Temat interpretacji

Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 22 lipca 2015 r. (data wpływu: 24 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika oraz podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pracownik Spółki zatrudniony na stanowisku Dyrektora Pionu A. wystąpił do Zarządu o zgodę na pokrycie finansowania uczestnictwa w międzynarodowych studiach podyplomowych z zakresu hodowli roślin pod nazwą: (), organizowanych przez Uniwersytet K. w okresie od 1 października 2015 r. do 30 września 2017 r. Zajęcia na ww. studiach podyplomowych będą się odbywały w różnych krajach Europy i Stanach Zjednoczonych.

Na tę okoliczność zgodnie z art. 1034 KP została spisana i podpisana z pracownikiem stosowna umowa, w której spisano prawa i obowiązki pracodawcy i pracownika odnośnie do partycypacji w kosztach pracodawcy i ewentualnego zwrotu kosztów w przypadku nieukończenia przez pracownika podjętych studiów. Pracownik zobowiązuje się między innymi do uczestnictw w ww. studiach, ukończenia i przedstawienia pracodawcy dokumentu stwierdzającego uzyskanie kwalifikacji zawodowych.

Natomiast pracodawca zobowiązuje się do pokrycia wszystkich kosztów związanych z uczestnictwem, czyli opłaty czesnego, kosztów dojazdu, w tym biletów lotniczych, itp. (zakwaterowania i wyżywienia oraz zwolnienia z pracy na czas dojazdu i pobytu na zajęciach).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychód pracownika w postaci otrzymanego od Pracodawcy świadczenia na sfinansowanie zagranicznych studiów podyplomowych będzie korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych i czy Pracodawca będzie mógł zaliczyć poniesione koszty do kosztów uzyskania przychodów...

Tut. Organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na cytowane wyżej pytanie w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika, natomiast w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych wniosek został załatwiony odrębnym pismem.

Zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do określenia obowiązków płatnika na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolniona od podatku dochodowego od osób fizycznych jest wartość świadczeń przyznanych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego.

Ze zwolnienia korzystają świadczenia dla pracownika dotyczące zdobywania lub uzupełniania wiedzy i umiejętności związanych z wykonywaniem przez pracownika pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku.

Świadczenia te nie będą zaliczane również do podstawy wymiaru składek ZUS. Na podstawie § 2 pkt 29 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, do podstawy wymiaru składek nie zalicza się bowiem wartości świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyłączeniem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych. Zatem, np. od sfinansowanych przez pracodawcę opłat za studia pracownika związanych z wykonywaną przez niego pracą pracodawca nie będzie musiał naliczać składek ZUS.

Zgodnie z art. 103 KP, pracodawca może przyznać pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie. W związku z użyciem sformułowania w szczególności, katalog tych dodatkowych świadczeń jest otwarty. Muszą one mieć jednak związek z podnoszeniem kwalifikacji przez pracownika, gdy odbywa się ono z inicjatywy lub za zgodą pracodawcy oraz ma związek z wykonywaną przez pracownika pracą.

Ww. studia, na które pracownik uzyskał zgodę, są zgodne z zajmowanym stanowiskiem i pośrednio przyczynią się do zwiększania przychodów, poprzez wkład wiedzy do hodowli nowych odmian roślin.

W świetle powyższego, w opinii Wnioskodawcy, przychód Pracownika w postaci wartości świadczenia, (tj.: czesne, przejazdy, wyżywienie i zakwaterowanie, podręczniki i materiały szkoleniowe), które poniesie Pracodawca będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie ma znaczenia, że szkolenie odbywa się za granicą. Obecnie obowiązujące przepisy nie wskazują, że dokształcenie musi odbywać się wyłącznie na terytorium Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 11 ust. 1 powołanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot w szczególności oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Ponadto, zgodnie z art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej zakładami pracy, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z całokształtu sprawy wynika, że Pracownik Wnioskodawcy wystąpił z wnioskiem o zgodę na pokrycie finansowanie uczestnictwa w międzynarodowych studiach podyplomowych z zakresu hodowli roślin. Zajęcia będą odbywać się w różnych częściach Europy i Stanach Zjednoczonych. W związku z powyższym, została zawarta z pracownikiem umowa, w której spisana prawa i obowiązki Pracodawcy i Pracownika odnośnie do partycypacji w kosztach i ewentualnego zwrotu kosztów w przypadku nieukończenia przez Pracownika podjętych studiów. Pracownik zobowiązał się do uczestnictw w ww. studiach i ich ukończenia, a ponadto do przedstawienia Pracodawcy dokumentu stwierdzającego uzyskanie kwalifikacji zawodowych. Pracodawca zaś zobowiązał się do pokrycia wszelkich kosztów związanych z uczestnictwem Pracownika w ww. studiach. Ww. studia, na które pracownik uzyskał zgodę, są zgodne z zajmowanym stanowiskiem i pośrednio przyczynią się do zwiększania przychodów, poprzez wkład wiedzy do hodowli nowych odmian roślin.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że wartość świadczeń otrzymanych przez pracownika na dokształcanie i podnoszenie kwalifikacji zawodowych stanowi przychód ze stosunku pracy. Ustawodawca wskazał bowiem, że do przychodów pracowniczych zalicza się wszelkiego rodzaju świadczenia przekazywane pracownikowi. Takim świadczeniem jest niewątpliwie sfinansowanie Pracownikowi przez Pracodawcę kosztu zagranicznych studiów podyplomowych.

Jednakże, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego.

W niniejszym przypadku do odrębnych przepisów (z uwagi na brak uregulowań w tym zakresie w przepisach szczególnych), należy zaliczyć ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 2014 r., poz. 1502, z późn. zm.).

W myśl art. 1031 § 1 Kodeksu pracy przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą.

Wskazać należy, że regulacje zawarte w art. 10311036 Kodeksu pracy różnicują zakres świadczeń przysługujących pracownikom w zależności od tego, czy pracownik:

• podnosi kwalifikacje zawodowe z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą, bądź
• zdobywa lub uzupełnia wiedzę i umiejętności z własnej inicjatywy.

Takie zróżnicowanie ma określone skutki w zakresie opodatkowania tych świadczeń.

Pracownikowi, który podnosi kwalifikacje zawodowe z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą, przysługuje urlop szkoleniowy i zwolnienie z całości lub z części dnia pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, które nie korzysta ze zwolnienia. Ponadto pracodawca może mu przyznać dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie (art. 1033 Kodeksu pracy), które w takich okolicznościach korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odrębnie kształtują się skutki podatkowe w sytuacji, gdy pracownik zdobywa lub uzupełnia wiedzę i umiejętności z własnej inicjatywy. Z uwagi jednakże na zakres przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie będą one przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej.

Podnoszenie kwalifikacji zawodowych w rozumieniu Kodeksu pracy oznacza zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą. Takie rozumienie podnoszenia kwalifikacji zawodowych współgra z innymi przepisami Kodeksu pracy, zgodnie z którymi kwalifikacje zawodowe pracowników wymagane do wykonywania pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku są ustalane w przepisach wewnątrzzakładowych lub w przepisach szczególnych. Przepisy te wskazują zatem, jakich kwalifikacji pracodawca może oczekiwać od pracowników przy wykonywaniu pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku. Zatem przepisy Kodeksu pracy dotyczą przede wszystkim podnoszenia kwalifikacji zawodowych w ramach pracy aktualnie wykonywanej przez pracownika, ale również będą mogły mieć zastosowanie w przypadku, gdy planowany jest awans pracownika lub też pracodawca zamierza zaproponować mu inne warunki pracy.

Odnosząc się do powyższego, zauważyć należy, że zagraniczne studia podyplomowe, na które Pracownik uzyskał zgodę, są zgodne z zajmowanym stanowiskiem i pośrednio przyczynią się do zwiększania przychodów Pracodawcy.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, że przychód Pracownika w postaci otrzymanego od Pracodawcy świadczenia na sfinansowanie zagranicznych studiów podyplomowych stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.

Jednakże po myśli art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy przedmiotowe świadczenie korzystać będzie ze zwolnienia od podatku. Tym samym, z tytułu wypłaty ww. świadczenia Pracodawca, jako płatnik, nie będzie zobowiązany do obliczania i pobierania w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zgodzić należy się również z tezą Spółki, że dla skorzystania z analizowanego zwolnienia od podatku nie ma znaczenia, że szkolenie odbywać się będzie za granicą. Hipoteza normy prawnej zawarta w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera bowiem żadnego ograniczenia stosowania zwolnienia przedmiotowego od kryterium miejsca, w którym ma się odbywać podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracownika.

Reasumując, stwierdzić zatem należy, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 605 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu