Temat interpretacji

Ułatwienie pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych należy do obowiązków pracodawcy (art. 103 Kodeksu pracy).

Zgodnie z art. 12 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn.zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Do takich świadczeń należą m. in. poniesione za pracownika wydatki na podnoszenie kwalifikacji zawodowych.

W myśl art. 21 ust.1 pkt 90 wyżej cytowanej ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Odrębne przepisy, o których mowa powyżej, to rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103, poz. 472 z późn. zm.). Zgodnie z § 2 ust.1 tego rozporządzenia przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych rozumie się kształcenie w szkołach dla dorosłych i szkołach wyższych oraz kształcenie, dokształcanie, a także doskonalenie w formach pozaszkolnych.

Formami kształcenia, dokształcenia, a także doskonalenia w formach pozaszkolnych są: studia podyplomowe, kursy, seminaria, staże zawodowe, staże specjalistyczne, praktyki zawodowe, samokształcenie kierowane itp.

Pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych na podstawie skierowania zakładu pracy przysługuje, o ile umowa zawarta między nim i zakładem pracy nie stanowi inaczej:
1)zwrot kosztów uczestnictwa, w tym zakwaterowania, wyżywienia i przejazdu;
2)urlop szkoleniowy na udział w obowiązkowych zajęciach oraz zwolnienie z części dnia pracy, płatne według zasad obowiązujących przy obliczeniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy.

Pracownikowi podejmującemu naukę w formach pozaszkolnych bez skierowania może być udzielony urlop bezpłatny i zwolnienie z części dnia pracy bez zachowania prawa do wynagrodzenia w wymiarze ustalonym na zasadzie porozumienia między zakładem pracy i pracownikiem.

W świetle powyższego, wartość świadczeń przyznanych pracownikom przez Spółkę jako pracodawcę w wysokości 70-80 % wartości kosztów uczestnictwa w kursie językowym, wypłaconych na podstawie umów zawartych z pracownikami, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem, że kształcenie to odbędzie się na podstawie skierowania zakładu pracy.

Generalnie wszystkie wydatki ponoszone na rzecz pracowników są kosztem uzyskania przychodów jako nierozerwalnie związane z osiąganiem przychodów pracodawcy, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust.1 ustawy z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (np. wydatki na działalność socjalną, wydatki na świadczenie zdrowotne, do ponoszenia których nie zobowiązuje pracodawcę Kodeks pracy lub inne przepisy). Warunki wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą winien określać układ zbiorowy pracy lub regulamin wynagradzania zgodnie z przepisami Kodeksu pracy (art. 77#185; i art. 77#178;).