Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o powszechnym spisie rolnym w 2010 r. (Dz. U. Nr 126, poz. 1040) do wykonania prac spisowych Generalny Komisarz Spisowy, wojewódzcy komisarze spisowi oraz gminni komisarze spisowi tworzą odpowiednio:

1. Centralne Biuro Spisowe;
2. wojewódzkie biura spisowe;
3. gminne biura spisowe.

W skład biur spisowych wchodzą oddelegowani przez komisarzy spisowych pracownicy jednostek służb statystyki publicznej i jednostek samorządu terytorialnego (art. 14 ust. 2 ww. ustawy).

Pracami gminnego biura spisowego kieruje gminny komisarz spisowy. Prace gminnego biura spisowego nadzoruje właściwy miejscowo dyrektor urzędu statystycznego (art. 14 ust. 5 ww. ustawy).

Z przepisu art. 17 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż prace spisowe są finansowane z budżetu państwa, z części dotyczącej Głównego Urzędu Statystycznego, oraz ze środków Unii Europejskiej. Natomiast z ust. 3 tego artykułu wynika, iż pracownicy jednostek służb statystyki publicznej i jednostek samorządu terytorialnego, oddelegowani przez komisarzy spisowych do pracy w biurach spisowych, za czas wykonywania prac spisowych zachowują prawo do wynagrodzenia u swojego pracodawcy.

Osobom, o których mowa w ust. 3, zastępcom komisarzy spisowych i innym pracownikom jednostek służb statystyki publicznej, wykonującym prace spisowe, mogą być przyznawane dodatki spisowe i nagrody, a komisarzom spisowym - nagrody (art. 17 ust. 4 ww. ustawy).

Na podstawie art. 17 ust. 5 ustawy o powszechnym spisie rolnym w 2010 r. Rada Ministrów wydała rozporządzenie z dnia 24 listopada 2009 r. w sprawie wynagrodzenia za wykonywanie prac związanych z powszechnym spisem rolnym w 2010 r. (Dz. U. Nr 205, poz. 1582). Z jego § 1 wynika, iż rozporządzenie określa kryteria obliczania i wysokość wynagrodzenia za wykonywanie prac spisowych dla osób, o których mowa w art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o powszechnym spisie rolnym w 2010 r., zwanej dalej ustawą, oraz kryteria przyznawania i wysokość dodatków spisowych i nagród dla osób, o których mowa w art. 17 ust. 3 i 4 ustawy.

Na podstawie art. 13 ust. 4 i art. 14 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o powszechnym spisie rolnym (Dz. U. Nr 126 poz. 1040) Wójt Zarządzeniem z dnia 01 czerwca 2010 r. utworzył Gminne Biuro Spisowe na potrzeby powszechnego spisu rolnego w 2010 r. Zgodnie z art. 17 ust. 3 i 4 tej ustawy oddelegowani przez komisarzy spisowych do pracy w biurach spisowych, pracownicy jednostek samorządu terytorialnego za czas wykonywania prac spisowych zachowują prawo do wynagrodzenia u swojego pracodawcy. Pracownikom tym zostały przyznane dodatki spisowe. Dodatek ten został wypłacony zgodnie z art. 54 ust. 1-4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 listopada 2009 r. w sprawie wynagradzania za wykonanie prac związanych z powszechnym spisem rolnym (Dz. U. Nr 2005, poz. 1582 ze zm.). Dodatek spisowy wypłacony pracownikom Urzędu Gminy był związany z wykonywaniem przez te osoby prac zleconych przez komisarza spisowego, stąd przychód z tego tytułu należy zaliczyć do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych co uprawnia do uwzględnienia 20% kosztów uzyskania przychodów.

Z przepisu art. 13 pkt 6 ww. ustawy wynika, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10 i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9. W mysl art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2,4, 6 i 8 określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Według Urzędu Gminy błędnie rozliczono dodatki spisowe wypłacone pracownikom jako przychód ze stosunku pracy. Dodatki te powinny być potraktowane jako przychód z działalności wykonywanej osobiście i zastosowane koszty uzyskania przychodu w wysokości 20%. Aktualnie Urząd Gminy powinien dokonać korekty PIT - 11 wystawionych dla pracowników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2010 r. Dz. U. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c, art. 30e oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów (art. 9 ust. 1a ww. ustawy). W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Z przepisu art. 13 pkt 6 ww. ustawy wynika, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

W myśl art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o powszechnym spisie rolnym w 2010 r. (Dz. U. Nr 126, poz. 1040) do wykonania prac spisowych Generalny Komisarz Spisowy, wojewódzcy komisarze spisowi oraz gminni komisarze spisowi tworzą odpowiednio:

1. Centralne Biuro Spisowe;
2. wojewódzkie biura spisowe;
3. gminne biura spisowe.

W skład biur spisowych wchodzą oddelegowani przez komisarzy spisowych pracownicy jednostek służb statystyki publicznej i jednostek samorządu terytorialnego (art. 14 ust. 2 ww. ustawy).

Pracami gminnego biura spisowego kieruje gminny komisarz spisowy. Prace gminnego biura spisowego nadzoruje właściwy miejscowo dyrektor urzędu statystycznego (art. 14 ust. 5 ww. ustawy).

Z przepisu art. 17 ust. 1 tej ustawy wynika, iż prace spisowe są finansowane z budżetu państwa, z części dotyczącej Głównego Urzędu Statystycznego, oraz ze środków Unii Europejskiej. Natomiast z ust. 3 tego artykułu wynika, iż pracownicy jednostek służb statystyki publicznej i jednostek samorządu terytorialnego, oddelegowani przez komisarzy spisowych do pracy w biurach spisowych, za czas wykonywania prac spisowych zachowują prawo do wynagrodzenia u swojego pracodawcy.

Osobom, o których mowa w ust. 3, zastępcom komisarzy spisowych i innym pracownikom jednostek służb statystyki publicznej, wykonującym prace spisowe, mogą być przyznawane dodatki spisowe i nagrody, a komisarzom spisowym nagrody (art. 17 ust. 4 ww. ustawy).

Na podstawie art. 17 ust. 5 ustawy o powszechnym spisie rolnym w 2010 r. Rada Ministrów wydała rozporządzenie z dnia 24 listopada 2009 r. w sprawie wynagrodzenia za wykonywanie prac związanych z powszechnym spisem rolnym w 2010 r. (Dz. U. Nr 205, poz. 1582). Z § 1 tegoż rozporządzenia wynika, iż rozporządzenie określa kryteria obliczania i wysokość wynagrodzenia za wykonywanie prac spisowych dla osób, o których mowa w art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o powszechnym spisie rolnym w 2010 r., zwanej dalej ustawą, oraz kryteria przyznawania i wysokość dodatków spisowych i nagród dla osób, o których mowa w art. 17 ust. 3 i 4 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż pracownicy Urzędu Gminy zostali oddelegowani do pracy w biurach spisowych. Otrzymują wynagrodzenie w postaci dodatków spisowych na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wynagrodzenia za wykonanie prac związanych z powszechnym spisem rolnym w 2010 r. Pracownicy na czas wykonywania prac spisowych zachowują prawo wynagrodzenia u swojego pracodawcy.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powyższe przepisy prawa stwierdzić należy, iż Wnioskodawca błędnie rozliczył dodatki spisowe wypłacane pracownikom. Wskazać należy, iż przedmiotowe dodatki spisowe przyznane pracownikom Urzędu Gminy oddelegowanym do pracy w biurze spisowym, nie stanowią przychodów ze stosunku pracy. Świadczenia te zostaną bowiem otrzymane w związku z wykonywaniem przez te osoby prac zleconych przez komisarzy spisowych, czyli inny podmiot niż pracodawca, dlatego też przychód z tego tytułu należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, tj. do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w stosunku do których mają zastosowanie 20% zryczałtowane koszty uzyskania przychodu.

Zauważyć należy, iż w przedmiotowej sprawie, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, tut. Organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego. Organ wydający interpretację opiera się bowiem wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku. Do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego. To po stronie podatnika spoczywa obowiązek wykazania, iż spełnia wszystkie wymagane przesłanki czy to w postępowaniu prowadzonym w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, czy też w postępowaniu podatkowym.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie