Temat interpretacji

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 z dnia 29.08.1997 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), oraz art. 22 ust. 2 i art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Przemyślu, po rozpatrzeniu wniosku P. sp. z o.o. w P. z dnia 15.03.2005 r. (znak: CR/DK/P/1026/2005) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania prawa podatkowego, postanawia potwierdzić stanowisko przedstawione we wniosku.

W dniu 15.03.2005 r. do tutejszego organu podatkowego wpłynął wniosek P. sp. z o. o. w P. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji dotyczącej kosztów uzyskania przychodów przez pracowników, którzy zatrudnieni byli przez cały 2004 r., zaś ich miesięczne wynagrodzenia wypłacane były tylko 11-krotnie. We wniosku płatnik przedstawił następujący stan faktyczny:

P. jako płatnik wypłaciło w ciągu 2004 r. pracownikom, którzy przepracowali 12 miesięcy wynagrodzenia za pracę za 11 miesięcy, wypłacając grudniowe wynagrodzenie w styczniu 2005 r. W związku z powyższym koszty uzyskania przychodu odliczone były 11-krotnie. Po zakończonym roku podatkowym P. sporządziło informację o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11/8B dla każdego z pracowników, w którym wykazano 11-krotne koszty uzyskania przychodów. Wnioskodawca, zajmując stanowisko w tej sprawie, twierdzi, iż postąpił zgodnie z art. 22 ust. 2 wykazując 11-krotne koszty uzyskania przychodów.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Przemyślu potwierdza prawidłowość stanowiska P.:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 cyt. wyżej ustawy. W niektórych przypadkach ustawodawca jednakże w inny sposób określa koszty uzyskania przychodów. Dotyczy to w szczególności kosztów określonych w art. 23 updof, ale także kosztów uzyskania niektórych przychodów, określonych w sposób zryczałtowany. W sposób zryczałtowany ustawodawca określił koszty uzyskania przychodu ze stosunku pracy i ze stosunków pokrewnych. Istotą pracowniczych kosztów uzyskania przychodu jest to, że są one należne, a zarazem limitowane, zarówno w okresach miesięcznych, jak i w okresie rocznym. Jest to związane przede wszystkim z faktem, że przychody ze stosunku pracy zazwyczaj mają charakter właśnie miesięczny. Koszty uzyskania przychodu w określonej przepisami prawa wysokości należą się pracownikowi w związku z uzyskaniem przychodu ze stosunku pracy, stosunku służbowego, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej. Koszty uzyskania przychodu należą się pracownikowi, jeżeli uzyskał on w danym miesiącu przychód. Przychodami ze stosunku pracy są wyłącznie kwoty otrzymane lub postawione do dyspozycji pracownika. Jeżeli zatem pracownik nie otrzymał przychodu, choćby był on należny, to nie ma podstaw do uwzględnienia w tym miesiącu pracowniczych kosztów uzyskania przychodu. Powyższe nie oznacza jednak, że pracownik nie będzie miał prawa do uwzględnienia kosztów za wszystkie miesiące, w których świadczył pracę. Koszty te za dany miesiąc będą mogły być jednak uwzględnione dopiero w zeznaniu rocznym. W myśl art. 22 ust. 2 koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, w przypadku, gdy:

• podatnik uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy - wynoszą 102,25 zł miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1.227 zł,
• podatnik uzyskuje równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy - nie mogą przekroczyć łącznie 1.840,77 zł za rok podatkowy,
• miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę - wynoszą 127,82 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.533,84 zł,
• podatnik uzyskuje przychody równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę - nie może przekroczyć łącznie 2.300,94 zł za rok podatkowy.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, płatnicy zobowiązani są przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu informację PIT-11/8B, w której - zgodnie z pkt. 3 objaśnień - w kwocie kosztów uzyskania przychodów wykazuje się koszty faktycznie uwzględnione przez płatnika przy poborze zaliczek na podatek. Zatem w informacji PIT-11/8B sporządzanej dla pracownika przez P. za 2004 r. należy wykazać koszty uzyskania przychodów w wysokości faktycznie potrąconej od przychodów, tj. za 11 miesięcy 2004 r. przy przepracowaniu przez pracownika 12 miesięcy 2004 r. W przypadku rozliczenia podatnika przez zakład pracy zgodnie z art. 37 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na formularzu PIT-40 - roczne obliczenie podatku - gdy ten pozostawał w stosunku pracy przez cały 2004 r. (również w grudniu), ma prawo skorzystać z kosztów uzyskania przychodów w wysokości przysługującej podatnikowi (pracownikowi) w rocznej wysokości. Ma to także zastosowanie do zeznań rocznych składanych przez pracowników (podatników) zatrudnionych przez cały 2004 r.

Interpretacja niniejsza dotyczy stanu prawnego na dzień jej wydania, odnosi się do przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego. Interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy do czasu jej zmiany lub uchylenia.