Możliwość opodatkowania najmu nieruchomości ryczałtem ewidencjonowanym stawką 8,5% - Interpretacja - 1061-IPTPB1.4511.817.2016.1.DJD

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 10.10.2016, sygn. 1061-IPTPB1.4511.817.2016.1.DJD, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Temat interpretacji

Możliwość opodatkowania najmu nieruchomości ryczałtem ewidencjonowanym stawką 8,5%

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko & przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2016 r. (data wpływu 18 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 września 2016 r. (data wpływu 26 września 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z najmu lokali mieszkalnych uzyskiwanych w 2016 r. według stawki 8,5% jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 13 września 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.624.2016.1.DJD, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 13 września 2016 r. (data doręczenia 19 września 2016 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 23 września 2016 r. (data wpływu 26 września 2016 r.), nadanym za pośrednictwem . w dniu 23 września 2016 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące stany faktyczne oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług windykacyjnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest również komandytariuszem w Spółce komandytowej, której przedmiotem działalności jest pośrednictwo ubezpieczeniowe.

Wnioskodawca jest właścicielem czterech lokali mieszkalnych, które stanowią Jego prywatny majątek oraz stroną jednej umowy deweloperskiej, której realizacja będzie miała miejsce na przełomie lat 2017/2018. Począwszy od 2015 r. jedno spośród wskazanych wyżej mieszkań jest przedmiotem wynajmu na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (dalej: Najemcy). Natomiast od 2016 r. także drugie z ww. mieszkań jest przedmiotem wynajmu na rzecz Najemców. Przedmiotowe mieszkania wykorzystywane są przez Najemców wyłącznie do własnych celów mieszkaniowych (w wynajmowanych lokalach nie mogą oni prowadzić działalności gospodarczej). Z tytułu ww. wynajmu, Wnioskodawca uzyskuje przychód w postaci czynszu najmu płaconego przez Najemców. Pierwszy przychód w postaci ww. czynszu najmu Wnioskodawca uzyskał w 2015 r. Przy czym, oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z przedmiotowego najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, stosownie do art. 9 ust. 4 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, Wnioskodawca złożył do właściwego naczelnika urzędu skarbowego już w 2014 r.

Wnioskodawca wynajmując przedmiotowe mieszkania działał i działa we własnym imieniu, tzn. w sposób niezależny od innych podmiotów. Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę, związane z wynajmem lokali mieszkalnych polegają na tym że jeżeli wolą Wnioskodawcy jest by nastąpiło oddanie danego lokalu w najem, wówczas Wnioskodawca zamieszcza na internetowych portalach ogłoszeniowych (typu .) nieodpłatne ogłoszenia/informacje o wolnym lokalu mieszkalnym do wynajęcia. W rezultacie, jeżeli znajdzie się osoba fizyczna zainteresowana wzięciem danego lokalu w najem na warunkach przewidzianych przez Wnioskodawcę (czyli najem wyłącznie w celach mieszkaniowych, bez możliwości prowadzenia w lokalu działalności gospodarczej), wówczas Wnioskodawca zawiera z taką osobą umowę najmu danego lokalu.

Po zawarciu umowy najmu danego lokalu trwa ona przez czas na jaki została zawarta lub do momentu jej wypowiedzenia przez którąkolwiek ze stron. W czasie trwania najmu danego lokalu Wnioskodawca uzyskuje miesięcznie przychody z tytułu opłacanego czynszu najmu, który podlega opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Jeżeli wolą Wnioskodawcy jest, by po zakończeniu trwania najmu danego lokalu, nastąpiło ponowne oddanie tego lokalu w najem, wówczas czynności Wnioskodawcy ograniczają się do zamieszczania na internetowych portalach ogłoszeniowych (typu .) nieodpłatnych ogłoszeń/informacji o wolnym lokalu mieszkalnym do wynajęcia W rezultacie, jeżeli znajdzie się osoba fizyczna zainteresowana wzięciem danego lokalu w najem na warunkach przewidzianych przez Wnioskodawcę (czyli najem wyłącznie w celach mieszkaniowych bez możliwości prowadzenia w lokalu działalności gospodarczej), wówczas Wnioskodawca zawiera z taką osobą umowę najmu danego lokalu.

Wnioskodawca nie podejmuje innych ciągłych czynności związanych z wynajmem lokali mieszkalnych, w tym przykładowo:

  • nie prowadzi strony internetowej zawierającej informacje o wolnych lokalach do wynajmu, cenach wynajmu, charakterystyce lokali mieszkalnych,
  • nie zatrudnia pracowników ani zleceniobiorców, którzy podejmowaliby czynności zmierzające do uzyskania lub zachowania przychodów z najmu lokali mieszkalnych.

Wnioskodawca podkreśla, że zarówno prowadzona przez Niego jednoosobowa działalność gospodarcza, jak i Spółka komandytowa nie mają w przedmiocie swojej działalności usług związanych z wynajmem, czy obrotem nieruchomościami. Wynajmowane przez Wnioskodawcę mieszkania stanowią jego prywatny majątek nie są składnikami majątkowymi wykorzystywanymi w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w przyszłości, tj. w latach 2017 2036 na zasadach analogicznych do opisanych powyżej, zamierza wynająć kolejne lokale będące Jego własnością (po tym okresie dzieci Wnioskodawcy osiągną pełnoletność oraz zakończą edukację, w związku z czym Wnioskodawca przekaże im ww. mieszkania). Ponadto, Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości zakupi kolejne mieszkania, które będą wynajmowane przez Wnioskodawcę na zasadach analogicznych do opisanych powyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z najmu mieszkań, przedstawione w opisie stanu faktycznego, podlegają opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%?

  • Czy uzyskane w przyszłości przez Wnioskodawcę przychody z najmu mieszkań, przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, podlegać będą opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%?

  • Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 1 dotyczącego stanu faktycznego w 2016 r., natomiast, w zakresie stanu faktycznego dotyczącego 2015 r. oraz pytania Nr 2 dotyczącego zdarzenia przyszłego wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

    Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskiwane przez Niego przychody z tytułu wynajmu lokali mieszkalnych na rzecz Najemców, wskazane w opisie stanu faktycznego, podlegają opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%.

    W celu ustalenia zasad opodatkowania uzyskiwanego przez Wnioskodawcę przychodu z tytułu wynajmu lokali mieszkalnych na rzecz Najemców, należy w pierwszej kolejności przyporządkować go do właściwego źródła przychodu.

    Jak wynika z treści art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.; dalej: ustawa o PIT), źródłami przychodu są m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3) oraz najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

    Jednocześnie art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, definiuje działalność gospodarczą jako działalność zarobkową:

    1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową.
    2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
    3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

    prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

    Zatem, powyższa definicja wyłącza z zakresu działalności gospodarczej te przychody, które zaliczane są do innych źródeł przychodu, aniżeli pozarolnicza działalność gospodarcza. Jak bowiem wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 14 sierpnia 2008 r. (sygn. akt II FSK 1437/07): jeżeli w ramach działalności wykonywanej zarobkowo, w sposób zorganizowany i ciągły, we własnym imieniu, na własny lub cudzy rachunek podatnik osiąga przychody, które jednocześnie odpowiadają opisowi przychodów z innego niż pozarolnicza działalność gospodarcza źródła przychodu i nie zostały zaliczone w sposób jednoznaczny do przychodów z tej działalności, to przychody te stanowią przychód z tego innego źródła. Dodatkowo Wnioskodawca zwraca w tym miejscu uwagę, że treść przepisu art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT zakłada wyłączenie z uregulowanego w nim źródła przychodu, przychodów z najmu tych składników majątku, które związane są z działalnością gospodarczą prowadzoną przez wynajmującego. Podobnie przepis art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o PIT stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Zatem wówczas, gdy przedmiotem umowy najmu jest składnik majątku związany z działalnością gospodarczą, ustawodawca wyraźnie nakazuje zaliczyć przychód z tego tytułu do kategorii przychodów z działalności gospodarczej. Innymi słowy, regulacje te wykluczają ze źródła przychodów jakim jest najem prywatny, te składniki majątku, które związane są z działalnością gospodarczą.

    W analizowanym, przypadku Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą oraz jest komandytariuszem w Spółce komandytowej. Niemniej jednak, jak to zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, zarówno prowadzona przez Niego jednoosobowa działalność gospodarcza, jak i Spółka komandytowa, nie mają w przedmiocie swojej działalności usług związanych z wynajmem, czy obrotem nieruchomościami. Jednocześnie wynajmowane przez Wnioskodawcę lokale mieszkalne stanowią jego prywatny majątek nie są one składnikami majątkowymi wykorzystywanymi w prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto, jak wynika z opisu stanu faktycznego, podejmowane przez Wnioskodawcę czynności, związane z wynajmem lokali mieszkalnych polegają na tym, że jeżeli wolą Wnioskodawcy jest, by nastąpiło oddanie danego lokalu w najem, wówczas Wnioskodawca zamieszcza na internetowych portalach ogłoszeniowych (typu .) nieodpłatne ogłoszenia/informacje o wolnym lokalu mieszkalnym do wynajęcia. W rezultacie, jeżeli znajdzie się osoba fizyczna zainteresowana wzięciem danego lokalu w najem na warunkach przewidzianych przez Wnioskodawcę (czyli najem wyłącznie w celach mieszkaniowych bez możliwości prowadzenia w lokalu działalności gospodarczej), wówczas Wnioskodawca zawiera z taką osobą umowę najmu danego lokalu. Po zawarciu umowy najmu danego lokalu trwa ona przez czas na jaki została zawarta lub do momentu jej wypowiedzenia przez którąkolwiek ze stron. W czasie trwania najmu danego lokalu, Wnioskodawca uzyskuje miesięcznie przychody z tytułu opłacanego czynszu najmu, który podlega opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Jeżeli, po zakończeniu trwania najmu danego lokalu, wolą Wnioskodawcy jest, by nastąpiło ponowne oddanie tego lokalu w najem, wówczas czynności Wnioskodawcy ograniczają się jedynie do zamieszczania na internetowych portalach ogłoszeniowych (typu .) nieodpłatnych ogłoszeń/informacji o wolnym lokalu mieszkalnym do wynajęcia. W rezultacie, jeżeli znajdzie się osoba fizyczna zainteresowana wzięciem danego lokalu w najem na warunkach przewidzianych przez Wnioskodawcę (czyli najem wyłącznie w celach mieszkaniowych, bez możliwości prowadzenia w lokalu działalności gospodarczej), wówczas Wnioskodawca zawiera z taką osobą umowę najmu danego lokalu.

    Wnioskodawca nie podejmuje innych ciągłych czynności związanych z wynajmem lokali mieszkalnych, w tym przykładowo:

    • nie prowadzi strony internetowej zawierającej informacje o wolnych lokalach do wynajmu, cenach wynajmu, charakterystyce lokali mieszkalnych,
    • nie zatrudnia pracowników ani zleceniobiorców, którzy podejmowaliby czynności zmierzające do uzyskania lub zachowania przychodów z najmu lokali mieszkalnych.

    W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy należałoby uznać, że przesłanka ciągłości jest nieodłączną cechą umowy najmu jako takiej, tj. po zawarciu umowy najmu danego lokalu trwa ona przez czas na jaki została zawarta lub do momentu jej wypowiedzenia przez którąkolwiek ze stron. Natomiast, w zakresie samych czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę w związku z przedmiotowym najmem, w ocenie Wnioskodawcy, należałoby uznać, że mają one charakter raczej okazjonalny. Zauważyć bowiem należy, że to czy dana umowa najmu zostanie w ogóle zawarta zależy wyłącznie od woli Wnioskodawcy oraz tego, czy znajdzie się osoba zainteresowana wzięciem danego lokalu w najem na warunkach przewidzianych przez Wnioskodawcę (tj. najem wyłącznie w celach mieszkaniowych bez możliwości prowadzenia w lokalu działalności gospodarczej). Jednocześnie, po zakończeniu trwania najmu danego lokalu, Wnioskodawca nie podejmuje żadnych ciągłych czynności w celu pozyskania nowych najemców, w szczególności: nie prowadzi strony internetowej zawierającej informacje o wolnych lokalach do wynajmu, cenach wynajmu, charakterystyce lokali mieszkalnych, nie zatrudnia też pracowników, czy zleceniobiorców, którzy podejmowaliby czynności zmierzające do uzyskania lub zachowania przychodów z najmu lokali mieszkalnych. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, zasadnym jest uznanie, że podejmowane przez Niego czynności w zakresie wynajmu lokali mieszkalnych mają charakter okazjonalny, a co za tym idzie uzyskiwane przez Niego przychody z tytułu wynajmu lokali mieszkalnych na rzecz Najemców należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT (tj. jako najem prywatny).

    Stosownie zaś do art. 9a ust. 6 ustawy o PIT, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, co do zasady podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych (tj. według skali), chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

    W myśl natomiast art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r., Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze (art. 6 ust. la ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne). Natomiast stawka ryczałtu wynosi 8,5% (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy).

    W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, uzyskiwane przez Niego przychody z wynajmu lokali mieszkalnych na rzecz Najemców mogą podlegać opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%. Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, na opodatkowanie ww. przychodów w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych niema wpływu ani wysokość uzyskanego z tego tytułu przychodu, ani liczba wynajmowanych lokali mieszkalnych. Wskazać bowiem należy, że zarówno w ustawie o PIT, jak i w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne brak jest przepisów, które wprowadzałyby tego typu ograniczenia.

    Powyższe potwierdzają także organy podatkowe. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 18 września 2015 r. wskazał, że skoro Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie najmu, a lokale, które będą przedmiotem najmu, nie są składnikami majątku związanymi z działalnością gospodarczą i stanowią odrębną własność Wnioskodawcy, to przychody uzyskane z tytułu najmu wskazanych we wniosku nieruchomości stanowić będą przychody ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, będą mogły być opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne według stawki 8,5%.

    Analogicznie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacjach z dnia 20 sierpnia 2015 r., Nr IBPB-2-2/4511-192/15/MZM oraz z dnia 14 lipca 2015 r., Nr IBPB-2-2/4511-63/15/HS, a także Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacjach z dnia 29 maja 2015 r., Nr ILPB1/4511-1-320/15-2/TW oraz z dnia 26 maja 2015 r., Nr ILPB1/4511-1-310/15-3/TW.

    W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

    Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

    Dodać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, a zatem niniejsza interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawcy i skutki prawne wywołuje tylko w stosunku do Niego.

    Ponadto Organ podatkowy wskazuje, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od stanu faktycznego, który wystąpił w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

    Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa nie jest ustalanie, czy przedstawione we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

    Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego .., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

    Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

    Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

    Stanowisko

    prawidłowe

    Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi