Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Naczelnik Urz... - Interpretacja - 415/1/23/PD/6-5/05

shutterstock
Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 02.12.2005, sygn. 415/1/23/PD/6-5/05, Urząd Skarbowy w Lwówku Śląskim

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lwówku Śląskim stwierdza, że stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 02.09.2005 roku o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości zaliczenia w koszty uzyskania przychodu kwoty netto wydatków udokumentowanych fakturą, dotyczących zakupu roślinnego oleju jadalnego stosowanego jako dodatek do paliwa w samochodach ciężarowych, wprowadzonych do ewidencji środków trwałych używanych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jest prawidłowe.
W dniu 02.09.2005 roku do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Lwówku Śląskim wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 14a § 1 wyżej cytowanej ustawy - Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Zgodnie z posiadanymi przez tutejszy Organ Podatkowy informacjami wobec podatnika, w sprawie będącej przedmiotem wniosku nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa oraz postępowanie przed sądem administracyjnym.
Ze względu na to, że stan faktyczny przedstawiony przez podatnika we wniosku został opisany w sposób nieprecyzyjny, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lwówku Śląskim wezwaniem Nr 415/1/23/PD/6/05 z dnia 07.11.2005 r. zobowiązał wnioskodawcę do przedstawienia stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie w sposób wyczerpujący.
W odpowiedzi na ww. wezwanie, dnia 10.11.2005 r. podatnik złożył pismo uzupełniające.
Wnoszący zapytanie przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że podatnik na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje samochody ciężarowe, wprowadzone do ewidencji środków trwałych. W samochodach ciężarowych używanych na potrzeby prowadzonej działalności zamierza stosować jako dodatek do paliwa roślinny olej jadalny. Zakup zaś roślinnego oleju jadalnego dokonanego na podstawie faktur zamierza zaliczyć w koszty uzyskania przychodu w wartościach netto. Jednocześnie uważa, że istnieje bezpośredni związek przyczynowo skutkowy pomiędzy uzyskaniem przychodu, a zakupem oleju roślinnego jako dodatku do paliwa wykorzystanego w środkach transportu używanych na potrzeby prowadzonej działalności - "aby uzyskać przychód konieczne jest wcześniejsze przywiezienie towaru od dostawcy".
Na tle takich okoliczności faktycznych podatnik formułuje stanowisko, iż można zaliczyć w koszty uzyskania przychodu wartości netto z faktur dokumentujących zakup roślinnego oleju jadalnego stosowanego jako dodatek do paliwa w samochodach ciężarowych używanych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, wprowadzonych do ewidencji środków trwałych.
Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego: art. 22 ust. 1, art. 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (T. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).
Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący:
Zgodnie z art. 22 ust. 1 wyżej powołanej ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
W myśl art. 23 wyżej powołanej ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków wyszczególnionych w enumeratywnym wykazie przedmiotowego artykułu. Jednakże wyszczególnienie w tym przepisie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodu, nie stwarza prawnego domniemania, iż wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w art. 23, zostają z mocy samego prawa uznane za koszty podlegające odliczeniu. Muszą być zachowane dalsze cechy, charakteryzujące źródło przychodów oraz istnienie związków przyczynowych pomiędzy ich poniesieniem, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu.
Prawidłowe ustalenie kosztów uzyskania przychodów, obok prawidłowego ustalenia przychodów, ma bezpośrednie znaczenie dla sprecyzowania wysokości osiągniętego dochodu. Dochodem w ujęciu przepisów podatkowych jest bowiem nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania (art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Wysokość dochodu ma z kolei bezpośredni wpływ na wysokość podatku dochodowego. Dlatego też prawidłowe rozumienie i stosowanie definicji kosztów uzyskania przychodów ma swój wymiar nie tylko teoretyczny, ale również praktyczny. Zgodnie bowiem z definicją zawartą w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyżej wymienionymi kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23. O zakwalifikowaniu wydatku do kosztów uzyskania przychodów decyduje zatem z jednej strony istnienie związku przyczynowego między przychodem, a tymi kosztami a z drugiej strony, brak wyraźnego wyłączenia (art. 23) z kosztów uzyskania przychodów (nieuznane za koszt) dla celów podatkowych.
W myśl obowiązujących przepisów prawa podatkowego definicja kosztów uzyskania przychodu opiera się na dwóch zasadniczych przesłankach :
1.pozytywnej, która zakłada konieczność poniesienia wydatku w celu osiągnięcia przychodu,
2.negatywnej, która przejawia się normatywnym wykazem wydatków nie uznanych za koszty uzyskania przychodu.
Analiza przedstawionego we wniosku oraz piśmie uzupełniającym, stanu faktycznego w oparciu o art. 22 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych wykazała, że istnieje przesłanka pozytywna zakładająca konieczność poniesienia wydatku w celu osiągnięcia przychodu. Jednocześnie art. 23 cytowanej wyżej ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyklucza uznania poniesionego wydatku na zakup roślinnego oleju jadalnego stosowanego jako dodatek do paliwa w samochodach ciężarowych z kosztów uzyskania przychodu.
Abstrahując od celowości, oraz względów ekonomicznych, technicznych (odpowiednia ekspertyza właściwego rzeczoznawcy) przyjętego przez podatnika rozwiązania w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym według oceny Naczelnika Urzędu Skarbowego w Lwówku Śląskim podatnik prowadzący działalność gospodarczą, który poniesie wydatki na zakup roślinnego oleju jadalnego stosowanego jako dodatek do paliwa w samochodach ciężarowych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wartość netto z faktur dokumentujących jego nabycie.
Niniejsza interpretacja stanowi ocenę prawną przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego, nie bada natomiast sprawy co do istoty. Jednakże fakt, że podatnik zamierza dokonać zmiany przeznaczenia roślinnego oleju jadalnego i zużyć go do napędu samochodów ciężarowych wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej powoduje, że staje się on producentem paliw. Zatem warunkiem dopełniającym zastosowanie się do niniejszej interpretacji jest dochowanie wszelkich obowiązków nałożonych przepisami ustawy z dnia 23 stycznia 2004 roku o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.)
Równocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lwówku Śląskim informuje, że właściwym w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku akcyzowego jest naczelnik urzędu celnego.
Zgodnie z art. 14a § 2 wyżej cytowanej ustawy - Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Jeleniej Górze w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.
Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.

Urząd Skarbowy w Lwówku Śląskim