Temat interpretacji

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszystkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.
Z powyższego wynika, że aby uznać poniesiony przez podatnika wydatek za koszt podatkowy, musi on:
- być poniesiony w celu uzyskania przychodu, oraz
- nie może to być koszt wymieniony w katalogu negatywnym, tj. w ustawowym wykazie kosztów nie uznawanych za koszt podatkowy, tj. w art. 23 ww. ustawy.
Z przedłożonej przez podatnika umowy z dnia 24.09.2003 r. wynika, że osobą na rzecz której Telekomunikacja Polska świadczy usługi Neostrada Plus (internetowe) nie jest podmiot gospodarczy tj. "Indywidualna Praktyka Pielęgniarska", lecz osoba fizyczna.

W tej sytuacji trudno jest zgodzić się ze stanowiskiem strony, iż opłata internetowa powinna być zaksięgowana w księdze przychodów i rozchodów i uznana jako koszt uzyskania przychodów z działalności gospodarczej. Nie mniej jednak jeżeli podatnik wykaże, że poniesiony wydatek jest racjonalnie i ekonomicznie uzasadniony oraz ma wpływ na uzyskane przychody z prowadzonej działalności gospodarczej, czego odzwierciedleniem będzie prowadzona dokumentacja podatkowa, koszt, o którym mowa w niniejszym piśmie, będzie stanowił koszt uzyskania przychodów z tej działalności.
Należy bowiem mieć na względzie, iż ciężar uzasadnienia zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów z danego źródła spoczywa na podatniku.