Temat interpretacji
Zakres wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodu jest enumeratywnie wymieniony w art. 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.).
W rozumieniu art. 23 ust. 43 lit. a) za koszty uzyskania przychodów nie uważa się podatku od towarów i usług, za wyjątkiem podatku naliczonego: jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług, w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego.
Sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określa Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.). Pozycję pozostałe wydatki wpisuje się w kolumnie 14, która jest przeznaczona do wpisywania pozostałych kosztów (poza wymienionymi w kolumnach 10-13), z wyjątkiem kosztów, których zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów. W kolumnie tej wpisuje się w szczególności takie wydatki, jak: czynsz za lokal, opłatę za energię elektryczną, gaz, wodę, c.o., opłatę za telefon, zakup paliw, wydatki dotyczące remontów, amortyzację środków trwałych, składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe pracowników w części finansowanej przez pracodawcę, składki na ubezpieczenie wypadkowe pracowników, wartość zakupionego wyposażenia.
Zasady obliczania dochodu z działalności gospodarczej jako podstawy naliczania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy u podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów określa art. 44 ust. 2, zgodnie z którym jest to różnica między wynikającym z tych ksiąg przychodem i kosztami jego uzyskania. Jeżeli jednak podatnik na koniec miesiąca sporządza remanent towarów, surowców i materiałów pomocniczych lub naczelnik urzędu skarbowego zarządził sporządzenie takiego remanentu, dochód ustala się według zasad określonych w art. 24 ust. 2 ustawy podatkowej.
Reasumując, po pierwsze, zasadą jest, że podatek od towarów i usług nie jest kosztem uzyskania przychodów. Jednak podatek naliczony, którego Pan nie może odliczyć od kwoty podatku należnego (w całości lub części), będzie powiększał koszty uzyskania przychodów, które należy wpisać w kolumnie
nr 14 "pozostałe wydatki" w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.
Po drugie, jak wynika ze sposobu ustalania zaliczki, ustawodawca nie przewidział możliwości zaliczania nie odliczonego podatku VAT na poczet zaliczek na podatek dochodowy.