Temat interpretacji
Skutki podatkowe otrzymania spłaty w związku z działem spadku i zniesienia współwłasności.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2015 r. (data wpływu 9 marca 2015 r.) uzupełniony pismem z dnia 11 maja 2015 r. (data nadania 12 maja 2015 r., data wpływu 14 maja 2015 r.) na wezwanie z dnia 29 kwietnia 2015 r. Nr IPPB4/4511-308/15-2/MS (data nadania 29 kwietnia 2015 r., data doręczenia 7 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty w związku z działem spadku i zniesienia współwłasności jest:
- prawidłowe w odniesieniu do braku podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych spłaty, w kwocie nieprzekraczającej wartości przysługującego Wnioskodawczyni udziału spadkowego,
- nieprawidłowe w pozostałym zakresie.
UZASADNIENIE
W dniu 9 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania spłaty w związku z działem spadku i zniesienia współwłasności, skutków podatkowych działu spadku i zniesienia współwłasności powstałych dla pozostałych spadkobierców, w tym dla spadkobiercy, który w wyniku działu spadku otrzymał nieruchomości w całości oraz ustalenia terminu ewentualnego zbycia przedmiotowych nieruchomości.
Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 29 kwietnia 2015 r. Nr IPPB4/4511-308/15-2/MS (data nadania 29 kwietnia 2015 r., data doręczenia 7 maja 2015 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez wyjaśnienie w zakresie jakich przepisów prawa podatkowego ma być udzielona interpretacja przepisów prawa podatkowego, doprecyzowanie zdarzenia przyszłego, sformułowanie pytań w indywidualnej sprawie Wnioskodawczyni w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego.
Pismem z dnia 11 maja 2015 r. (data nadania 12 maja 2015 r., data wpływu 14 maja 2015 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła braki formalne wniosku w terminie.
We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
W dniu 23 kwietnia 2014 r. Wnioskodawczyni otrzymała spadek, po zmarłym ojcu (data śmierci spadkodawcy 23 kwiecień 2014 r., akt poświadczenia dziedziczenia z dnia 21 maja 2014 r.). W skład spadku weszły następujące dobra:
- nieruchomość nabyta w 1998 r. o wartości ok. 380 tyś. PLN,
- nieruchomość nabyta w 2011 r. o wartości 180 tyś. PLN,
- środki pieniężne,
- samochód osobowy.
Wnioskodawczyni nabyła udział w spadku w wysokości 1/3. Uprawnionym do spadku były mama Wnioskodawczyni i siostra - także udział po 1/3 masy spadkowej.
Wnioskodawczyni rozważa rozpoczęcie postępowania o dział spadku i zniesienie współwłasności w nieruchomościach. Wnioskodawczyni spodziewa się, że spadkobiercy uzgodnią zgodny podział, tj. udziały w nieruchomościach zostaną przeniesione na jednego spadkobiercę (mamę). Wnioskodawczyni rozważa możliwość zniesienia współwłasności w udziałach w nieruchomościach ze spłatą i bez spłaty.
Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą konsekwencji podatkowych otrzymania spłaty w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych do wysokości udziału spadkowego i ponad udział spadkowy.
Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą konsekwencji podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych związanych ze zbyciem/zniesieniem udziału w nieruchomościach nabytych w drodze spadku poprzez zniesienie współwłasności w okresie krótszym niż 5 lat od daty nabycia spadku.
Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą konsekwencji podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych związanych ze zniesieniem współwłasności w nieruchomościach nabytych w drodze kupna i w drodze spadku (dotyczy mamy Wnioskodawczyni, która nabyła przedmiotowe nieruchomości do majątku wspólnego ze zmarłym mężem) w okresie krótszym niż 5 lat od daty nabycia spadku. Czy okres 5 lat powinien być liczony od pierwotnej daty nabycia nieruchomości, tj. odpowiednio rok 1998 i 2011, czy też od daty nabycia spadku, tj. od 2014 r. (data śmierci ojca, męża).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
- Czy spłatę otrzymaną w ramach działu spadku i zniesienia współwłasności w nieruchomościach należy traktować jako przychód do opodatkowania...
- Czy spłatę otrzymaną w przyszłości tytułem zgodnego działu spadku i zniesienia współwłasności w nieruchomościach wchodzących w skład masy spadkowej od spadkobiercy, który otrzyma te nieruchomości i dokona tej spłaty w przyszłości na rzecz pozostałych spadkobierców należy potraktować jako przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych u spadkobierców, którzy otrzymają spłatę... Czy jeśli ta kwota spłaty będzie wyższa od udziału spadkowego, to czy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych... Czy jeśli ta kwota spłaty nie będzie wyższa od udziału spadkowego, to czy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych...
- Czy brak spłaty w przyszłości na rzecz pozostałych spadkobierców tytułem zgodnego działu spadku i zniesienia współwłasności w nieruchomościach wchodzących w skład masy spadkowej należy potraktować jako przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych u tego spadkobiercy, który w wyniku zgodnego działu spadku otrzyma te nieruchomości w całości na wyłączną własność bez konieczności spłaty pozostałych spadkobierców...
- W jaki sposób ustalić termin ewentualnego zbycia nieruchomości nabytych w drodze działu spadku... Jaką datę należy przyjąć jako dzień nabycia nieruchomości, czy datę z pierwotnego aktu notarialnego kupna nieruchomości, czy z aktu notarialnego stwierdzającego nabycie spadku po zmarłym...
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1 i pytanie Nr 2 odnośnie skutków podatkowych jakie ponosi Wnioskodawczyni w związku z otrzymaniem spłaty tytułem zgodnego działu spadku i zniesienia współwłasności. W pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymana spłata nie powinna zostać zakwalifikowana jako przychód od działu spadku i zniesienia współwłasności nieruchomości nabytych w drodze spadku po zmarłym. W opinii Wnioskodawczyni, otrzymana w przyszłości spłata tytułem zgodnego działu spadku i zniesienia współwłasności w nieruchomościach wchodzących w skład masy spadkowej od spadkobiercy, który otrzyma te nieruchomości na własność, nie stanowi przychodu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Także w przypadku, gdy ta kwota spłaty będzie wyższa od udziału spadkowego, bądź nie przekroczy udziału spadkowego, nie stanowi ta kwota spłaty przychodu na podstawie art. 10 ust.1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Wnioskodawczyni dokonanie spłaty na jej rzecz jako spadkobiercy w wyniku działu spadku nie może być traktowane jako odpłatne zbycie udziałów, a zatem nie jest to przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Jednakże na mocy art. 2 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.
Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie z zastrzeżeniem ust. 2:
- nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
- spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
- prawa wieczystego użytkowania gruntów,
- innych rzeczy,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Przy czym pod pojęciem odpłatnego zbycia należy rozumieć nie tylko sprzedaż, czy zamianę, ale każdą czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności nieruchomości, jej części lub udziału w niej za odpłatnością, a więc co do zasady również dział spadku i odpłatne zniesienie współwłasności.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciem nabycia w drodze spadku, dlatego w tym wypadku należy posiłkować się normami prawa cywilnego. Zauważyć należy, że pomiędzy prawem podatkowym a cywilnym istnieje wiele powiązań, wynikających chociażby z faktu, że następstwa zdarzeń bądź czynności prawnych związanych z określonymi instytucjami prawa cywilnego wywołują również skutki wynikające z prawa podatkowego. Jeżeli zatem określone pojęcia nie są odmiennie zdefiniowane dla celów prawa podatkowego, to należy je biorąc poda uwagę fakt, że obie gałęzie prawa (cywilne i podatkowe) składają się na jeden system prawa interpretować tak, jak czyni to prawo cywilne.
Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.
Stosownie do art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.
Stosownie do art. 1035 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi natomiast, że dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.
W myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Do momentu zniesienia współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.
Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.
Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.
Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego). Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.
Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.
Stosownie do art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.
Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że dział spadku i zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Natomiast jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, która przekracza udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, wywieść należy, że Wnioskodawczyni nabyła spadek w 1/3 części po zmarłym w dniu 23 kwietnia 2014 r. ojcu. Wnioskodawczyni rozważa rozpoczęcie postępowania o dział spadku i zniesienie współwłasności w nieruchomościach. Wnioskodawczyni spodziewa się, że spadkobiercy uzgodnią zgodny podział, tj. udziały w nieruchomościach zostaną przeniesione na jednego spadkobiercę (mamę). Wnioskodawczyni rozważa możliwość zniesienia współwłasności w udziałach w nieruchomościach ze spłatą i bez spłaty.
Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą konsekwencji podatkowych otrzymania spłaty w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych do wysokości udziału spadkowego i ponad udział spadkowy.
Wyjaśnić bowiem należy, że okoliczność, że dział spadku, następuje ze spłatami na rzecz pozostałych spadkobierców, powoduje, że umowa ta ma charakter odpłatny. Nie jest to jednak równoznaczne z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego z tytułu takiego zbycia przedmiotów wchodzących w skład spadku. Jak już wyżej wskazano, jeżeli suma spłaty nie przekracza wartości przysługującego spadkobiercy udziału spadkowego, to nie powstaje przychód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w sytuacji, w której spłata jest ekwiwalentna do posiadanego przez podatnika udziału w spadku, podatnik nie uzyskuje w związku z czynnością działu spadku żadnego przysporzenia majątkowego względem odziedziczonej części masy spadkowej. W takim przypadku brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty spłaty otrzymanej w wyniku działu spadku.
W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawione przepisy prawa podatkowego oraz zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że otrzymanie przez Wnioskodawczynię kwoty równej wartości posiadanego udziału w spadku, nie spowoduje powstania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Istotne znaczenie dla niniejszego rozstrzygnięcia będzie miała okoliczność, że spłata nie przekroczy wartości przysługującego Wnioskodawczyni udziału spadkowego, a umowa zostanie zawarta wyłącznie między spadkobiercami. W rezultacie na Wnioskodawczyni z tytułu otrzymania spłaty, w kwocie nieprzekraczającej wartości przysługującego Wnioskodawczyni udziału spadkowego, nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.
W przypadku, gdy działem spadku i zniesieniem współwłasności nie są objęte wszystkie składniki masy spadkowej, wówczas obowiązek podatkowy nie powstanie, gdy otrzymana spłata wraz z wartością udziałów w pozostałych składnikach masy spadkowej nie przekroczy wartości udziału w spadku.
Zatem w tej części stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.
Nie można się zgodzić z poglądem Wnioskodawczyni, zgodnie z którym otrzymana w przyszłości spłata tytułem zgodnego działu spadku i zniesienia współwłasności w nieruchomościach wchodzących w skład masy spadkowej od spadkobiercy, który otrzyma te nieruchomości na własność, nie stanowi przychodu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, także w przypadku, gdy ta kwota spłaty będzie wyższa od udziału spadkowego. Jak wyżej wskazano, w przypadku gdy dział spadku i zniesienie współwłasności następuje ze spłatami, to umowa ta ma charakter odpłatny, a obowiązek zapłaty podatku dochodowego następuje tylko wówczas, gdy otrzymana spłata nie przekracza wartości przysługującego spadkobiercy udziału spadkowego. Tak więc obowiązek w podatku dochodowym od osób fizycznych powstanie dla Wnioskodawczyni wyłącznie w sytuacji, gdy ewentualna spłata, jaką otrzyma, przekraczać będzie wartość przysługujących jej udziałów w przedmiotach wchodzących w skład spadku, których dotyczyć będzie dział spadku i zniesienie współwłasności. Obowiązek ten powstanie do tej części spłaty, która stanowi nadwyżkę ponad udział nabyty w spadku.
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że dział spadku i zniesienie współwłasności polegające na przyznaniu nieruchomości wchodzących w skład masy spadkowej jednemu ze spadkobierców w zamian za spłatę pieniężną na rzecz pozostałych spadkobierców, stanowi formę odpłatnego zbycia, wyczerpującą dyspozycję przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Osoba, która otrzymuje spłatę zbywa bowiem odpłatnie przysługujący jej udział.
Zatem po stronie dokonującego odpłatnego zbycia udziału w nieruchomościach, w zamian za spłatę w kwocie wyższej od wartości udziału spadkowego, powstaje obowiązek podatkowy, o ile zdarzenie to będzie miało miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie zbywanego lokalu.
Analizując zatem skutki podatkowe odpłatnego zbycia udziału w nieruchomościach należy stwierdzić, że przychód uzyskany z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomościach nabytych w drodze spadku w 2014 r. opodatkowany jest według przepisów obowiązujących od dnia 1 stycznia 2009 r.
Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.
Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Stosownie do ust. 2 artykułu 30e ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
Z kolei art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.
Natomiast w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów, zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z brzmieniem ww. przepisu, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.
Ponadto zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.
Podsumowując, opodatkowaniu podlega dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości (art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz kosztami uzyskania tego przychodu (art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Natomiast zgodnie z art. 30e ust. 5 ww. ustawy, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.
W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:
- dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
- dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
Natomiast, zgodnie z art. 30e ust. 7 ww. ustawy, w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.
Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.
Cele mieszkaniowe i uwarunkowania, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 w zw. z ust. 26, ust. 27, ust. 28 , ust. 29 i ust. 30 cytowanej ustawy.
Mając zatem na uwadze przytoczone wyżej uregulowania prawne oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że otrzymanie przez Wnioskodawczynię w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności kwoty przekraczającej wartości posiadanego udziału w spadku spowoduje powstanie przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w części dotyczącej nadwyżki ponad udział nabyty w spadku). Uzyskany z tego tytułu dochód podlegać będzie opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni w tej części jest nieprawidłowe.
Odnosząc się natomiast do kwestii dotyczącej zastosowania wyłączenia wynikającego z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej podatkiem, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:
- dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
- darowizny, polecenia darczyńcy;
- zasiedzenia;
- nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
- zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
- nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podlega nieodpłatne nabycie majątku na podstawie tytułów w nim wymienionych. Wśród nich nie zostały wymienione dział spadku i zniesienie współwłasności, w rezultacie otrzymana przez Wnioskodawczynię spłata nie może podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, a w konsekwencji wyłączenie, o którym mowa nie może mieć w niniejszej sprawie zastosowania.
Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko Wnioskodawczyni w powyższym zakresie również jest nieprawidłowe.
Wskazać należy, że mając na uwadze treść zadanego przez Wnioskodawczynię pytania oraz przepis art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawczyni i skutki prawne wywołuje tylko w stosunku do Niej. Natomiast pozostali spadkobiercy, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinni wystąpić z odrębnym wnioskiem i uiścić stosowną opłatę.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
Wniosek ORD-IN (PDF)
Treść w pliku PDF 357 kB
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie