Temat interpretacji
Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z dn. 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ww. ustawy. W ogólnym określeniu kosztów uzyskania przychodów mamy do czynienia z dwiema przesłankami: jedną pozytywną, a drugą negatywną. Przesłanką pozytywną jest stwierdzenie, iż spełniony został warunek okolicznika celu (w celu uzyskania przychodów), natomiast przesłanką negatywną jest ujęcie kosztu w taksatywnie wyliczonych przypadkach zamieszczonych w katalogu tzw. kosztów niepotrącalnych. Koszty objęte tym katalogiem pomimo, iż w danym stanie faktycznym spełniają przesłankę pozytywną określoną w art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie są uznawane za koszty uzyskania przychodu, bądź też stanowią te koszty, ale w ograniczonej wskazanej przepisem wysokości. Zwrot "w celu" użyty w tym przepisie oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem podlegają zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.
Wydatki związane z bieżącą eksploatacją samochodów zaliczonych do środków trwałych i wykorzystywanych do działalności gospodarczej np. zakup paliwa, wymiana oleju, wymiana opon, przegląd techniczny itp. stanowią koszty uzyskania przychodu w pełnej, faktycznie poniesionej wysokości. Również wydatki na remont samochodu zaliczonego do środków trwałych stanowią koszty uzyskania przychodu bez względu na ich wysokość. Natomiast wydatki na ulepszenie pojazdu powiększają jego wartość początkową.W myśl art. 22g ust. 1, pkt 17 ww. ustawy, środki trwałe uważa się za ulepszone, jeżeli suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekraczają 3500 zł i wydatki te powodują wzrost ich wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.Istotą remontu jest wykonanie prac przywracających pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego, nie zwiększających jego wartości początkowej. Remont przeprowadzony jest w toku eksploatacji środka trwałego i jest wynikiem tej eksploatacji. Wydatki poniesione na remont środka trwałego bez względu na ich wysokość stanowią koszt uzyskania przychodu. Przy ocenie, czy wydatki na remont można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, czy też środek trwały został ulepszony, podstawowym kryterium jest zakres rzeczowy wykonywanych prac i poniesionych nakładów oraz ich wpływ na wartość użytkową i techniczną środka trwałego. W świetle powyższego należy zauważyć, iż wszystkie wydatki związane z naprawą samochodu nie będące ulepszeniem, stanowią w całości koszt uzyskania przychodów. Biorąc powyższe pod uwagę należy zauważyć, iż Pana stanowisko w przedmiotowej sprawie nie jest prawidłowe.
Wg art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) cytowanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów) z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Ponadto w myśl art. 23 ust. 1 pkt 32) cytowanej ustawy - do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).Zatem warunkiem uznania za koszty uzyskania przychodów odsetek od kredytu udzielonego na zakup środka trwałego jest fakt ich zapłacenia oraz istnienie związku przyczynowo-skutkowego między kredytem, a przychodem z działalności gospodarczej. Skoro zaciągnięty kredyt został przeznaczony na działalność gospodarczą - zakup samochodu - to konsekwencją tego spłatę odsetek od tego kredytu ma Pan prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.
Aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, dla celów podatkowych, podatnik musi wykazać bezpośredni związek wydatku z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.W świetle cytowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki związane z ubezpieczeniem samochodu będącego środkiem trwałym można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Dotyczy to zarówno ubezpieczenia obowiązkowego - odpowiedzialności cywilnej - OC, jak również dobrowolnych ubezpieczeń - następstw nieszczęśliwych wypadków kierowcy i pasażerów - NW oraz ubezpieczenia autocasco - AC.Natomiast zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 47 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 EURO przeliczonej na złote wg kursu średniego EURO ogłaszanego przez NBP z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia. Biorąc powyższe pod uwagę należy zauważyć, iż Pana stanowisko w przedmiotowej sprawie nie jest prawidłowe.