Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości. - Interpretacja - 2461-IBPB-2-2.4511.971.2016.10.HS

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 05.01.2018, sygn. 2461-IBPB-2-2.4511.971.2016.10.HS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) oraz zgodnie z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 12 lipca 2017 r. sygn. akt I SA/Kr 309/17 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 16 października 2017 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 października 2016 r. (data wpływu 24 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 3 stycznia 2017 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację Znak: 2461-IBPB-2-2.4511.971.2016.1.HS, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Wnioskodawca na ww. pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wniósł pismem z 10 stycznia 2017 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, pismem z 9 lutego 2017 r. Znak: 2461-IBPB-2-2.4511.971.2016.2.HS stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca pismem z 15 lutego 2017 r. (data wpływu 21 lutego 2017 r.) złożył skargę na ww. interpretację indywidualną.

Pismem z 22 marca 2017 r., Znak: 2461-IBPB-2-2.4511.971.2016.4.HS Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 12 lipca 2017 r. sygn. akt I SA/Kr 309/17 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z 3 stycznia 2017 r. Znak: 2461-IBPB-2-2.4511.971.2016.1.HS.

Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 12 lipca 2017 r., sygn. akt I SA/Kr 309/17 wraz z aktami sprawy wpłynął do Organu 16 października 2017 r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. Organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim od 11 marca 2006 r. Aktem notarialnym z 31 sierpnia 2012 r. małżonkowie rozszerzyli wspólność ustawową. Na podstawie tego aktu Wnioskodawca został wpisany do księgi wieczystej lokalu mieszkalnego jego małżonki, który nabyła przed zawarciem związku małżeńskiego. Następnie, 22 września 2016 r., małżonkowie zawarli w formie aktu notarialnego umowę sprzedaży ww. nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jakie w podatku dochodowym od osób fizycznych są skutki podatkowe sprzedaży przez Wnioskodawcę ww. nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód uzyskany z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka nie jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.). Ustanowienie odrębnej własności lokalu mieszkalnego nie stanowi zdarzenia prawnopodatkowego, które należy utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustanowienie odrębnej własności jest tylko inną formą zbywalnego prawa do lokalu, a nie nowym nabyciem. Na tle ww. przepisu, zdaniem Wnioskodawcy, za datę nabycia lokalu należy uznać moment pierwotnego nabycia prawa do nieruchomości, czyli datę nabycia nieruchomości przez małżonkę Wnioskodawcy, która swoją nieruchomość włączyła do majątku wspólnego. W niniejszej sprawie nie można, w opinii Wnioskodawcy, badać stanu faktycznego bez uwzględnienia przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 788 ze zm.) oraz w szczególności wypracowanego przez doktrynę i orzecznictwo znaczenia i charakteru wspólności ustawowej małżeńskiej, która jest współwłasnością łączną z bezudziałowym charakterem (art. 31 § ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy). Oznacza to, że w przypadku sprzedaży nieruchomości każdy z małżonków zbywa całą nieruchomość, a nie udziały w tej nieruchomości, zaś cały przychód ze sprzedaży wchodzi niepodzielnie do majątku wspólnego. Wspólność małżeńska ustawowa może zostać podzielona jedynie po ustaniu małżeństwa i nie można ustalić wartości udziału w majątku wspólnym, od której można by naliczyć podatek dochodowy dla jednego z małżonków podczas sprzedaży nieruchomości wchodzącej w skład wspólności ustawowej małżeńskiej (art. 35 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy). Włączenie do majątku wspólnego poprzez umowę rozszerzającą wspólność ustawową małżeńską przedmiotów należących dotychczas do majątku odrębnego małżonka jest faktycznie jedynie czynnością prawno-organizacyjną, która reguluje stosunki majątkowe małżonków podczas trwania ich związku małżeńskiego (por. A. Dyoniak: Glosa do uchwały SN; OSP 1993, z. 5. poz. 92).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania uchylonej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 12 lipca 2017 r., sygn. akt I SA/Kr 309/17.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie m.in.:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub praw do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat, sprzedaż nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma więc moment jej nabycia.

Z analizy opisanego we wniosku zdarzenia wynika, że małżonka Wnioskodawcy przed zawarciem związku małżeńskiego, czyli przed 11 marca 2006 r., była właścicielką nieruchomości (lokal mieszkalny), którą w wyniku zawartej 31 sierpnia 2012 r. umowy rozszerzającej wspólność ustawową małżeńską wniosła do majątku wspólnego. W dniu 22 września 2016 r. Wnioskodawca wraz z małżonką sprzedali ww. nieruchomość.

Wnioskodawca ma wątpliwość czy sprzedaż ww. nieruchomości wywołuje po jego stronie skutki podatkowe.

Zatem dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości istotne jest ustalenie, czy włączenie tej nieruchomości stanowiącej majątek osobisty małżonki Wnioskodawcy do majątku wspólnego małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową stanowi jej nabycie przez drugiego małżonka w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyjaśnić zatem należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 788 ze zm.).

I tak, zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Jak wynika z art. 33 pkt 1 Kodeksu do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej.

Zgodnie natomiast z art. 47 § 1 zd. 1 Kodeksu małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa), przy czym do ustanowionej umową wspólności majątkowej stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności ustawowej, z zachowaniem przepisów art. 49-501 (art. 48 Kodeksu).

Umowa rozszerzająca wspólność ustawową małżeńską ma na celu ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowa ta jest czynnością prawną organizacyjną, która reguluje stosunki majątkowe małżonków podczas trwania ich związku małżeńskiego.

Z chwilą objęcia nieruchomości wspólnością majątkową nie następuje jakiekolwiek wydzielenie części nieruchomości, a żadnemu z małżonków (współwłaścicieli) nie przysługuje własność fizycznie wydzielonej części rzeczy, nie można więc przyjąć, że z chwilą rozszerzenia wspólności majątkowej (wspólności ustawowej) strona takiej umowy wyzbyła się prawa do tej rzeczy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka, nie stanowi nabycia tej nieruchomości przez drugiego małżonka, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że datą nabycia ww. praw w przedmiotowej nieruchomości przez każdego z małżonków, na skutek zawarcia umowy rozszerzającej wspólność ustawową staje się data nabycia tych praw przez tego małżonka, który nieruchomość włączył do majątku wspólnego.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia Wnioskodawca i jego małżonka 31 sierpnia 2012 r. zawarli umowę rozszerzającą wspólność majątkową. Wnioskodawca stał się w ten sposób współwłaścicielem nieruchomości nabytej przez jego żonę przed zawarciem związku małżeńskiego, czyli przed 11 marca 2006 r. W dniu 22 września 2016 r. małżonkowie dokonali zbycia ww. nieruchomości, w wyniku czego cały przychód uzyskany ze sprzedaży wszedł do ich majątku wspólnego.

Biorąc pod uwagę przywołane powyżej uregulowania stwierdzić należy, że sprzedaż nieruchomości nie stanowi dla Wnioskodawcy źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż owo zbycie nastąpiło po upływie pięciu lat liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie. Nabycie ww. nieruchomości miało bowiem miejsce w dacie jej pierwotnego nabycia przez małżonkę Wnioskodawcy, tj. przed zawarciem związku małżeńskiego, czyli przed 11 marca 2006 r., a nie z dniem kiedy Wnioskodawca stał się współwłaścicielem nieruchomości w wyniku zawarcia umowy rozszerzającej wspólność majątkową.

Stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania uchylonej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej