Temat interpretacji

Zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2016 r. (data wpływu 14 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dotacji z Urzędu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ww. wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 2 września 2015 r. pomiędzy Prezydentem Miasta (reprezentowanym przez Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy) a Wnioskodawczynią zawarta została umowa o przyznaniu jednorazowych środków na podjęcie działalności gospodarczej. Podstawą prawną do udzielenia powyższej pomocy jest art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instrumentach rynku pracy, która to informacja znajduje się na pierwszej stronie wniosku o przyznanie środków, który złożyła Wnioskodawczyni.

W dniu 2 października 2015 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła wykonywanie działalności gospodarczej. Podatek dochodowy rozlicza i opłaca według zasad ogólnych. Rodzaj prowadzonej dokumentacji rachunkowej to książka przychodów i rozchodów.

W ramach przyznanego dofinansowania Wnioskodawczyni zgodnie z postanowieniami umowy w wyznaczonym terminie dokonała zakupów, które to udokumentowane zostały fakturami zakupu. Zakupione zostało wyposażenie w postaci urządzeń oraz pozostałych narzędzi, materiałów i oprogramowania niezbędnych do wykonywania działalności gospodarczej, których wartość jednostkowa nie przekroczyła 3.500 zł netto, które nie zostało zaliczone w działalności gospodarczej jako środki trwałe oraz jednocześnie nie zostały wpisane do ewidencji środków trwałych. Powyższe wydatki zostały ujęte w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jako wydatki stanowiące koszty uzyskania przychodu w momencie poniesienia wydatku.

W kontekście przedstawionego stanu faktycznego sformułowano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni słusznie uznała, że otrzymane środki są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym, a wydatki poniesione na zakup wyposażenia o wartości jednostkowej nie przekraczającej kwoty 3500 zł netto, sfinansowane z przyznanej jednorazowej dotacji z Urzędu Pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej w momencie poniesienia wydatków...

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, jednorazowe środki otrzymane na podjęcie działalności gospodarczej, które zostały przyznane na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instrumentach rynku pracy, zgodnie z art. 21, ust. 1, pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Powyższe kwestia została rozstrzygnięta między innymi w poniższych indywidualnych interpretacjach wydanych przez:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy - sygnatura: ITPB1/4I5-195/14/EM z dnia 14 maja 2014 r.;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy - sygnatura: ITPB1/415-958/13/AK z dnia 26 listopada 2013 r.;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - sygnatura: ILPB1/4511-1-249/15-2/AA z dnia 8 maja 2015 r.;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - sygnatura: IBPBI/1/451Z-62/15/ESZ z dnia 17 kwietnia 2015 r.;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy - sygnatura: ITPB1/415-14/14/AK z dnia 27 marca 2014 r.;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy - sygnatura: ITPB1/4511-1062/15/MPŁ z dnia 5 stycznia 2016 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych o czym stanowi art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze brzmienie powyższych przepisów należy stwierdzić, że ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych (z wyłączeniem kwot wymienionych w art. 14 ust. 3 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t. j. Dz. U. z 2015 r. poz. 149, z późn. zm.).

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy starosta z Funduszu Pracy może przyznać bezrobotnemu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związane z podjęciem tej działalności, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 6-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia, a w przypadku gdy działalność jest podejmowana na zasadach określonych dla spółdzielni socjalnych, wysokość przyznanych bezrobotnemu środków nie może przekraczać 4-krotnego przeciętnego wynagrodzenia na jednego członka założyciela spółdzielni oraz 3-krotnego przeciętnego wynagrodzenia na jednego członka przystępującego do spółdzielni socjalnej po jej założeniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 2 września 2015 r. pomiędzy Prezydentem Miasta (reprezentowanym przez Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy) a Wnioskodawczynią zawarta została umowa o przyznaniu jednorazowych środków Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej. Środki zostały przyznane na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instrumentach rynku pracy. W dniu 2 października 2015 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła wykonywanie działalności gospodarczej. W ramach przyznanego dofinansowania Wnioskodawczyni dokonała zakupu wyposażenia w postaci urządzeń oraz pozostałych narzędzi, materiałów i oprogramowania niezbędnych do wykonywania działalności gospodarczej, których wartość jednostkowa nie przekroczyła 3.500 zł netto, a które udokumentowane zostały fakturami zakupu. Zakupione wyposażenie nie zostało zaliczone w działalności gospodarczej jako środki trwałe oraz jednocześnie nie zostały wpisane do ewidencji środków trwałych. Powyższe wydatki zostały ujęte przez Wnioskodawczynię w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jako wydatki stanowiące koszty uzyskania przychodu w momencie poniesienia wydatku.

W świetle ww. przepisów oraz na gruncie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że skoro wskazane we wniosku środki finansowe zostały przyznane Wnioskodawczyni na podstawie ww. art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, a Wnioskodawczyni przeznaczyła je na cele inne niż inwestycyjne (inne niż zakup lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych), stanowią one przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, zwolniony od opodatkowania na podstawie cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

W odniesieniu natomiast do powołanych interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Jednocześnie podkreślić należy, że przepisy rozdziału 1a ustawy Ordynacja podatkowa stanowią, że interpretacja indywidualna wydana w tym trybie, może dotyczyć tylko przepisów prawa podatkowego, przy czym W Wnioskodawca jest zobowiązany wskazać je w złożonym wniosku.

Zakres żądania Wnioskodawcy wyznacza natomiast w szczególności:

• stan faktyczny przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,
• stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez Wnioskodawcę oraz
• zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) Wnioskodawcy.

Z treści wniosku i zawartego w nim pytania wynika, że zakres żądania Wnioskodawczyni dotyczył podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

1. zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
2. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków sfinansowanych z przyznanej jednorazowej dotacji z Urzędu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej (art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Tym samym przedmiotowy wniosek podlegał opłacie w wysokości 80 zł.

Zgodnie bowiem z art. 14f § 1 ustawy Ordynacja podatkowa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Natomiast w przypadku wystąpienia w jednym wniosku odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego (art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012, poz. 270 ze. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy