Temat interpretacji

możliwość zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2018 r. (data wpływu 31 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 marca 2018 r. (data wpływu 20 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2018 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 2 marca 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.70.2018.1.AKR, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 2 marca 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 7 marca 2018 r.). W dniu 20 marca 2018 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 14 marca 2018 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca nabył na mocy postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 28 października 2015 r., w całości spadek po E. K., na podstawie pozostawionego przez niego testamentu. Spadkodawca zmarł w dniu 5 lipca 2015 r. (postanowienie uprawomocniło się w dniu 19 listopada 2015 r.)

W skład spadku po spadkodawcy wchodziło m.in. gospodarstwo rolne o łącznej powierzchni 8,8 ha. Wartość otrzymanego przez Wnioskodawcę spadku opiewała na łączną kwotę 498 972 zł.

W toku prowadzonego postępowania Wnioskodawca uzyskał decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 18 lutego 2016 r. ustalającą wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn na kwotę 20 573 zł. Z uwagi na przysługujące Mu w ramach art. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwolnienie podstawę opodatkowania stanowiła w konsekwencji kwota 185 572 zł. W ramach otrzymanego gospodarstwa rolnego wyodrębniono ewidencyjnie nowe działki.

Wnioskodawca planuje sprzedaż dwóch z nich, o łącznej pow. 0,3325 ha, które są zabudowane budynkiem mieszkalnym. Sprzedaży podlegać będą dwie wyodrębnione działki: nr 756/3 o pow. 0,2738 ha oraz nr 757/3 o pow. 0,586 ha. Co do działki ewidencyjnej nr 757/3 i jej specyfikacji, to stanowi ona użytki rolne zabudowane o klasie B-PsIII (pow. 0,2183 ha) oraz pastwiska trwałe o klasie PsIII (pow. 0,0555 ha. Odnośnie działki nr 756/3 i jej specyfikacji, to stanowi ona użytki rolne zabudowane o klasie B-PsIII (pow. 0,0347 ha) oraz pastwiska trwałe o klasie PsIII (pow. 0,0239 ha.

Ponadto zgodnie z decyzją Wójta Gminy z dnia 7 marca 2016 r. podział działek, w których znajdują się nieruchomości podlegające w przyszłości sprzedaży jest zgodny z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i ma na celu wydzielenie działek budowlanych niezbędnych do korzystania z budynków już istniejących.

Przedmiotowe działki nie stanowią części gospodarstwa rolnego, a zabudowane są budynkiem mieszkalnym. W świetle art. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym nie stanowią one gospodarstwa rolnego, bowiem łączna powierzchnia obydwu działek wynosi 0,3325 ha, w związku z czym nie przekracza ona ustawowej powierzchni wskazanej w dyspozycji przepisów prawa, tj. pow. 1 ha.

W razie sprzedaży wyodrębnionych działek grunty nie utracą charakteru rolnego, gdyż w chwili obecnej na przedmiotowych nieruchomościach nie jest prowadzone gospodarstwo rolne ani inne czynności rolnicze. Wnioskodawca natomiast nie jest w stanie określić i sprecyzować na jakie cele nabędą działki kupujący, gdyż na dzień składania wniosku Wnioskodawca nie czynił starań odnośnie poszukiwania potencjalnych kupców nieruchomości. W świetle czego, brak jest na chwilę obecną informacji o ewentualnym przeznaczeniu przez kupujących sprzedanych działek.

Sprzedaż ww. wyodrębnionych działek stanowiących własność Wnioskodawcy nie będzie w świetle art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiła czynności związanych z ewentualną działalnością gospodarczą.

Środki uzyskane w wyniku zbycia wskazanej nieruchomości Wnioskodawca planuje przeznaczyć na zakup własnego mieszkania na cele mieszkaniowe. Wnioskodawca na dzień złożenia uzupełnienia wniosku posiada wiedzy odnośnie konkretnej nieruchomości, którą zamierza nabyć. Takie czynności związane z badaniem rynku wykonywał będzie dopiero po sprzedaży przedmiotowych nieruchomości. Niemniej jednak ogólnikowo wskazać należy, że prawdopodobnie lokal mieszkalny, który nabędzie Wnioskodawca będzie położony w Polsce. Trudno jest jednakże dziś podać konkretne parametry oraz stan prawny zakupionej nieruchomości.

Wnioskodawca na dzień złożenia uzupełnienia wniosku zastrzega, że nie planuje bezpośrednio po nabyciu przedmiotowego lokalu zamieszkania w nim, lecz jednocześnie wskazuje, że zamierza to uczynić i taka możliwość z pewnością nastąpi w przyszłości, jednakże trudnej do określenia czasowo. Podyktowane jest to niestabilną sytuacją mieszkaniową Wnioskodawcy. Na chwilę obecną centrum interesów życiowych, osobistych i gospodarczych Wnioskodawcy znajduje się w innym miejscu zamieszkania, gdzie przebywa ze swoją matką. Przez co należy rozumieć, że Wnioskodawca na dzień złożenia uzupełnienia wniosku posiada odrębne od przeznaczonej do sprzedaży nieruchomości miejsce do zamieszkania.

Wskazane stwierdzenie zabezpieczenia celów mieszkaniowych pozwoli Wnioskodawcy na posiadanie realnej alternatywy w przypadku konieczności porzucenia dotychczasowego miejsca zamieszkania. Wnioskodawca bowiem pragnie mieć jakiekolwiek zabezpieczenie w postaci mieszkania, do którego w przyszłości mógłby się przeprowadzić, a które to stanowiłoby Jego własność. Tym bardziej, że do aktualnego miejsca zamieszkania nie posiada On żadnego tytułu prawnego, z uwagi na co brak jest możliwości stwierdzenia, że jest to stabilne centrum życiowe.

Wnioskodawca bierze pod uwagę ewentualność, udostępniania osobom trzecim nieodpłatnie lub odpłatnie zakupionej nieruchomości, do czasu kiedy się do lokalu nie przeprowadzi. Jak zostało już wskazane sytuacja mieszkaniowa Wnioskodawcy w dotychczasowym miejscu zamieszkania, może ulec nagłej zmianie, zważając, że zamieszkuje On z matką, która jest właścicielką mieszkania, przez co w zależności od relacji występujących miedzy nimi oraz chęci uregulowania stanu prawnego w inny sposób przez matkę Wnioskodawcy, zmuszony On będzie porzucić dotychczasowe miejsce zamieszkania, co z pewnością w przyszłości nastąpi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego na cele mieszkaniowe, jeżeli własnego celu mieszkaniowego za środki uzyskane w wyniku sprzedaży nieruchomości nie zamierza realizować bezpośrednio po zakupie nowego mieszkania, lecz w przyszłości?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych, z tytułu ulgi mieszkaniowej.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że wyczerpujące wyliczenie wydatków na własne cele mieszkaniowe wyartykułowane jest w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki na cele mieszkaniowe są to wydatki, na które w ciągu dwóch lat można przeznaczyć kwotę przychodu ze sprzedaży nieruchomości, to m.in. wydatki na nabycie budynku mieszkalnego, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność bądź też spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, na tle istniejącego stanu faktycznego przysługuje zwolnienie od podatku, bowiem ma On zamiar przeznaczyć zakupiony lokal na własne cele mieszkaniowe, w takiej formie, że będzie stanowiło dla Niego swoiste zabezpieczenie swoich interesów mieszkaniowych na przyszłość, a więc drugie miejsce zamieszkania w zależności od aktualnej sytuacji i potrzeb życiowych.

Według Wnioskodawcy, zaznaczyć również należy, że nabycie przedmiotowej nieruchomości zostanie dokonane w terminie przewidzianym ustawą, czyli w okresie dwuletnim, natomiast nie zostanie ono zamieszkane przez Wnioskodawcę bezpośrednio po zakupie, lecz w niedalekiej przyszłości. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia prawa do skorzystania z omawianego zwolnienia od tego, co z danym mieszkaniem zrobi nabywca, ani od tego, czy będzie ono zamieszkane tuż po zakupie. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, że celem podatnika jest dążenie, aby w tym nowym lokalu zamieszkać, natomiast wyrażenie własne cele mieszkaniowe należy odnosić do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, a nie do wydatkowania przychodu na nabycie mieszkania w znaczeniu przedmiotowym. W rezultacie, jeżeli nawet mieszkanie kupione za środki uzyskane ze sprzedaży innego lokum zostanie wynajęte, podatnik ma prawo do ulgi podatkowej.

Wnioskodawca zauważa, taki pogląd płynie także z wielu interpretacji wydawanych dotychczas przez Ministra Finansów, który podkreślał, że zakup mieszkania na wynajem uniemożliwia skorzystanie z ulgi mieszkaniowej. W celu uzyskania zwolnienia z opodatkowania istotne jest spełnienie przesłanki własnego celu mieszkaniowego. Zdaniem Ministra jest to nadrzędny cel, który determinuje prawo do skorzystania z ulgi.

Zaprezentować należy również stanowisko wynikające z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 października 2014 r., sygn. III SA/Wa 1028/14, w którym stwierdzono, że kupno dwóch mieszkań za pieniądze pochodzące ze sprzedaży odziedziczonych mieszkań, spełnia wymogi do korzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomimo że podatnik przez pewien okres czasu zamierza wynajmować te mieszkania.

W ocenie Wnioskodawcy, od powyższego rodzaju przychodu nie będzie On zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, zgodnie z dyspozycją art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wniosek taki wypływa z twierdzenia, że mimo że Wnioskodawca nie zamieszka bezpośrednio po zakupie w przedmiotowym mieszkaniu, to jednak dokona czynności związanych z jego nabyciem na zabezpieczenie własnych interesów i celów mieszkaniowych na przyszłość. Okoliczność, czy przedmiotowy lokal będzie wynajmowany czy nie, nie wyczerpuje znamion przepisów ww. ustawy, mogących prowadzić do odmiennego stanowiska. Ustawa nie uzależnia i nie precyzuje konkretnych przesłanek, które należałoby spełnić, aby otrzymać ulgę mieszkaniową, oprócz zastosowania ustawowego terminu dwuletniego. Nie mniej jednak, podstawa jaka wypływa z powyższego, czyli zakup na własne, przyszłe cele mieszkaniowe pozwala stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku, nawet jeśli przedmiotowy lokal zostanie wynajmowany, a Wnioskodawca nie zamieszka w nim bezpośrednio po nabyciu.

W oderwaniu od powyższego, Wnioskodawca zobowiązany jest jednakże udokumentować wydatki poniesione na te cele.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą sformułowaną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nabył w całości spadek po zmarłym w dniu 5 lipca 2015 r. E. K. na podstawie pozostawionego przez niego testamentu. W skład spadku wchodziło m.in. gospodarstwo rolne. W ramach otrzymanego gospodarstwa rolnego wyodrębniono ewidencyjnie nowe działki. Wnioskodawca planuje sprzedaż dwóch z nich, które są zabudowane budynkiem mieszkalnym. Ponadto zgodnie z decyzją Wójta Gminy z dnia 7 marca 2016 r. podział działek, w których znajdują się nieruchomości podlegające w przyszłości sprzedaży jest zgodny z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i ma na celu wydzielenie działek budowlanych niezbędnych do korzystania z budynków już istniejących. Sprzedaż ww. wyodrębnionych działek, stanowiących własność Wnioskodawcy, nie będzie w świetle art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiła czynności związanych z ewentualną działalnością gospodarczą. Środki uzyskane w wyniku zbycia wskazanej nieruchomości Wnioskodawca planuje przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe tj. na zakup lokalu mieszkalnego położonego w Polsce. Wnioskodawca zastrzega, że nie planuje bezpośrednio po nabyciu ww. lokalu zamieszkania w nim, lecz jednocześnie wskazuje, że zamierza to uczynić i taka możliwość z pewnością nastąpi w przyszłości, jednakże trudnej do określenia czasowo. Podyktowane jest to niestabilną sytuacją mieszkaniową Wnioskodawcy. Centrum interesów życiowych, osobistych i gospodarczych Wnioskodawcy znajduje się w innym miejscu zamieszkania, gdzie przebywa ze swoją matką, tj. posiada odrębne od przeznaczonej do sprzedaży nieruchomości miejsce do zamieszkania. Wnioskodawca pragnie mieć jakiekolwiek zabezpieczenie w postaci mieszkania, do którego w przyszłości mógłby się przeprowadzić, a które stanowiłoby Jego własność. Do aktualnego miejsca zamieszkania nie posiada On żadnego tytułu prawnego. Wnioskodawca bierze pod uwagę ewentualność, udostępniania osobom trzecim nieodpłatnie lub odpłatnie zakupionej nieruchomości, do czasu kiedy się do lokalu nie przeprowadzi.

Stosownie do art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 i art. 925 ustawy Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o nabyciu spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości zabudowanej, którą zamierza sprzedać nastąpiło w 2015 r. w spadku.

W odniesieniu do planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży ww. nieruchomości zabudowanej należy stwierdzić, że ww. sprzedaż, jeżeli będzie dokonana po upływie 2020 r., nie będzie stanowiła źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ będzie dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, tj. licząc od końca 2015 r. Oznacza to, że przychód z tego tytułu nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast przyszła sprzedaż ww. nieruchomości zabudowanej, jeżeli nastąpi przed upływem pięciu lat od daty je nabycia, tj. przed upływem 2020 r., będzie stanowiła źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena określona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadku i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 (do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Dochód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) może jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegać zwolnieniu z opodatkowania. Stosownie do treści tego przepisu, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmować może taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części &− przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Ww. zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Zatem korzystanie ze zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w wyżej cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik traci prawo do ulgi i jest zobowiązany do złożenia korekty zeznania oraz zapłaty podatku dochodowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia czy przysługiwać Mu będzie zwolnienie od podatku dochodowego w związku z wydatkowaniem przychodu ze sprzedaży nieruchomości zabudowanej na zakup lokalu mieszkalnego w Polsce, w którym Wnioskodawca zamieszka dopiero w przyszłości, zaś do tego czasu możliwe jest, że będzie udostępniał go osobom trzecim nieodpłatnie lub odpłatnie.

Z literalnego brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych wynika, że aby podatnik mógł skorzystać z powyższego zwolnienia, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości bądź udziału w nieruchomości musi zostać wydatkowany począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie na cele w nim określone, m.in. na nabycie lokalu mieszkalnego.

Zatem, w przypadku wydatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości zabudowanej na zakup lokalu mieszkalnego dochód z tego zbycia będzie mógł korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, jeżeli zostanie dokonane w okresie wskazanym w ww. przepisie. Bez znaczenia jest natomiast fakt, że Wnioskodawca po zakupie nie od razu w nim zamieszka, Jego potrzeby realizowane będą dopiero w przyszłości, a do tego czasu lokal mieszkalny może będzie wynajmowany przez Wnioskodawcę. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Tym samym brak jest podstaw do uznania, że Wnioskodawca nie będzie realizował celu mieszkaniowego w przypadku, gdy nabędzie lokal mieszkalny w celu zamieszkania w nim, ale w lokalu tym z powodów wskazanych we wniosku zamieszka dopiero w przyszłości, jednakże trudnej do określenia czasowo. W takim przypadku prawa do zwolnienia nie pozbawia Wnioskodawcy również okoliczność, że lokal do czasu zamieszkania w nim Wnioskodawcy, być może będzie wynajmowany przez Niego.

Podsumowując, należy stwierdzić, że w związku z wydatkowaniem przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości zabudowanej na nabycie lokalu mieszkalnego w okresie wskazanym w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawcy będzie przysługiwało zwolnienie przewidziane w tym przepisie w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) tej ustawy. Okoliczność, że po zakupie Wnioskodawca nie od razu zamieszka w tym lokalu i do czasu zamieszkania w nim, będzie lokal ten wynajmował, jest bez znaczenia. Decydujące jest to, że Wnioskodawca w lokalu tym zamieszka, będzie realizował własny cel mieszkaniowy.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej