Temat interpretacji
Stan faktyczny:
Podatnik (wspólnik spółki cywilnej) nabył przed dniem założenia ewidencji (tj. przed rokiem 2002r.) środki trwałe, które nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. W związku z rozszerzeniem produkcji dotychczas niewykorzystywany w działalności środek wprowadził do ewidencji środków trwałych. Nie posiada dokumentów potwierdzających ich nabycie. Wartość środka jest większa od 3 500zł, a planowany czas ich użytkowania dłuższy od roku.
Ocena prawna stanu faktycznego:
Stosownie do treści art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu, inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 i które stanowią własność lub współwłasność podatnika, które zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania.
Z przedstawionej definicji środków trwałych wynika, że aby dane składniki majątkowe mogły zostać zaliczone do środków trwałych muszą stanowić własność lub współwłasność podatnika.
Odpisom amortyzacyjnym w spółce cywilnej podlegają tylko te środki trwałe, które wchodzą w skład majątku tej spółki, tj. środki stanowiące współwłasność łączną wspólników spółki, a więc takie, które zostały wniesione do spółki na jej własność tytułem wkładu bądź takie które spółka nabyła w wyniku działalności. Środki trwałe wchodzące w skład majątku spółki, których nie wykorzystywano w prowadzonej działalności gospodarczej, w myśl art. 22d ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. wprowadza się do ewidencji środków trwałych przy czym, późniejszy termin wprowadzenia do ewidencji uznawane jest za ujawnienie środka trwałego. Zatem, w momencie ich ujawnienia, w świetle art. 22 h ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od ujawnionych środków trwałych nie objętych dotychczas ewidencją - począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji.
Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej ustalonej zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991r., gdzie za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się:
- w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia,
- w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.
Zatem, w ciężar kosztów uzyskania przychodów ponoszonych w celu osiągnięcia przychodów (art. 22 ust. 1) działalności w formie spółki ujmowane są odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych (art. 22 ust. 8) wchodzących w skład majątku spółki, zaś podstawą naliczenia stanowi wartość początkowa w cenie nabycia nabytego w wyniku działalności spółki lub wartość wkładu wniesionego przez wspólników do spółki. Przy czym, wartość początkowa tego wkładu nie może być wyższa niż wartość rynkowa takiego składnika majątku z dnia jego wniesienia. Toteż, w tym przypadku jeżeli wycena na dzień wniesienia wkładu sporządzona przez biegłego nie była wyższa od wartości rynkowej takiego składnika, może być ona przyjęta za wartość początkową środka trwałego.