Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Legnicy stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 01.08.2005 r., który wpłynął w dniu 04.08.2005 r., o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej uwzględnienia przy ustalaniu dochodu do opodatkowania, w stosunku do wszystkich wspólników spółki cywilnej, składek na rzecz izby aptekarskiej, do opłacania których zobowiązany jest tylko jeden wspólnik, w przypadku gdy opłacone przez tego wspólnika składki ujmowane są w księdze podatkowej prowadzonej przez spółkę - jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE
W dniu 04.08.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Legnicy wpłynął Pana wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek
udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.
Według przedstawionego w piśmie stanu faktycznego, jest Pan wspólnikiem w spółce cywilnej Apteka, w której jeden ze wspólników jest farmaceutą i jest obligatoryjnie zobowiązany do opłacania składek na rzecz organizacji Dolnośląskiej Izby Aptekarskiej, do której przynależność jest obowiązkowa z racji wykonywanego zawodu. Po nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w 2004 r. składki obowiązkowe zostały wykreślone z art. 26 ust. 1 pkt 3 jako odliczenie od dochodu przy rozliczeniu rocznym jeżeli nie zaliczono ich do kosztów uzyskania przychodów. We wniosku wskazano także, iż na dzień dzisiejszy składki na rzecz Dolnośląskiej Izby Aptekarskiej opłacane przez wspólnika ujmowane są w księdze podatkowej, prowadzonej przez spółkę cywilną oraz, iż składka ta zmniejsza wspólnikom wspólnie dochód do opodatkowania.
Według zaprezentowanego we wniosku stanowiska takie działanie jest prawidłowe, gdyż między składką a przychodem zachodzi związek przyczynowy, a mianowicie opłacenie składki ma wpływ na powstanie przychodu, bowiem bez przynależności do tej organizacji niemożliwe jest wykonywanie pracy oraz nadzór nad zatrudnionymi w aptece technikami farmaceutycznymi.
Rozpatrując przedmiotowy wniosek, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Legnicy stwierdza, co następuje:
Na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2003 r., podatnik miał prawo do odliczenia od dochodu składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika była obowiązkowa, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Ustawą z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 202, poz. 1956) wprowadzono zmiany w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) polegające między innymi na uchyleniu w art. 26 ust. 1 pkt 3 prawa odliczenia składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika jest obowiązkowa.
Z dniem 1 stycznia 2004 r., w związku z uchyleniem tego przepisu, brak jest podstaw prawnych do odliczenia zapłaconych składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika jest obowiązkowa.
Przepis art. 22 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z tej generalnej zasady wynika, iż podatnik obowiązany jest do oceny dokonanych wydatków pod kątem ich celowości. Zwrot "w celu" użyty w tych przepisach oznacza, zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa podatkowego i wyjaśnieniami Ministerstwa Finansów, że określony wydatek można uznać za koszt uzyskania przychodu, jeżeli między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu zachodzi związek przyczynowy tego typu, iż poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.
W myśl art. 23 ust. 1 pkt 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa, z wyjątkiem:
a) wpłat podatników prowadzących działalność gospodarczą w dziedzinie turystyki, wypoczynku, sportu i rekreacji na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej,
b) składek na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw - do wysokości łącznie nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty odpowiadającej 0,15% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne; jeżeli przedsiębiorca nie wypłacał tych wynagrodzeń, kwota składek zaliczana do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej kwocie 114 zł.
Zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich (Dz. U. z 2003 r. Nr 9, poz. 108 ze zm.) okręgową izbę aptekarską stanowią osoby wpisane na listę jej członków, czyli wszystkie osoby wykonujące zawód farmaceuty na terenie danej izby.
Skoro przynależność podatnika wykonującego zawód farmaceuty do izby aptekarskiej jest obowiązkowa, to przepis art. 23 ust. 1 pkt 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania w odniesieniu do składek na rzecz tej organizacji, przy równoczesnym spełnieniu warunków wynikających z art. 22 ust. 1 tej ustawy.
Normę zawartą przez ustawodawcę w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą przychody z udziału w spółce nie będącą osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku, należy powiązać z art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, określającym źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Podatnikiem podatku dochodowego z tak określonego źródła jest osoba fizyczna, niezależnie czy działalność prowadzona jest indywidualne, czy w formie spółki cywilnej. Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. W tym rozumieniu przepisów spółka cywilna jest jedynie formą organizacyjną takiego wspólnego źródła przychodów, w ramach którego uzyskiwane są przychody i ponoszone koszty. Podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka cywilna, tylko jej wspólnicy. Zatem to do osiągniętych przez nich przychodów i poniesionych kosztów z tytułu udziału w spółce, a nie do przychodów i kosztów spółki, odnoszą się przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji to co może być kosztem u jednego wspólnika, niekoniecznie będzie takim kosztem u pozostałych. Odnosi się to również do wyłączeń z kosztów podatkowych. Należy je więc przyporządkować poszczególnym wspólnikom.
Biorąc pod uwagę, że do opłacania składek na rzecz Dolnośląskiej Izby Aptekarskiej był obligowany tylko jeden ze wspólników, to właśnie u tego wspólnika wydatek z tym związany będzie kosztem, natomiast nie będzie kosztem u pozostałych wspólników, którzy tych składek faktycznie nie opłacają.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Legnicy w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej.