Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.)po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na zakup i montaż bramy sterowanej pilotem oraz monitoringu

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

U z a s a d n i e n i e

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji wyrobów jubilerskich. Zakład zlokalizowany jest w domu jednorodzinnym. Ze względu na konieczność ręcznego zamknięcia bramy wjazdowej, każdorazowy wyjazd z towarem mający zwykle miejsce w porze nocnej wiąże się z ryzykiem napadu rabunkowego. W związku z powyższym Podatnik zamierza zakupić i zamontować w miejscu prowadzenia działalności bramę sterowaną pilotem oraz urządzenie monitorujące.

Zdaniem podatnika, wymienione wyżej wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zmian.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Jak wynika z powyższego, o uznaniu danego wydatku za koszt podatkowy decyduje zaistnienie łącznie dwóch przesłanek:

• wydatek ten musi zostać poniesiony w celu uzyskania przychodu oraz
• nie może to być koszt wymieniony w zamkniętym katalogu negatywnym, nie uznawanym ustawowo za koszt podatkowy.

Sformułowana w tym przepisie definicja oznacza w praktyce, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty bezpośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 powołanej wyżej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego bezpośredni związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Wydatek ten powinien być racjonalny i gospodarczo uzasadniony. Ustawodawca wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów. Cel ten musi być widoczny, a poniesione wydatki powinny go bezpośrednio realizować lub co najmniej zakładać jego realność.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN Warszawa 1995r. wydanie I celowość to "odpowiedniość środków do celów; przydatność do założonego celu, jakiś potrzeb; świadome zmierzanie do celu".

Zatem warunkiem zaliczenia wydatku w poczet kosztów uzyskania przychodów jest istnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a uzyskanym przychodem.

Z ugruntowanego orzecznictwa sądów administracyjnych, a w tym przykładowo z wyroku z dnia 18 lutego 1998r. Sygn. Akt I SA/Ka 1241/96 wynika, że "...Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu...".

Podobnie w wyroku z dnia 9 marca 2001r. Sygn. Akt I SA/Gd 1960/98 NSA stwierdził,iż "...Powszechnie w orzecznictwie (por. wyroki z dnia 24 kwietnia 1996r. SA/Gd 2959/94, z dnia 29 listopada 1994r. Sa/Wr 1242/94, z dnia 12 maja 2000r. I Sa/Lu 209/99, z dnia 22 marca 2001r. Sa/Sz 43/00) jak i w doktrynie (np. J. Gach, A. Gomułowicz 1998, Podatek dochodowy od osób fizycznych. Komentarz, C.H.Beck, W-wa 1998, str. 276-280) przyjmuje się, że wydatek zalicza się dokosztów uzyskania przychodów jeżeli podatnik udowodni fakt poniesienia wydatku i wykaże celowość, racjonalność poniesionych kosztów z punktu widzenia związku przyczynowego pomiędzy poniesionym kosztem, a zasadnie oczekiwanym skutkiem w postaci przychodu."

Wprawdzie klasyfikacja danych wydatków do kosztów uzyskania przychodów należy do podatnika, "jednakże organy podatkowe w ramach posiadanych uprawnień mogą oceniać, czy czynności podatnika w tym zakresie nie naruszają prawa. Wynika z tego, że organy podatkowe są uprawnione do przeprowadzenia postępowania, którego celem jest weryfikacja działań podatnika kwalifikujących koszty uzyskania przychodu (...) - stanowisko zajęte przez NSA w wyroku z dnia 23 września 1998r. Sygn. Akt SA/Gd 1991/96.

Dodać należy, iż w myśl postanowień art. 22f cyt. wyżej ustawy podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt. 1-3 oraz w art. 22b.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3500zł. W przypadku, gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3500zł, podatnicy,z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22m albo jednorazowo - w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej albo w miesiącu następnym.

Biorąc pod uwagę powyższe uznano stanowisko przedstawione przez stronę za prawidłowe.