obowiązki płatnika z tytułu wypłaty dywidendy na rzecz spółki komandytowej - Interpretacja - IBPBII/2/415-881/11/ŁCz

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 31.10.2011, sygn. IBPBII/2/415-881/11/ŁCz, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

obowiązki płatnika z tytułu wypłaty dywidendy na rzecz spółki komandytowej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2011r. (data wpływu do tut. Biura 29 lipca 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku obowiązku sporządzenia oraz wysłania informacji PIT-8C w sytuacji pobrania przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od dywidendy wypłaconej na rzecz wspólnika będącego spółką komandytową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 lipca 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie w zakresie braku obowiązku sporządzenia oraz wysłania informacji PIT-8C w sytuacji pobrania przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od dywidendy wypłaconej na rzecz wspólnika będącego spółką komandytową.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2010r. płatnik, będący spółką z o.o. (wnioskodawca) wypłacił, zgodnie z uchwałami zwyczajnego zgromadzenia wspólników spółki, dywidendę za 2009r. swoim udziałowcom: osobie prawnej (spółce akcyjnej) oraz spółce komandytowej, której komandytariuszem i komplementariuszem są osoby fizyczne. Płatnik pobrał i zapłacił do właściwego urzędu skarbowego zryczałtowany podatek dochodowy zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 oraz art. 41 ust. 4 ustawy. Zgodnie z art. 41 ust. 1a płatnik w ustawowym terminie przesłał do właściwego urzędu skarbowego deklaracje PIT-8AR, w której ujął obliczony i wpłacony podatek dochodowy od dywidendy wypłaconej spółce komandytowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy płatnik miał obowiązek sporządzić deklarację PIT-8C oraz wysłać ją zgodnie z art. 42 ust. 2 do właściwego urzędu skarbowego...

  • W przypadku kiedy płatnik miał obowiązek wystawienia deklaracji PIT-8C - w której części i pozycji deklaracji PIT-8C należy umieścić dochody i podatek dochodowy z tytułu wypłaconej dywidendy dla osób fizycznych...

  • Zdaniem spółki, płatnik nie miał obowiązku sporządzenia PIT-8C, ponieważ nie dotyczy go art. 42 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

    W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

    Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm. określanego w dalszej części skrótem k.s.h.) spółka osobowa to - spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo- akcyjna.

    Stosownie do art. 102 k.s.h. spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

    Spółka komandytowa jest spółką osobową prawa handlowego i nie posiada osobowości prawnej. Brak osobowości prawnej przesądza o tym, że spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka komandytowa nie podlega również opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2010r. Dz. U. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody osób fizycznych.

    W przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki komandytowej, spółka ta nie jest podatnikiem podatku dochodowego - podatnikami są wspólnicy tej spółki. Dochody spółki komandytowej nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Podlegają natomiast opodatkowaniu dochody poszczególnych wspólników spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli wspólnikami spółki komandytowej są osoby prawne, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

    Z opisu stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę wynika, że spółka z o.o. w 2010r. wypłaciła spółce komandytowej dywidendę za 2009r. Ponieważ spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego, przychód z tytułu wypłaconych dywidend podlegający opodatkowaniu będą uzyskiwać jej wspólnicy. Jak wskazał wnioskodawca zarówno komandytariuszem jak i komplementariuszem w przedmiotowej spółce komandytowej są osoby fizyczne.

    W tym miejscu tut. Organ wskazuje, iż ustawą z dnia 25 listopada 2010r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2010r. Nr 226, poz. 1478 ze zm.; dalej: ustawa nowelizacyjna), ustawodawca znowelizował m.in. art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51 poz. 307 ze zm.).

    W myśl art. 1 pkt 3 ustawy nowelizacyjnej art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych otrzymał następujące brzmienie: przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

    Z kolei, stosownie do art. 13 ww. ustawy, przepisy ustaw zmienianych w art. 1 - 3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionych strat) od dnia 01 stycznia 2011r., z wyjątkiem:

    1. art. 6 ust. 2 i 2a ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą,
    2. art. 21b ust. 6 ustawy, o której mowa w art. 3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą

    -które mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 01 stycznia 2010r.

    Z przytoczonej regulacji wynika, iż przepisy dotyczące ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą mają zastosowanie co do zasady do uzyskanych dochodów (poniesionych strat) od 01 stycznia 2011r.

    Tym samym jeśli przedmiotem sprawy jest wypłata dywidendy na rzecz udziałowca za rok 2009, a uchwała o jej wypłacie została podjęta w 2010r. to tym samym, przepis art. 1 pkt 3 ustawy nowelizującej nie znajdzie zastosowania. W związku z powyższym, skoro prawo do uzyskania dywidendy zostało ustalone w 2010r., to w przedmiotowej sprawie znajdą zastosowanie przepisy art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2010r.

    I tak art. 8 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2010r. stanowi, iż przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku, oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

    W świetle cytowanych przepisów uzyskane przez spółkę osobową przychody oraz poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u jej wspólników, proporcjonalnie do ich udziałów w spółce. Dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce komandytowej stanowić będzie, dla jej wspólnika osoby fizycznej, dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Nie dotyczy to jednak wszystkich dochodów. Odrębnym od działalności gospodarczej źródłem przychodów są bowiem kapitały pieniężne. Przychody uzyskane z tego źródła nie będą zatem stanowić przychodów z działalności gospodarczej, lecz kwalifikowane będą jako samodzielne źródło.

    Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są: kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c),

    Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, których podstawą uzyskania są udziały (akcje) w spółce mającej osobowość prawną lub spółdzielni.

    W myśl art. 24 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za dochód (przychód) z udziałów zyskach osób prawnych należy rozumieć dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego tytułu. Za dochód faktycznie otrzymany należy zaś uważać taki dochód, którym podatnik (wspólnik) może sam rozporządzać, a więc dochód rzeczywiście mu wypłacony lub postawiony do dyspozycji. W tym miejscu raz jeszcze należy wskazać na okoliczność, iż spółka osobowa jest pozbawiona podmiotowości prawnej, czyli nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Przychody i koszty ponoszone przez spółkę osobową są na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami i kosztami jej wspólników. Skoro zatem spółka komandytowa jest całkowicie transparentna (przeźroczysta) podatkowo, a jej dochody są dochodami wspólników, należy uznać, że dywidenda wypłacana na rzecz spółki osobowej powinna być traktowana podatkowo tak samo jak dywidenda wypłacana bezpośrednio na rzecz jej wspólników - ta zaś jest opodatkowana zryczałtowanym 19% podatkiem dochodowym. Mając powyższe na względzie należy zauważyć, że w momencie wypłaty dywidendy przez spółkę z o.o. spółce komandytowej, wypłacona dywidenda zwiększa majątek tej spółki, a więc została postawiona do dyspozycji wspólnikom spółki komandytowej.

    Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 30a ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy, od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

    W myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

    Stosownie do art. 41 ust. 4 płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

    Zgodnie zaś z art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

    Natomiast z przepisu art. 42 ust. 1a ww. ustawy wynika, iż w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT 8AR).

    Odnosząc się do sformułowanego we wniosku pytania o obowiązek sporządzenia deklaracji PIT-8C należy zauważyć, że słusznym jest stanowisko przedstawione przez wnioskodawcę.

    Zgodnie z art. 39 ust. 3 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-8C).

    Płatnik w przedmiotowej sprawie nie ma zatem obowiązku sporządzenia deklaracji PIT-8C. W przypadku dochodów (przychodów) z kapitałów pieniężnych opodatkowanych na zasadach art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek wykazania dochodów (przychodów) i podatku następuje poprzez sporządzenie informacji rocznej PIT-8AR zgodnie z art. 41 ust. 1a, do wykonania czego zobligowani są płatnicy. Złożenie przez płatnika tej deklaracji kończy rozliczenie podatku pobranego od dywidendy. Deklaracja PIT-8C dotyczy natomiast wyłącznie tych dochodów kapitałowych, które są opodatkowane na zasadach określonych w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie dotyczy więc dochodów (przychodów) określonych w art. 30a ww. ustawy, w tym wypłacanych tytułem dywidendy.

    Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym dywidenda wypłacona przez spółkę z o.o. na rzecz spółki komandytowej będzie stanowić dla wspólników spółki komandytowej przychód z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, przy wypłacie którego spółka z o.o. ma obowiązek potrącić zryczałtowany 19% podatek dochodowy. Obowiązkiem płatnika jest zgodnie art. 41 ust. 1a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sporządzić roczną deklarację, według ustalonego wzoru PIT-8AR, natomiast po stronie płatnika nie istnieje obowiązek sporządzenia deklaracji PIT-8C oraz wysyłania jej zgodnie z art. 42 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

    Tym samym stanowisko wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należało uznać za prawidłowe.

    Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

    Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

    Wniosek ORD-IN

    Treść w pliku PDF

    Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach