Temat interpretacji

sprzedaż działki wchodzącej w gospodarstwa rolnego

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 23 marca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni wraz z mężem jest współwłaścicielką gruntów rolnych. Powierzchnia łączna tych gruntów wynosi 1,3 ha. Grunty te w rozumieniu przepisów o podatku rolnym stanowią gospodarstwo rolne. W skład tego gospodarstwa rolnego wchodzi między innymi działka, która została przez wnioskodawczynię i jej męża nabyta w listopadzie 2007 r. W ewidencji gruntów działka ta sklasyfikowana jest jako grunty orne i pastwiska trwałe. W planie zagospodarowania przestrzennego gminy działka ta znajduje się częściowo w terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz częściowo w terenach rolniczych z przewagą gruntów ornych. Pomimo, że działka ta przeznaczona jest częściowo pod zabudowę, to nie jest wyposażona w żadną infrastrukturę. O ile istniałaby możliwość doprowadzenia energii elektrycznej i gazu, o tyle brak jest możliwości zaopatrzenia tego terenu w wodę; dopiero w bliżej nieokreślonej przyszłości ma być budowany wodociąg. W tej sytuacji brak jest aktualnie możliwości zmiany sposobu użytkowania tych gruntów i przeznaczenia części tej działki pod zabudowę, zgodnie z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego. W związku z wypadkiem męża i koniecznością ponoszenia wysokich kosztów leczenia i rehabilitacji, małżonkowie zmuszeni są sprzedać tę działkę przed upływem 5-letniego okresu od daty jej nabycia, który upływa 31 grudnia 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przedmiotowej działki, wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego, może korzystać ze zwolnienia, wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawczyni, zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, termin gospodarstwo rolne" należy rozumieć zgodnie z przepisami ustawy o podatku rolnym. Art. 2 ust. l tej ustawy za gospodarstwo rolne uważa obszar gruntów, sklasyfikowany w ewidencji gruntów jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej inna niż rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha, stanowiący własność lub znajdujący się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej lub innej jednostki organizacyjnej.

Aby dany grunt stanowił gospodarstwo rolne, muszą zostać w świetle powyższego łącznie spełnione następujące warunki:

• grunt musi być sklasyfikowany w ewidencji gruntów jako użytki rolne,
• nie może być zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej inna niż rolnicza,
• musi stanowić własność lub znajdować się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej lub innej jednostki org. - łączna powierzchnia gruntu musi przekraczać 1 ha.

Grunty posiadane przez wnioskodawczynię i jej męża spełniają wszystkie wyżej wymienione warunki, stanowią więc gospodarstwo rolne.

Zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. l pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całość lub części nieruchomości, wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Zwolnienie to jednak nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny.

Działka, którą wnioskodawczyni zamierza sprzedać, to niewątpliwie grunty wchodzące w skład gospodarstwa rolnego. Sprzedaż tej działki będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego, ale pod warunkiem, że w związku z tą sprzedażą nie straci ona charakteru rolnego, czyli że część tej działki nie zostanie przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, zgodnie z możliwościami wynikającymi z planu zagospodarowania przestrzennego. Nabywca tej działki może złożyć oświadczenie w akcie notarialnym, że nie ma zamiaru zmieniać faktycznego sposobu jej użytkowania, ale takie oświadczenie według oceny wnioskodawczyni stanowi wątpliwy argument, gdyż prawnopodatkowy stan faktyczny nie jest kształtowany w oparciu o oświadczenia i wolę stron, lecz w oparciu o fakty, którym ustawodawca nadaje znaczenie podatkowe. W tej sytuacji, zdaniem wnioskodawczyni, należy przede wszystkim ocenić, czy w związku z tą sprzedażą istnieje możliwość zmiany sposobu użytkowania tych gruntów na dzień sprzedaży.

Ze względu na brak podstawowych urządzeń infrastruktury, a przede wszystkim brak możliwości zaopatrzenia tego terenu w wodę, nie ma możliwości na dzień sprzedaży wyłączenia części tych gruntów z upraw rolnych i zmianę sposobu ich użytkowania jako grunty budowlane pod zabudowę, zgodnie z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego. Sam fakt, że w planie zagospodarowania przestrzennego istnieje możliwość częściowej zabudowy tych gruntów, nie może przesądzać o zmianie sposobu użytkowania tych gruntów. Potwierdza to wyrok NSA z dnia 11 grudnia 1996 r. sygn. akt III SA 1025/95. Ugruntowane orzecznictwo sądów administracyjnych oraz wykształcone w ślad za nim stanowisko organów skarbowych zgodnie podkreślają rolę faktycznego sposobu użytkowania nieruchomości jako kryterium oceny jej charakteru dla potrzeb art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, negując tym samym kryterium formalne, uwzględniające sposób wykorzystania tych nieruchomości w planie zagospodarowania przestrzennego.

Taki pogląd na to zagadnienie prezentowany jest również przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 10 grudnia 2010 r. Znak: IPPB4/415-731/1064/JK.

Reasumując, zdaniem wnioskodawczyni, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia działki, wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego w jej przypadku będzie korzystał ze zwolnienia z podatku dochodowego, wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy, gdyż działka w związku z tą sprzedażą nie utraci charakteru rolnego.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodu jest z zastrzeżeniem ust. 2 odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości dokonana przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. A zatem, odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, jeżeli nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z powyższych uregulowań prawnych wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu, ma moment jej nabycia.

W przedmiotowej sprawie wnioskodawczyni i jej mąż prowadzą gospodarstwo rolne, w skład którego wchodzi m.in. działka którą wnioskodawczyni planuje sprzedać w 2012 r., nabyta w listopadzie 2007 r. Tym samym pięcioletni termin, określony zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy dla tej działki należy liczyć od końca 2007 r. Powyższe oznacza, że uzyskany w 2012 r. przychód ze sprzedaży działki będzie stanowił dla wnioskodawczyni w części na nią przypadającej źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, gdyż sprzedaż nastąpi przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nabyto działkę.

Dokonując oceny skutków podatkowych sprzedaży działki należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 01 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jednakże od zasady opodatkowania przychodów ze wskazanego wyżej źródła ustawodawca przewidział w niektórych sytuacjach zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu mającym zastosowanie w przedmiotowej sprawie wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny lub leśny.

Ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa o gospodarstwie rolnym oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym (art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.) za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Uszczegóławiając jakiego rodzaju grunty wchodzą w skład gospodarstwa rolnego, a przez to decydując o zakresie zwolnienia od podatku dochodowego przychodu ze sprzedaży gruntów należy odnieść się do klasyfikacji zawartej w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454) oraz załącznika Nr 6 tego rozporządzenia. Stosownie do § 68 ust. 1 ww. rozporządzenia do użytków rolnych zalicza się: grunty orne, sady, łąki trwałe, pastwiska trwałe, grunty rolne zabudowane, grunty pod stawami i rowy. Natomiast zgodnie z § 68 ust. 2 rozporządzenia grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione dzielą się na: lasy a także grunty zadrzewione i zakrzewione.

Podstawowym warunkiem uznania gruntów za gospodarstwo rolne jest ich powierzchnia określana jako norma obszarowa. Jeżeli łączna powierzchnia gruntów stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej, w tym spółki nieposiadającej osobowości prawnej, przekracza 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy użytków rolnych lub gruntów zadrzewionych i zakrzewionych na użytkach rolnych, jest to gospodarstwo rolne w rozumieniu cytowanego wyżej art. 2 ustawy o podatku rolnym. W przypadku, gdy grunt nie spełnia normy obszarowej, nie może być uznany za gospodarstwo rolne.

Zasadniczy wpływ na ocenę, czy sprzedane grunty mają charakter rolny (wchodzą w skład gospodarstwa rolnego) ma również ich sklasyfikowanie w ewidencji gruntów i budynków. Grunty musza bowiem stanowić użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych. Istotny jest zatem charakter i powierzchnia zbywanej działki, o którym mowa w ww. art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym. Natomiast bez znaczenia jest tu fakt, że w planie zagospodarowania przestrzennego działka znajduje się w terenach zabudowy mieszkaniowej. Umiejscowienie działki w takim planie nie powoduje utraty charakteru rolnego nieruchomości, lecz otwiera posiadaczowi działki możliwości ubiegania się o pozwolenie na budowę w celu rozpoczęcia budowy. Jednakże sama możliwość rozpoczęcia budowy nie przesądza o tym, że grunty utracą charakter rolny, bowiem możliwość zabudowy mieszkaniowej jest prawem właściciela do budowy, a nie jego obowiązkiem.

Wnioskodawczyni wskazała, że planuje wraz z mężem sprzedać opisaną powyżej działkę nabytą w 2007 r. wchodzącą w skład posiadanego gospodarstwa rolnego o powierzchni 1,3 ha. Tym samym wskazać należy, że spełniona została przesłanka sprzedaży części nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego.

Z kolei utrata charakteru rolnego w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sprzedawanego gruntu w związku z jego sprzedażą, następuje wówczas, gdy sprzedawana w całości lub części nieruchomość, o których mowa w przepisie, nie wchodzi w skład gospodarstwa rolnego nabywcy lub tego gospodarstwa nie utworzy. Tym samym grunt, który w związku z jego sprzedażą utracił charakter rolny, to grunt uprzednio wchodzący w skład gospodarstwa rolnego, który w wyniku sprzedaży nie stanowi już obszaru jakiegokolwiek gospodarstwa rolnego. Skoro bowiem charakter rolny w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy podatkowej ma nieruchomość będąca gruntem, która wchodzi w skład gospodarstwa rolnego, a więc tworząca obszar tego gospodarstwa, tym samym sprzedaż takiego gruntu powoduje utratę jego charakteru rolnego wówczas, gdy w wyniku tej sprzedaży przestaje być nieruchomością wchodzącą w skład gospodarstwa rolnego. Jeśli zatem w dacie sprzedaży gruntu wchodzącego w skład gospodarstwa rolnego jego nabywca, osoba fizyczna nie będzie właścicielem lub współwłaścicielem gospodarstwa rolnego (jego posiadaczem), a nabyty przez niego grunt - sam bądź łącznie ze stanowiącymi własność lub współwłasność nabywcy gruntami, nie stworzy gospodarstwa rolnego nabywcy, to przychód uzyskany z jego sprzedaży nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy. Przedmiotowe zwolnienie nie służy bowiem innym celom niż zwolnienie z opodatkowania przychodów osób będących właścicielami gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego odpłatnie zbytych w drodze umowy sprzedaży innym podmiotom w tym osobom fizycznym, które takie gospodarstwo mają lub w wyniku zakupu gospodarstwo takie utworzą (rolnicy).

Dla oceny czy dokonana transakcja skutkuje utratą charakteru rolnego gruntu decydujące znaczenie ma cel jego nabycia, faktyczny zamiar nabywcy co do przeznaczenia nieruchomości, bądź inne okoliczności związane z daną transakcją. Faktyczne przekształcenie sposobu użytkowania gruntów może wynikać bezpośrednio z aktu notarialnego, z charakteru nabywcy lub innych okoliczności związanych z daną transakcją. Całokształt tych okoliczności może wskazywać na utratę charakteru rolnego nabywanego gruntu w szczególności zaś, gdy nieruchomość taka umiejscowiona jest w planie zagospodarowania przestrzennego częściowo jako nieruchomość w terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, mimo iż pozostała część znajduje się w terenach rolniczych z przewagą gruntów ornych. Tak więc dla oceny czy dojdzie do utraty charakteru rolnego gruntu znaczenie mają okoliczności faktyczne związane z faktycznym utrzymaniem rolniczego charakteru użytkowania gruntu, a nie formalnoprawne związane z charakterem gruntu w momencie jego zakupu i zbycia wynikające z zapisów ewidencji gruntów i budynków.

Okoliczność czy dana nieruchomość w wyniku sprzedaży nie utraciła charakteru rolnego podlega weryfikacji przez organ podatkowy w toku ewentualnego postępowania podatkowego. Zatem obowiązek udowodnienia zaistnienia tej okoliczności ciąży na podatniku, tj. osobie, która zamierza skorzystać ze zwolnienia. Organy podatkowe rozstrzygając prawo podatnika do zwolnienia od podatku przychodu uzyskanego ze sprzedaży biorą pod uwagę wszystkie okoliczności związane z daną transakcją a decydującymi w tym względzie są okoliczności faktyczne, takie jak zamiar nabywcy co do jej wykorzystywania. Chodzi bowiem o faktyczną, a nie jedynie prawną utratę charakteru rolnego przez nieruchomość.

Zwolnieniu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy podatkowej podlega więc przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości (gruntów) wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, który w wyniku jego sprzedaży nadal wchodzi w skład nowego lub innego gospodarstwa rolnego. Zwolnienie to nie dotyczy przychodów ze sprzedaży takiego gruntu, który w dniu jego sprzedaży z uwagi na treść art. 2 ust. 1 w związku z art. 1 ustawy o podatku rolnym, a więc jego powierzchnia, klasyfikacja, czy faktyczne wykorzystywanie nie stanowi obszaru gruntu gospodarstwa rolnego (nie wchodzi w skład gospodarstwa rolnego).

Podsumowując, zwolnienie od podatku dochodowego przychodów ze sprzedaży gruntu wchodzącego w skład gospodarstwa rolnego uwarunkowane jest następującymi przesłankami:

• grunty muszą być zakwalifikowane jako użytki rolne lub jako zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych,
• w chwili sprzedaży muszą stanowić gospodarstwo rolne (tj. będące własnością osoby fizycznej obszar gruntów o łącznej powierzchni co najmniej 1 ha) lub jego część składową,
• grunty nie mogą utracić wskutek sprzedaży rolnego charakteru. Utrata charakteru rolnego lub leśnego gruntu następuje przez wyłączenie tych gruntów z produkcji rolnej lub leśnej polegające na faktycznym przekształceniu sposobu ich użytkowania łączącym się ze zmianą ich dotychczasowego przeznaczenia.

Jeżeli zostaną zachowane wszystkie ww. warunki, przychód uzyskany ze sprzedaży tego rodzaju nieruchomości korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy w kontekście zapytania ujętego w przedmiotowym wniosku stwierdzić należy, iż bezwzględnym i podstawowym warunkiem, od którego zależy w ogóle możliwość odwołania się do art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy jest, aby zbywana nieruchomość stanowiła gospodarstwo rolne lub jego część składową. Dla oceny natomiast czy dokonana transakcja skutkuje utratą charakteru rolnego gruntu, decydujące znaczenie ma cel jego nabycia, faktyczny zamiar nabywcy co do przeznaczenia nieruchomości, bądź inne okoliczności związane z daną transakcją. Warunkiem, od którego uzależnione jest zwolnienie przychodu ze sprzedaży nieruchomości lub jej części wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego, jest zatem zachowanie charakteru rolnego sprzedawanej nieruchomości lub jej części przez nabywcę. Dla możliwości skorzystania ze zwolnienia istotny jest sposób wykorzystania gruntu po sprzedaży. Nadmienić należy, że to, iż w danych okolicznościach nieruchomość z uwagi na brak infrastruktury nie może być zabudowana nie wyklucza, że nabywca nabędzie ją w tym celu skoro taką możliwości daje mu umiejscowienie nieruchomości w planie zagospodarowania przestrzennego w terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Jak już wskazano powyżej w interesie wnioskodawczyni leży zabezpieczenie się na wypadek zaistnienia takiej sytuacji, albowiem konsekwencje podatkowe w sytuacji utraty prawa do zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych poniesienie wnioskodawczyni a nie nabywca działki. Faktyczne przekształcenie sposobu użytkowania gruntów może wynikać bezpośrednio z aktu notarialnego, z charakteru nabywcy lub innych okoliczności związanych z daną transakcją. Chodzi tu o faktyczną, a nie jedynie prawną utratę charakteru rolnego przez nieruchomość. Okoliczność czy dana nieruchomość lub jej część w wyniku sprzedaży nie utraciła charakteru rolnego podlega weryfikacji przez organ podatkowy w toku ewentualnego postępowania podatkowego. Należy tylko nadmienić, że przypadku gdy nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości na mocy art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód uzyskany ze sprzedaży takiego gruntu podlegać będzie opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym według zasad wynikających z art. 30e ustawy.

Tutejszy Organ nie może z góry założyć, że przedmiotowa działka nie zmieni charakteru rolnego. O tym decydować będą okoliczności umowy sprzedaży na obecny moment nieznane. Tym samym nie można uznać stanowiska wnioskodawczyni za prawidłowe.

Zauważyć również należy, iż w przedmiotowej sprawie tut. Organ wydając interpretację prawa podatkowego zgodnie z treścią przepisu art. 14b Ordynacji podatkowej, nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazałoby, czy w związku ze sprzedażą grunt utraci, czy też nie charakter rolny. Do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Zastosowanie zwolnienia z opodatkowania leży w interesie podatnika, więc to po jego stronie spoczywa obowiązek wykazania, iż spełnia przesłanki do zwolnienia. Podatnik chcąc skorzystać ze zwolnienia od podatku, ma obowiązek ustalenia zamiaru nabywcy co do sposobu wykorzystania gruntu, będącego przedmiotem sprzedaży.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, podatników w określonym stanie faktycznym czy zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

W nawiązaniu zaś do przytoczonego we wniosku wyroku NSA w Warszawie z dnia 11 grudnia 1996 r. sygn. akt III SA 1025/95, podkreślić należy, że niezależnie od obowiązku uwzględniania ocen wyrażonych w orzecznictwie, organ upoważniony do wydawania interpretacji indywidualnych nie jest związany orzeczeniem wydanym w innej sprawie. Orzeczenia sądów są bowiem rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonymi w określonym stanie faktycznym, bez mocy prawa powszechnie obowiązującego. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

Niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla wnioskodawczyni. Stosownie do powyższego mąż wnioskodawczyni chcąc uzyskać interpretację indywidualną winien wystąpić z odrębnym zapytaniem i uiścić stosowną opłatę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach