Temat interpretacji

Zagadnienie, o którym mowa w złożonym zapytaniu znajduje uregulowanie w ustawie z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).Zgodnie z art.22 ust.1 ww ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.23.Stosownie do art.23 ust.1 pkt 20 ww ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem takich wierzytelności nieściągalnych, które uprzednio na podstawie art.14 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast na podstawie art.14 ust.1 ww ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust.1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług, opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Nieściągalność wierzytelności winna być udokumentowana w sposób określony art. 23 ust.2 ww ustawy a mianowicie:1/ postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo2/postanowieniem sądu o:a/ oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania, lubb/ umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidacje majątku, gdy zachodzi okoliczność, o której mowa w lit. a), lubc/ ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo3/ protokołem sporządzonym przez podatnika stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.Wskazane powyżej unormowania prawne stanowią katalog zamknięty, a zatem ustawodawca nie dopuszcza uprawdopodobnienia nieściągalności w inny sposób.

Biorąc pod uwagę zacytowane wyżej przepisy należy stwierdzić, że do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wierzytelności odpisane jako nieściągalne, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące warunki:- zostały uprzednio zarachowane jako przychody należne na podstawie art.14 ww ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a ich nieściągalność została uprawdopodobniona oraz- nieściągalność została udokumentowana postanowieniem o nieściągalności wydanym przez organ postępowania egzekucyjnego (art.23 ust.2 pkt 1) albo właściwym postanowieniem sądu (art.23 ust.2 pkt 2) albo koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności są równe albo wyższe od samej wierzytelności (art. 23 ust.2 pkt 3). Jednak ta ostatnia okoliczność musi odpowiadać rzeczywistości i musi być udokumentowana protokołem podatnika, który w każdym indywidualnym przypadku podlega ocenie organu podatkowego.

Jak wynika z wyżej wymienionych uregulowań zawartych w przepisach prawa podatkowego, uznanie wierzytelności za nieściągalną podlegającą odpisaniu w koszty uzyskania przychodów może nastąpić tylko w oparciu o niezbędne dokumenty przy spełnieniu określonych wyżej warunków. Zatem przedłożone przez podatnika postanowienie Prokuratury Rejonowej o zawieszeniu dochodzenia wobec dłużnika nie spełnia ustawowych wymogów i tym samym nie upoważnia do zaliczenia nieściągalnej należności do kosztów uzyskania przychodów. Odpowiedzi udzielono z uwzględnieniem stanu faktycznego wynikającego z zapytania zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dniu jej sporządzenia.