Temat interpretacji
Zgodnie z art. 14a § 1 wyżej cytowanej ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Szczecinie na pisemny wniosek podatnika udziela pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawie w sposób następujący:
Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie umowy o współpracę wykonuje usługi związane z zawieraniem umów leasingowych na rzecz (...). W 2005 r. będzie ponosił opłaty za studia podyplomowe na kierunku handel ze wschodem w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie i jak uważa podatnik kierunek studiów jest zbieżny z jego zainteresowaniami, a studia traktuje jako możliwość dalszego kształcenia się i podnoszenia kwalifikacji zawodowych w celu uzyskania niezbędnej wiedzy i podstaw merytorycznych do dalszego rozwoju swojej działalności gospodarczej. Po ukończeniu studiów, ewentualnie w trakcie, podatnik zamierza otworzyć odrębne biuro zajmujące się kojarzeniem podmiotów gospodarczych w sferze współpracy gospodarczej z terenu WNP, Ukrainy, Litwy, Łotwy z podmiotami gospodarczymi z terenu województwa Zachodniopomorskiego.
Mając na uwadze powyższe podatnik zwraca się z zapytaniem czy możliwe jest zaliczenie w koszty uzyskania przychodu z działalności gospodarczej opłat za studia oraz wydatków związanych z wyjazdami na te studia (delegacje, bilety PKP). Zdaniem podatnika wydatki poniesione w związku ze studiami podyplomowymi stanowić będą koszt uzyskania przychodu, ponieważ wydatek ten będzie miał w przyszłości wpływ na wielkość osiąganych przychodów i w ocenie podatnika jest racjonalny i uzasadniony, ponieważ zdobyta wiedza umożliwi podniesienie kwalifikacji zawodowych. Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Z ogólnej definicji kosztu podatkowego wynika, że podstawowym warunkiem zaliczenia wydatku do kosztu jest poniesienie go z zamiarem osiągnięcia przychodów. Wydatek ten powinien być racjonalny i gospodarczo uzasadniony. Ustawodawca wiąże koszty uzyskania przychodu z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu. Cel ten musi być widoczny a poniesione wydatki powinny go bezpośrednio realizować lub co najmniej zakładać jako realny. Zatem w przypadku, w którym istnieje związek przyczynowo skutkowy między poniesionym wydatkiem a przychodem, podatnik ma prawo uznać ten wydatek za koszt, chyba że wydatek ten jest wymieniony w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy wymieniającym wydatki i odpisy, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Wskazać należy, iż na podatniku jako na tym, który osiąga w działalności gospodarczej przychody z poniesienia określonych wydatków, spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami (w tym także na podnoszenie kwalifikacji zawodowych) a osiągniętymi przychodami z tej działalności. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu. Jeżeli kierunek studiów jest zgodny z rodzajem i profilem prowadzonej działalności gospodarczej, a ukończenie ich podniesie poziom niezbędnej wiedzy i kwalifikacji związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, które bezpośrednio oddziaływać będą na zwiększenie (uzyskanie) przychodu, wydatki poniesione na kształcenie przedsiębiorcy w tym zakresie będą kosztami uzyskania przychodów z tego źródła. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego ww. warunki nie zachodzą w sytuacji jaką przedstawił podatnik.
Wnoszący zapytanie prowadzi działalność gospodarcza polegającą na zawieraniu umów leasingowych na rzecz (...) i w przyszłości ma zamiar otworzyć biuro zajmujące się kojarzeniem podmiotów gospodarczych z terenów WNP z podmiotami gospodarczymi z terenów województwa Zachodniopomorskiego.
Biorąc powyższe pod uwagę organ podatkowy stoi na stanowisku, że w przedstawionym stanie faktycznym podatnik nie wykazał związku między przychodem z prowadzonej działalności gospodarczej a kosztami poniesionymi z tytułu opłat za kształcenie podatnika w szkole wyższej.
Zdobywanie wiedzy w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie na kierunku handel ze wschodem nie stwarza prawdopodobieństwa istnienia związku pomiędzy wydatkiem poniesionym za studia a uzyskaniem przychodu z działalności polegającej na zawieraniu umów leasingowych. Zamiar prowadzenia w przyszłości działalności gospodarczej w zakresie kojarzenia podmiotów gospodarczych z różnych terenów przedstawiony jako odległa nieskonkretyzowana perspektywa nie stanowi również przesłanki do uznania istnienia związku pomiędzy przychodem z działalności gospodarczej a wydatkiem poniesionym na podyplomowe studia.
Wydatki ponoszone przez podatnika na podyplomowe studia w szkole wyższej mają na celu jak sam podatnik podnosi możliwość dalszego kształcenia się i poszerzenia posiadanej wiedzy. Są więc wydatkami osobistymi podatnika i tym samym nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej. W związku z tym także wydatki związane z dojazdem na studia (delegacje, bilety PKP) jako niemające związku z przychodem z działalności gospodarczej nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów z tej działalności.
Zgodnie bowiem z art. 23 ust. 1 pkt 52 cytowanej ustawy - za koszty uzyskania przychodów uważa się wartość diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - do wysokości diet przysługujących pracownikom, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, tj. w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990).
Podróżą służbową w pojęciu art. 775 ustawy z dnia 26.06.1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) jest wykonywanie zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy.
Podstawowym warunkiem zaliczania wartości diet (w granicach limitu) oraz wydatków przejazdu do kosztów uzyskania przychodów jest odbycie podróży służbowej przez przedsiębiorcę. Zatem wyjazd musi mieć charakter służbowy, a nie prywatny. Oznacza to, że przedsiębiorca odbywa podróż służbową w określonym celu, ściśle związanym z interesami firmy.