Temat interpretacji

Możliwość odliczenia wydatku poniesionego na zakup aparatu słuchowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 08.03.2011 r. (data wpływu 10.03.2011 r.) oraz uzupełnieniu z dnia 04.06.2011 r. (data wpływu 08.06.2011 r., data nadania 06.06.2011 r.) na wezwanie z dnia 20.05.2011 r. Nr IPPB4/415-208/11-2/LS (data nadania 20.05.2011 r., data doręczenia 01.06.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia wydatku poniesionego na zakup aparatu słuchowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.03.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia wydatku poniesionego na zakup aparatu słuchowego.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-208/11-2/LS z dnia 20.05.2011 r. (data nadania 20.05.2011 r., data doręczenia 01.06.2011 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez uzupełnienie stanu faktycznego, sprecyzowanie pytania oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w odniesieniu do zadanego pytania.

Pismem z dnia 04.06.2011 r. (data nadania 06.06.2011 r., data wpływu 08.06.2011 r.) Wnioskodawca uzupełniła wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną od 1990 roku z drugą grupą inwalidzką z ogólnego stanu zdrowia. Po kilkunastu latach systematycznie pogarsza mu się również i słuch. Od 2008 roku Wnioskodawca ma poważne problemy w wykonywaniu podstawowych czynności życiowych.

Dokonywane zakupy w sklepach, jazda w komunikacji miejskiej, rozmowa ze znajomymi na ulicy i w miejscach publicznych stawały się coraz większym koszmarem. Nie słysząc rozmowy w normalnych warunkach otoczenia potęgowało depresję i poniżenie a często i szydercze zachowanie niektórych ludzi młodych. Nie wspominając o kontaktach w domu i w najbliższej rodzinie. Ciągłe podgłaszanie radia czy telewizora było nie tylko uciążliwe dla rodziny ale i dla sąsiadów w bloku.

W 2008 roku od lekarza specjalisty Wnioskodawca otrzymał zlecenie na zakup aparatu słuchowego wraz z indywidualną wkładką. Ale gdy w Zakładzie Sprzętu Medycznego i Laboratoryjnego Wnioskodawca dowiedział się o jego cenie, siłą rzeczy musiał zrezygnować, gdyż nie był w stanie finansowo go zakupić.

Częste prywatne wizyty lekarskie i zakup leków w innych schorzeniach (kardiologiczne, oddechowe, kostne i inne) pochłaniają rocznie poważne wydatki finansowe. W 2010 roku stan niedosłuchu tak się pogorszył diametralnie, że Wnioskodawca został zmuszony zapożyczyć się finansowo i zakupić ten aparat.

Obecnie gdy Wnioskodawca z niego korzysta znacznie poprawił się jego stan psychiczny, lepszy kontakt w rozmowie nie tylko w rodzinie, ale co najważniejsze ze znajomymi i lepsze funkcjonowanie w otoczeniu. Wnioskodawca stwierdza, że człowiek nie słyszący może bardzo szybko się załamać psychicznie a nawet wpaść w depresję.

Poniesiony wydatek zakupionego w dniu 22 grudnia 2010 roku aparatu słuchowego i odliczenie go od podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczy okresu podatkowego 2010 roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w ramach ulgi rehabilitacyjnej przysługuje Wnioskodawcy uprawnienie odliczenia wydatku na zakup aparatu słuchowego od dochodu (przychodu) jako wydatek związany z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych w 2010 roku...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatek poniesiony na zakup aparatu słuchowego przynajmniej na jedno ucho powinien być zaliczony jako niezbędny w rehabilitacji ułatwiający wykonywanie podstawowych czynności życiowych dla osoby niepełnosprawnej, tak samo jak innego indywidualnego sprzętu rehabilitacyjnego czy zakup wydawnictw i materiałów szkoleniowych lub odpłatności za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, itp.

Od kilku lat niedosłuch obydwu uszu pogarszał się, dlatego Wnioskodawca był zmuszony do zakupu aparatu słuchowego. Rozmowy w normalnych warunkach otoczenia stawały się dla Wnioskodawcy życiowym koszmarem i potęgowało depresję i poniżanie.

Zakupiony aparat słuchowy na jedno ucho przynajmniej w części ułatwia Wnioskodawcy kontakt z otoczeniem.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że zakup powyższego aparatu powinien mieć możliwość odliczenia od dochodu za 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podstawę obliczenia podatku z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a - 4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b 7g tego artykułu.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że za wydatki o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na: zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Wydatki o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie ( art. 26 ust. 7b ustawy).

W myśl zaś postanowień art. 26 ust. 13a ustawy, wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub od dochodu na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 2006r. o podatku tonażowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Natomiast stosownie do art. 26 ust. 7c ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 7a ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Na podstawie art. 26 ust. 7f ww. ustawy o podatku dochodowym ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa należy przez to rozumieć odpowiednio osoby w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
   2. znaczny stopień niepełnosprawności
2. II grupy inwalidztwa należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy albo
   2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Zgodnie z art. 26 ust. 7g ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczenie o którym mowa w ust. 1 pkt 6 wyżej cytowanej ustawy może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną od 1990 roku z drugą grupą inwalidzką z ogólnego stanu zdrowia. Po kilkunastu latach systematycznie pogarsza mu się również i słuch. W 2008 roku od lekarza specjalisty Wnioskodawca otrzymał zlecenie na zakup aparatu słuchowego wraz z indywidualną wkładką. W 2010 roku stan niedosłuchu pogorszył się diametralnie i Wnioskodawca dokonał zakupu aparatu słuchowego.

Mając na uwadze powyżej powołane przepisy należy stwierdzić, że aparat słuchowy jest niewątpliwie urządzeniem ułatwiającym osobie niedosłyszącej wykonywanie czynności życiowych oraz przystosowującym osobę niepełnosprawną do czynnego udziału w życiu społecznym. Wydatki na ten cel mieszczą się zatem w dyspozycji art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w 2010 roku na zakup aparatu słuchowego będą mogły zostać zaliczone do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne, o których mowa w powołanym powyżej przepisie i odliczone od dochodu w zeznaniu rocznym za 2010 rok.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie