Temat interpretacji

sposób ustalenia kosztów uzyskania przychodów ze zbycia lokali mieszkalnych w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej, otrzymanych w związku z wystąpieniem Wnioskodawczyni ze spółki komandytowej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2011r. (data wpływu do tut. Biura 17 czerwca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów ze zbycia lokali mieszkalnych w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej, otrzymanych w związku z wystąpieniem Wnioskodawczyni ze spółki komandytowej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 czerwca 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów ze zbycia lokali mieszkalnych w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej, otrzymanych w związku z wystąpieniem Wnioskodawczyni ze spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest jednym z sześciu udziałowców (komandytariuszem) spółki komandytowej, która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i została powołana celem i na czas realizacji zamierzenia inwestycyjno budowlanego polegającego na budowie budynków mieszkalnych i sprzedaży lokali powstałych w tych budynkach. Oprócz posiadania udziałów w ww. spółce Wnioskodawczyni nie prowadzi żadnej innej działalności gospodarczej a Jej podstawowym źródłem dochodów jest wynagrodzenie z pracy etatowej w innym przedsiębiorstwie. Obecnie w 2011r. opodatkowana jest podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych. W treści umowy spółki zapiano, iż 3 wspólników spółki (osoby fizyczne) po wybudowaniu mieszkań, mają prawo żądać przeniesienia na nich łącznie prawa własności 7 mieszkań, co zaspokoi ich roszczenia finansowe w związku z udziałem w zyskach spółki lub wystąpieniem ze spółki. Wspólnikom tym nie będzie przysługiwał zwrot wkładów pieniężnych wniesionych do spółki. Zgodnie z zapisami umowy spółki Wnioskodawczyni zamierza z niej wystąpić i swoje udziały wycofać w postaci środków obrotowych (3 mieszkań) na cele osobiste. Jednocześnie spółka nie przestanie istnieć (spółka prowadzić będzie sprzedaż pozostałych mieszkań). Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i dokonuje odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia materiałów i usług dla wybudowania przedmiotowych mieszkań.

W zależności od skutków podatkowych Wnioskodawczyni zamierza:

1. po wystąpieniu ze spółki zbyć ww. trzy mieszkania jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej,
2. po wystąpieniu ze spółki komandytowej rozpocząć nową działalność gospodarczą (jako firma jednoosobowa lub spółka osobowa) o podobnym zakresie jak dotychczasowa spółka, następnie wprowadzić do nowej firmy posiadane mieszkania a następnie sprzedaż je w ramach nowej działalności gospodarczej. Nowa działalność byłaby opodatkowana 19% podatkiem liniowym.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wartość mieszkań wniesionych do nowo utworzonej firmy będzie kosztem uzyskania przychodu dla tej firmy w momencie ich sprzedaży...

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 5)

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku wniesienia tych mieszkań do nowo powstałej firmy i późniejszej ich sprzedaży przez tą firmę, uzyskany przychód może zostać pomniejszony o koszty uzyskania przychodów ustalone w wysokości wartości tych mieszkań uwzględnionej w akcie notarialnych dokumentującym wniesienie do nowo powstałej firmy, nie wyższej jednak od jej wartości rynkowej. Wnioskodawczyni wskazuje, że nie istnieje przepis, który wprost reguluje zasady określania wartości środków obrotowych wnoszonych przez Nią do firmy jednoosobowej lub spółki osobowej, dlatego też, w Jej opinii, w celu ustalenia wartości wniesionych w drodze aportu mieszkań należy sięgnąć do uregulowań zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. odpowiednio zastosować uregulowania dotyczącr wyceny środków trwałych wniesionych przez osobę fizyczną do spółki osobowej (art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy). Należy przyjąć, iż analogiczne zasady będą miały zastosowanie w przypadku aportu innych niż środki trwałe składników majątkowych np. mieszkań.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

Do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki - jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie, likwidacja spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej (art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 24 ust. 3d ww. ustawy, dochodem z odpłatnego zbycia innych niż środki pieniężne składników majątku otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji jest różnica między przychodem uzyskanym z ich odpłatnego zbycia a wydatkami poniesionymi na ich nabycie lub wytworzenie, niezaliczonymi w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów przez wspólnika lub spółkę; przepisy art. 22 ust. 8a stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do art. 22 ust. 8a ww. ustawy, w przypadku odpłatnego zbycia przez spółkę niebędącą osobą prawną rzeczy i praw będących przedmiotem wkładu do takiej spółki za koszt uzyskania przychodu uważa się:

1. wartość początkową przyjętą przez spółkę w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustaloną zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4, pomniejszoną o sumę odpisów amortyzacyjnych - jeżeli rzeczy te lub prawa były zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych spółki
2. wartość poniesionych wydatków na nabycie albo wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli rzeczy te lub prawa nie były zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych spółki.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości otrzymanych w związku z wystąpieniem ze spółki osobowej, które nie stanowiły środków trwałych w ww. spółce, uzyskany przychód będzie przychodem ze źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Kosztami uzyskania tego przychodu będą wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie tej nieruchomości, które nie zostały wcześniej w żaden sposób zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przez spółkę, która te nieruchomości wytworzyła.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni jest jednym z komandytariuszy w spółce komandytowej. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków mieszkalnych a następnie sprzedaży powstałych w nich lokali. Umowa spółki przewiduje, iż niektórzy wspólnicy tytułem rozliczeń ze spółką wynikających z ich prawa do udziału w zysku spółki, bądź wystąpienia ze spółki, zamiast środków pieniężnych mogą żądać przeniesienia prawa własności wybudowanych mieszkań. Wnioskodawczyni zamierza wystąpić ze spółki. Zgodnie z zapisami umowy spółki wartość jej udziału zostanie jej wypłacona w formie rzeczowej. Wnioskodawczyni otrzyma na własność 3 mieszkania wybudowane przez spółkę. Następnie lokale te planuje przeznaczyć do działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie lub wnieść do nowej spółki osobowej. Zakres prowadzonej przez Wnioskodawczynię nowej działalności gospodarczej (niezależnie od formy w jakiej będzie prowadzona) będzie zbliżony do profilu działalności ww. spółki komandytowej, a ww. lokale mieszkalne zostaną do niej wniesione w celu ich dalszej odsprzedaży. Z powyższego wynika, iż lokale te nie będą stanowiły środków trwałych w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, a towary handlowe.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż kosztem uzyskania przychodu ze zbycia wskazanych we wniosku lokali mieszkalnych będą wydatki poniesione na ich wytworzenie, przez spółkę komandytową, z której Wnioskodawczyni wystąpi, pod warunkiem, iż nie zostały one zaliczone wcześniej przez tę spółkę do kosztów uzyskania przychodu. Przy czym, jeżeli ww. lokale mieszkalne zostaną sprzedane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię w formie spółki osobowej, do kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawczyni będzie mogła zaliczyć tę części ww. wydatków, która proporcjonalnie będzie przypadała na udział Wnioskodawczyni w zysku spółki osobowej. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl natomiast art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Jednocześnie wskazać należy, iż z uwagi na fakt, że, jak wynika z wniosku, przedmiotowe lokale będą stanowiły w nowej działalności prowadzonej przez Wnioskodawczynię towary handlowe a nie środki trwałe, powołany przez Wnioskodawczynię art. 22g ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdzie zastosowania w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. Przepis ten reguluje bowiem sposób ustalenia wartości początkowej wyłącznie składników majątku stanowiących środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, a nie wartość innych składników majątku.

Z uwagi na powyższe stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1-4 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31 511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach