Temat interpretacji

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) s t w i e r d z a m, że stanowisko Przedsiębiorstwa przedstawione we wniosku z dnia 03.06.2005 r. Nr GK 306/05, który wpłynął w dniu 09.06.2005 r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych umorzonej po śmierci emeryta-byłego pracownika pożyczki udzielonej z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych - jest prawidłowe.

W dniu 09.06.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek Spółki z dnia 03.06.2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego. Pismem z dnia 09.08.2005 r. oraz z dnia 24.08.2005 r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały uzupełnione w dniu 16.08.2005 r. pismem Nr GK /444/05 oraz w dniu 29.08.2005 r. pismem Nr GK 467/05.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W myśl art. 14 a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny opisany przez wnioskodawcę oraz jego stanowisko w sprawie.

Stan faktyczny:

W 2003 r. emeryt, były pracownik Spółki otrzymał pomoc mieszkaniową w formie pożyczki. W maju 2005 r. Pożyczkobiorca zmarł, pozostawiając nieuregulowaną zaległość w kwocie 1.200,00 zł. Dzieci emeryta - osoby dorosłe - wystąpiły do Zarządu Spółki z prośbą o umorzenie tej należności, informując jednocześnie, że nie zamierzają ubiegać się o wydanie postanowienia o stwierdzenie nabycia spadku. Zarząd w oparciu o regulamin ZFŚS umorzył niespłaconą część pożyczki.

Pytanie wnioskodawcy:

Czy w przypadku umorzenia kwoty 1.200,00 zł Spółka, jako płatnik podatku dochodowego, winna wyliczyć podatek od tej kwoty?

A jeśli tak, to komu - żyrantom czy dzieciom zmarłego - Spółka zobowiązana jest wydać dokument PIT - 8C, określający kwotę przysporzenia majątkowego i w jakiej wysokości?

Stanowisko wnioskodawcy:

Spółka uważa, iż pożyczka winna być jedynie wyksięgowana z kont i nikt, a więc ani żyranci ani spadkobiercy, nie powinni ponosić obciążeń podatkowych. W przypadku śmierci pożyczkobiorcy roszczenia Spółki wobec niego i żyrantów wygasają. Spółka jako pracodawca nie odprowadza od kwoty umorzonej podatku dochodowego, tym samym nie wypełnia żadnego druku PIT.

Ocena prawna stanowiska pytającego:

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika wyjaśniam, że zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami) przychodami z zastrzeżeniem art. 14 - 16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 tej ustawy, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku podatkowym pieniądze, wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Pożyczki udzielane przez zakład pracy z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych pracownikowi lub byłemu pracownikowi (emerytowi lub renciście), nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze względu na ich zwrotny charakter. Również w momencie umorzenia w tym przypadku na skutek śmierci pożyczkobiorcy (dłużnika głównego), to zarówno po stronie spadkobierców emeryta jak i żyrantów (poręczycieli) nie powstaje przychód podatkowy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zobowiązanie z tytułu pożyczki mieszkaniowej udzielonej odpłatnie emerytowi stanowi bowiem dług cywilnoprawny, którego umorzenie po śmierci stanowi rodzaj nieodpłatnego świadczenia zwiększającego jedynie wartość masy spadkowej, a ta z kolei jest przedmiotem opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn i nie podlega ustawie opdof (art. 2 ust. 1 pkt 3). Po stronie poręczycieli jako współdłużników solidarnych nie rodzi również żadnych skutków w podatku dochodowym, gdyż tak jak zapłata przez jednego dłużnika powoduje wygaśnięcie zobowiązania w stosunku do pozostałych dłużników solidarnych (co pozostawia jednak otwartą kwestię wzajemnych roszczeń regresowych), tak i umorzenie, nie pozwala na przyjęcie przysporzenia po stronie pozostałych współdłużników, jako przychodu podatkowego. W niniejszej sprawie mamy jednak do czynienia z umorzeniem powodującym całkowite wygaśnięcie zobowiązania względem wszystkich współdłużników solidarnych.

Wobec powyższego na byłym pracodawcy zmarłego emeryta nie ciąży obowiązek pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu umorzenia pożyczki, jak również wystawienia spadkobiercom i żyrantom jakiejkolwiek informacji PIT.

Na gruncie obowiązujących przepisów należy stwierdzić, że stanowisko zaprezentowane przez Spółkę jest prawidłowe.