Temat interpretacji

W myśl art. 22a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r., Nr 14 poz. 176 ze zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania m. in. środki transportu - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 i ust. 3 cyt. ustawy za wartość początkową środków trwałych uważa się - w razie nabycia w drodze kupna - cenę jego nabycia, którą stanowi kwota należna zbywcy, powiększona o koszty związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.
Biorąc pod uwagę treść powyższych przepisów w przypadku nabycia samochodu stanowiącego środek trwały, dokonuje Pan odpisów amortyzacyjnych zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o podatku dochodowym, pod warunkiem wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych.
Bez znaczenia pozostaje fakt, iż samochód został w całości zamortyzowany - podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych będzie stanowić dla Pana cena nabycia określona w sposób wskazany wyżej.