Temat interpretacji
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. Nr 14 z 2000 r. poz. 176 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku sądowego do wysokości określonej w tym wyroku, z wyjątkiem odszkodowań;
a) otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
b) dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
Prawo podatkowe nakazuje inaczej traktować odszkodowanie z
tytułu poniesionych strat i odszkodowanie z tytułu utraconego zysku.
To pierwsze służy przywróceniu stanu majątku, który istniał przed wystąpieniem szkody. Chodzi zatem o majątek obejmujący dochód już opodatkowany. Aby szkoda została wyrównana, do rąk poszkodowanego trafić powinna równowartość uszczerbku w majątku. W praktyce oznaczałoby też kolejne opodatkowanie tego samego dochodu. Z tych właśnie przyczyn ustawodawca wprowadził zwolnienie odszkodowań z tytułu poniesionych strat.
Natomiast przedstawiona jak wyżej sytuacja nie zachodzi w odniesieniu do odszkodowań z tytułu utraconego zysku. Gdyby podatnik osiągnął spodziewany zysk, zysk ten podlegałby opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Odszkodowanie z tytułu utraconego zysku powinno być więc opodatkowane.
W przeciwnym razie podatnik, który korzyść osiągnął, znalazłby się w sytuacji korzystniejszej, niż podatnik, który korzyść utracił.
Z tego względu ta część zasądzonego odszkodowania z tytułu utraconego zysku w związku
z bezumownym użytkowaniem nieruchomości podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych.