Temat interpretacji

W dniu 13.01.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chorzowie wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Pismem z dnia 22.02.2005 r. US PD II / 410/ W / inter./ 3 / 2005 organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały uzupełnione w dniu 28.02.2005 r.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny opisany przez podatnika jest następujący. Podatnik jest właścicielem kamienicy czynszowej, wybudowanej przed rokiem 1900, którą odziedziczył po swoich rodzicach w 1987 roku i uzyskuje z tego tytułu dochody z najmu. Płaci podatek na zasadach ogólnych. Począwszy od bieżącego roku postanowił zaliczyć amortyzację w koszty uzyskania przychodu. W związku z trudnościami z wyliczeniem wartości początkowej budynku podatnik zastosował amortyzację uproszczoną bez prowadzenia ewidencji środków trwałych.

Na tle powyższych okoliczności podatnik postawił wymienione niżej pytania, wyrażając do każdego z nich własne stanowisko w sprawie:

1. Czy zastosowanie amortyzacji uproszczonej w opisanej powyżej sytuacji biorąc pod uwagę wiek budynku - jest podatkowym kosztem uzyskania przychodu?
2. Jaką roczną stawkę amortyzacyjną należy stosować 1,5% czy 2,5%?
3. Czy zachodzi konieczność założenia ewidencji środków trwałych przy zastosowaniu tzw. amortyzacji uproszczonej?

Po zapoznaniu się z pytaniami podatnika, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Chorzowie wyjaśnia:

Ad. 1

Zasada uproszczona amortyzacji określona w art. 22g ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) umożliwia ustalenie wartości początkowej budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych: wynajmowanych, wydzierżawianych (...) przyjmując w każdym roku podatkowym wartość stanowiącą iloczyn metrów kwadratowych wynajmowanej, wydzierżawianej powierzchni użytkowej tego budynku lub lokalu mieszkalnego i kwoty 988 zł., przy czym za powierzchnię użytkową uważa się powierzchnię przyjętą dla celów podatku od nieruchomości.

Zgodnie z art. 22h ust. 2 i 4 ustawy, podatnicy (...) dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i - 22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego. Podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co miesiąc albo w różnych ratach co kwartał albo jednorazowo na koniec roku podatkowego z uwzględnieniem stawek amortyzacyjnych o których mowa w art. 22i ustawy. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym składniki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres od wprowadzenia ich do ewidencji do końca roku podatkowego.

Odpisy amortyzacyjne dokonywane w powyższy sposób stanowią koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 2

Zgodnie z przepisem art. 22i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy i wg zasad określonych w przepisach art. 22h ust.1 pkt. 1 ustawy. Zgodnie z ww. Wykazem, roczna stawka amortyzacyjna dla budynków mieszkalnych wynosi 1,5% wartości początkowej budynku. Zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy, w przypadku indywidualnego ustalania stawki amortyzacyjnej dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, okres amortyzacji dla budynków i budowli nie może być krótszy niż 10 lat.

Ad. 3

Zgodnie z art. 22n ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych budynki i lokale mieszkalne o ustalonej wartości początkowej w sposób opisany w części Ad. 1 niniejszej interpretacji, nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych.

Oznacza to, że podatnik korzystający z tzw. amortyzacji uproszczonej nie ma obowiązku założenia i prowadzenia ewidencji środków trwałych.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.