Ulga odsetkowa. - Interpretacja - LPB2/415-1029/11-4/WM

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 31.01.2012, sygn. LPB2/415-1029/11-4/WM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Ulga odsetkowa.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2011 r. (data wpływu 18 października 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 stycznia 2012 r. (data wpływu 25 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi odsetkowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi odsetkowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 11 stycznia 2012 r. nr ILPB2/415-1029/11-2/WM, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 11 stycznia 2012 r., skutecznie doręczono dnia 20 stycznia 2012 r., zaś w dniu 25 stycznia 2012 r. (data nadania 24 stycznia 2012 r.), do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2005 roku Wnioskodawczyni zawarła umowę kredytową z bankiem w wysokości 399 000,00 zł. Kredyt był wzięty na dwie osoby. Współkredytobiorcą jest ojciec dziecka Zainteresowanej, z którym nie prowadzi wspólnego gospodarstwa domowego. Jest to osoba, która ma obywatelstwo niemieckie i na stałe przebywa za granicą, nie dokonuje w Polsce odliczeń ani rozliczeń z tytułu podatku z urzędem skarbowym. Rachunek w banku, tak jak i umowa są na dwie osoby, natomiast spłaty tego kredytu dokonuje Wnioskodawczyni. Przeznaczenie tego kredytu przedstawia się następująco:

  • 39 000,00 zł to wykończenie domu,
  • 360 000,00 zł to zakup domu wraz z gruntem od dewelopera.

Zgodnie z aktem notarialnym dom został oddany do użytku w 2006 r. Cenę działki ustalono na 50 000,00 zł.

Wartości wskazane w PIT-2K:

  • kwota poniesionych wydatków (poz. 32) 490 000,00,
  • kwota wydatków udokumentowana fakturami (poz. 33) 360 000,00.

Wnioskodawczyni wskazała, że:

  1. dom znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  2. odsetki zostały faktycznie zapłacone i udokumentowane dowodem wystawionym przez bank, zostały odliczone w 50% kwoty odsetek od podatku,
  3. w umowie kredytowej nie wskazano części kredytu obciążającej każdego ze współkredytobiorców, a Wnioskodawczyni jest jedynym właścicielem tego domu,
  4. Wnioskodawczyni nigdy nie korzystała i nie korzysta z ulgi podatkowej na odliczenia przychodów przeznaczonych na:
    1. zakup gruntu lub odpłatne przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntu pod budowę budynku mieszkalnego,
    2. budowę budynku mieszkalnego,
    3. wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej,
    4. zakup nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej,
    5. nadbudowę lub rozbudowę budynku na cele mieszkalne,
    6. przebudowę strychu, suszarni albo przystosowanie innego pomieszczenia na cele mieszkalne oraz wykończenie lokalu mieszkalnego w nowo wybudowanym budynku mieszkalnym, do dnia zasiedlenia lokali,
    7. systematyczne gromadzenie oszczędności na rachunku oszczędnościowo -kredytowym w banku prowadzącym kasę mieszkaniową, według zasad określonych w odrębnych przepisach,
  5. Wnioskodawczyni zakupiła nowo wybudowany dom pod klucz,
  6. Zainteresowana posiada akt własności w postaci aktu notarialnego jako jedyny właściciel.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawczyni powinna odliczać odsetki od całości kredytu, czy od połowy, ze względu na fakt, że kredyt zaciągnęła z ówczesnym konkubentem i mają wspólny rachunek bankowy do spłaty odsetek, pomimo że de facto kredyt spłaca Wnioskodawczyni...

  • Czy w związku z tym, że kredyt był brany przez dwie osoby, a jedna z nich nie rozlicza się i nie odlicza ulgi odsetkowej od podatku od osób fizycznych w Polsce, Wnioskodawczyni może ulgę odsetkową odliczyć od całości kredytu, czy od 50% przez kolejne lata...
  • W jaki sposób należy ustalić proporcję do wyodrębnienia gruntu z całości odsetek w przypadku kiedy poza budynkiem mieszkalnym także grunt finansowany był zaciągniętym kredytem bankowym...

  • Zdaniem Wnioskodawczyni, powinna Ona odliczyć odsetki od całości kredytu, ponieważ nie ma możliwości ściągnięcia tych odsetek. Konkubent Zainteresowanej, pochodzenia niemieckiego, na stałe przebywa za granicą, figuruje co prawda na umowie kredytowej bankowej, ale nie jest on właścicielem tylko współkredytobiorcą, a jedynym właścicielem tej nieruchomości jest Zainteresowana, która reguluje wszystkie świadczenia spłaty kredytu, odsetek i ubezpieczenia.

    Wnioskodawczyni uważa, że powinna mieć możliwość odliczenia ulgi odsetkowej od całości spłacanych odsetek bankowych przez kolejne lata, a nie od 50% z uwagi na poniesione koszty stałych opłat (spłata kredytu, odsetek, ubezpieczenia), których dokonuje co miesiąc w banku, natomiast Jej konkubent przebywający na stałe za granicą nie będzie mógł tego dokonać, choćby dlatego że nie jest właścicielem domu tylko współkredytobiorcą i w Niemczech nie ma takiej możliwości.

    Jeśli chodzi o ustalenie proporcji do wyodrębnienia gruntu z całości odsetek w przypadku kiedy poza budynkiem mieszkalnym także grunt finansowany był zaciągniętym kredytem bankowym, zdaniem Wnioskodawczyni rozliczenie powinno być następujące:

    kwotę zapłaconych za dany rok odsetek należy pomnożyć przez wskaźnik określający udział gruntu oraz wykończenia domu (50 000 + 39 000 = 89 000) w kredycie lub przez odwrotność: udział wartości domu bez gruntu i bez wykończenia w kredycie (399 000 50 000 39 000 = 310 000), tj. liczenie wskaźnika 89 000 : 399 000 x 100 = 22,31% (100% - 22,31% = 77,69%) lub 310 000 : 399 000 x 100 = 77,69%.

    Wątpliwości Wnioskodawczyni co do sposobu ustalenia proporcji do wyodrębnienia gruntu z całości odsetek w przypadku, kiedy poza budynkiem mieszkalnym także grunt finansowany był zaciągniętym kredytem bankowym powstały w związku z treścią art. 26b ust. 3 pkt 6 ustawy z dnia 21 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 26b ust. 2 pkt 5 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r. (Dz. U. z 2000 r. nr 14 poz. 176 ze zm.), który mówi: odliczeniu, o którym mowa w ust. 1 nie podlegają odsetki od kredytów wykorzystywanych na nabycie gruntu lub prawa wieczystego użytkowania gruntu w związku z inwestycją wymienioną w ust. 1; w przypadku wykorzystania kredytu na cele wymienione w ust. 1 oraz na nabycie gruntu lub prawa wieczystego użytkowania gruntu odliczeniu nie podlegają odsetki od części kredytu ustalonej w takiej proporcji, w jakiej pozostają wydatki na nabycie gruntu albo prawa wieczystego użytkowania gruntu w łącznych wydatkach, o których mowa w ust. 2 pkt 5.

    Artykuł 26b ust. 2 pkt 5 wyżej cytowanej ustawy wskazuje, że do zeznania, o którym mowa w art. 45 składanego za rok, w którym po raz pierwszy dokonuje się odliczenia, o którym mowa w ust. 1 podatnik dołączy oświadczenie, według określonego wzoru, o wysokości wszystkich poniesionych wydatków związanych z daną inwestycją, w tym o wysokości wydatków udokumentowanych fakturami wystawionymi przez podatników od towarów i usług nie korzystających ze zwolnienia od tego podatku.

    Na gruncie tego przepisu można domniemywać, że jako mianownik do odliczenia gruntu z odsetek od kredytu można przyjąć jedną z kwot wykazanych w formularzu PIT-2K, tj. albo kwotę wszystkich poniesionych na inwestycje wydatków wskazanych w formularzu PIT-2K, w przypadku Wnioskodawczyni wynosi ona 490 000 albo kwotę udokumentowaną fakturami, w przypadku Zainteresowanej wynosi ona 360 000.

    W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

    Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 ze zm.) podatnikowi, któremu w latach 2002-2006 został udzielony kredyt (pożyczka), o którym mowa w art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r., zwany dalej "kredytem mieszkaniowym", przysługuje na zasadach określonych w tej ustawie oraz w ustawie o podatku ryczałtowym w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r., prawo do odliczania wydatków na spłatę odsetek:

    1. od kredytu mieszkaniowego,
    2. od kredytu (pożyczki) zaciągniętego na spłatę kredytu mieszkaniowego,
    3. od każdego kolejnego kredytu (pożyczki) zaciągniętego na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w pkt 1 lub 2

    − do upływu terminu spłaty określonego w umowie o kredyt mieszkaniowy zawartej przed dniem 1 stycznia 2007 r., nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r.

    Zasady i warunki skorzystania z ulgi na spłatę odsetek od zaciągniętego kredytu, wykorzystanego przez podatnika na cele mieszkaniowe zostały uregulowane w art. 26b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r. Zgodnie z art. 26b ust. 1 odliczeniu od podstawy opodatkowania podlegają faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi mającemu miejsce zamieszkania w Polsce (nieograniczony obowiązek podatkowy), na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, związanej m.in. z budową budynku mieszkalnego.

    Zgodnie z art. 26b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczenie, o którym mowa wyżej stosuje się jeżeli:

    1. kredyt (pożyczka) został udzielony podatnikowi po dniu 1 stycznia 2002 r.,
    2. kredyt (pożyczka) był udzielony przez podmiot uprawniony na podstawie przepisów prawa bankowego albo przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo kredytowych do udzielania kredytów (pożyczek), a z umowy kredytu (pożyczki) wynika, że dotyczy on jednej z inwestycji wymienionych w ust. 1,
    3. inwestycja dotyczy budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przeznaczonym pod budownictwo mieszkaniowe w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w razie braku tego planu określonym w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wydanej na podstawie obowiązujących ustaw,
    4. inwestycja dotyczy budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego którego budowa została zakończona nie wcześniej niż w 2002 r., a ponadto w przypadku inwestycji,
      1. o których mowa w ust. 1 pkt 1 albo pkt 4 zakończenie nastąpiło przed upływem trzech lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zgodnie z prawem budowlanym uzyskano pozwolenie na budowę, nadbudowę oraz rozbudowę budynku na cele mieszkalne lub przebudowę (przystosowanie) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne i zostało potwierdzone określonym w przepisach prawa budowlanego pozwoleniem na użytkowanie budynku mieszkalnego, a w razie braku obowiązku jego uzyskania - zawiadomieniem o zakończeniu budowy takiego budynku,
      2. o których mowa w ust. 1 pkt 2 albo pkt 3 została zawarta umowa () w formie aktu notarialnego o ustanowieniu odrębnej własności lokalu, o przeniesieniu na podatnika własności budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, której jedną ze stron jest podatnik.
    5. do zeznania podatkowego, składanego za rok, w którym po raz pierwszy dokonuje się odliczenia, podatnik dołączy oświadczenie, według określonego wzoru, o wysokości wszystkich poniesionych wydatków związanych z daną inwestycją, w tym o wysokości wydatków udokumentowanych fakturami wystawionymi przez podatników podatku od towarów i usług niekorzystających ze zwolnienia od tego podatku,
    6. odsetki zostały faktycznie zapłacone, a ich wysokość i termin zapłaty są udokumentowane dowodem wystawionym przez podmiot wymieniony w pkt 2, nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie, chyba że zwrócone odsetki zwiększyły podstawę obliczenia podatku, oraz nie zostały odliczone od przychodów na podstawie art. 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym,
    7. podatnik lub jego małżonek nie korzystał lub nie korzysta z odliczeń od dochodu (przychodu) lub podatku wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, przeznaczonych na:
      1. zakup gruntu lub odpłatne przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntu pod budowę budynku mieszkalnego,
      2. budowę budynku mieszkalnego,
      3. wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej,
      4. zakup nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej,
      5. nadbudowę lub rozbudowę budynku na cele mieszkalne,
      6. przebudowę strychu, suszarni albo przystosowanie innego pomieszczenia na cele mieszkalne oraz wykończenie lokalu mieszkalnego w nowo wybudowanym budynku mieszkalnym, do dnia zasiedlenia tego lokalu,
      7. systematyczne gromadzenie oszczędności na rachunku oszczędnościowo - kredytowym w banku prowadzącym kasę mieszkaniową, według zasad określonych w odrębnych przepisach.

    Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 26b ust. 3 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli przyznany kredyt wykorzystywany jest na inwestycję mieszkaniową oraz nabycie gruntu albo prawa wieczystego użytkowania gruntu, odliczeniu nie podlegają odsetki od części kredytu ustalonej w takiej proporcji, w jakiej pozostają wydatki na nabycie tego gruntu albo prawa wieczystego użytkowania gruntu w łącznych wydatkach mieszkaniowych.

    Jednocześnie w przepisie art. 26b ust. 4 pkt 1-2 cytowanej ustawy, ustawodawca zawarł ograniczenie odliczania do odsetek naliczonych za okres począwszy od dnia 1 stycznia 2002 r. i zapłaconych do tego dnia i tylko od tej części kredytu, która nie przekracza kwoty stanowiącej iloczyn 70 m2 powierzchni użytkowej i wskaźnika przeliczeniowego 1 m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ustalonego do celów obliczenia premii gwarancyjnej od wkładów na oszczędnościowych książeczkach mieszkaniowych za III kwartał roku poprzedzającego rok podatkowy, określonej na rok zakończenia inwestycji.

    Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określa także terminy dokonywania odliczenia z tytułu spłaty odsetek od kredytu (pożyczki). Tak więc zgodnie z art. 26b ust. 5 ww. ustawy, pierwszego odliczenia odsetek można dokonać dopiero w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym inwestycja została zakończona. Odsetki zapłacone przed rokiem podatkowym, w którym została zakończona inwestycja mogą być odliczone od podstawy obliczenia podatku również za rok podatkowy, w którym podatnik po raz pierwszy odlicza odsetki (art. 26 ust. 6 ww. ustawy) oraz w roku podatkowym bezpośrednio następującym po roku, w którym podatnik po raz pierwszy odliczył odsetki; w tym przypadku odliczeniu podlega wyłącznie różnica między sumą odsetek przypadających do odliczenia a kwotą odsetek faktycznie odliczonych w roku, w którym podatnik dokonał pierwszego odliczenia (art. 26 ust. 7 ww. ustawy).

    Ponadto nadmienia się, iż zgodnie z art. 26b ust. 2 pkt 5 cytowanej ustawy, do zeznania składanego za rok, w którym po raz pierwszy dokonuje się odliczenia z tytułu omawianej ulgi, należy dołączyć oświadczenie (PIT-2K), o wysokości poniesionych wydatków związanych z daną inwestycją.

    Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż odliczeniu podlegają jedynie odsetki od kredytu zaciągniętego na sfinansowanie jednej z wymienionych w art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych inwestycji mieszkaniowych. Nie mieszczą się natomiast w zakresie analizowanej ulgi odsetki od kredytu udzielonego na nabycie gruntu (art. 26b ust. 3 pkt 6 ustawy). Ponadto w sytuacji gdy kredyt został udzielony także na inne (tj. nieobjęte zakresem art. 26b ust. 1 ustawy) cele, odliczenie z tytułu ulgi odsetkowej w odniesieniu do tej części kredytu nie będzie przysługiwało. Zatem, również odsetki od kredytu przeznaczonego na wykończenie domu, a więc na wydatki, które nie mieszczą się w katalogu wymienionym w art. 26b ustawy nie podlegają odliczeniu od podstawy obliczenia podatku.

    Z ww. przepisów wynika także, że wysokość dokonywanych odliczeń jest limitowana. Odliczenie obejmuje jedynie odsetki od tej części kredytu, która nie przekracza limitu. Ostateczną kwotę limitu kredytu podatnik zobowiązany jest ustalić dopiero w roku zakończenia inwestycji w przypadku Wnioskodawczyni będzie to rok zakupu (potwierdzonego aktem notarialnym) przedmiotowej nieruchomości. Ustalony zaś limit będzie obowiązujący w następnych latach. Jeżeli kwota udzielonego kredytu przekracza ww. limit, aby obliczyć limit przysługujących odliczeń należy kwotę limitu pomnożyć przez kwotę zapłaconych odsetek i podzielić przez wysokość zaciągniętego kredytu. Następnie otrzymaną wartość należy pomnożyć przez udział kredytu przeznaczonego na zakup domu w stosunku do całego kredytu aby ustalić wartość odsetek, które można odliczyć od podstawy obliczenia podatku.

    Należy jednocześnie wskazać, iż poprzez wydatki na sfinansowanie inwestycji określonej w art. 26b ww. ustawy, należy rozumieć zarówno te które zostały udokumentowane fakturami wystawionymi przez podatników podatku od towarów i usług, jak również te, które zostały potwierdzone innymi dokumentami.

    Ponadto, podkreślenia wymaga, iż prawo do odliczenia na zasadach określonych w wyżej przytoczonych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje podatnikowi, który faktycznie w roku podatkowym dokonał spłaty odsetek od kredytu mieszkaniowego. Tak więc, w przypadku omawianej ulgi istotne znaczenie ma to, kto faktycznie dokonał spłaty przedmiotowych odsetek.

    Jednocześnie należy wskazać, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie ulgi odsetkowej nie zawierają regulacji, zgodnie z która kwotę odliczeń przysługującą każdemu ze współkredytobiorców w ogólnej kwocie spłaconych odsetek należy ustalać proporcjonalnie do udziału w kredycie, a w razie braku dowodu określającego wysokość udziałów współkredytobiorców należy przyjąć, że udziały są równe.

    Zatem, jeżeli z umowy kredytowej wynika, iż kredytobiorcą jest więcej niż jedna osoba i każda z tych osób odpowiada solidarnie za spłatę zadłużenia (w tym odsetek), to prawo do odliczeń na podstawie art. 26b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje temu kredytobiorcy (współkredytobiorcy), który faktycznie dokonał spłaty odsetek od udzielonego kredytu, o ile spełnia pozostałe warunki określone przez ustawodawcę.

    Odliczeń tych ww. kredytobiorca dokonuje w kwocie faktycznie spłaconych odsetek, w ramach limitu, o którym mowa w art. 26b ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

    Zgodnie z art. 26b ust. 2 pkt 6 ww. ustawy wysokość i termin zapłaty odsetek powinien być udokumentowany dowodem wystawionym przez podmiot wymieniony w pkt 2.

    Jeżeli z zaświadczenia banku (lub innego uprawnionego podmiotu) nie wynika, w jakiej części poszczególni kredytobiorcy ponosili faktycznie wydatki na spłatę odsetek, należy przyjąć, że każdy z nich ponosił je w częściach równych, niezależnie od udziału we współwłasności chyba że podatnicy wykażą, w jakiej wysokości zostały faktycznie poniesione przez nich wydatki. Każdy też z kredytobiorców ma wówczas prawo do odliczeń w ramach limitu, o którym mowa w art. 26b ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

    W przypadku, gdy spłata kredytu i odsetek następuje z rachunku bankowego, którego podatnik jest posiadaczem (współposiadaczem) przyjmuje się, iż to podatnik faktycznie dokonał spłaty odsetek o ile zaświadczenie, o którym mowa w art. 26b ust. 2 pkt 6 ww. ustawy wydane jest na jego imię i nazwisko.

    Jednocześnie tut. Organ zastrzega, iż rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy faktycznie to Wnioskodawczyni dokonywała spłaty odsetek, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

    Zauważyć należy, iż skorzystanie przez podatnika z odliczeń w ramach ulgi odsetkowej jest jego uprawnieniem, zatem to na podatniku ciąży ciężar udowodnienia, w jakiej wysokości poniósł on faktycznie wydatki na spłatę odsetek. Należy przy tym mieć na uwadze naczelną zasadę postępowania dowodowego określoną w art. 180 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którą jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W przypadku omawianej ulgi istotne znaczenie ma bowiem to, kto faktycznie dokonał spłaty przedmiotowych odsetek.

    Zatem poniesione przez Wnioskodawczynię wydatki związane ze spłatą odsetek od kredytu winny być dla celów podatkowych udokumentowane rzetelnymi i wiarygodnymi dowodami.

    Reasumując, w sytuacji przedstawionej we wniosku odliczeniu w ramach ulgi odsetkowej, podlegają jedynie odsetki od części kredytu zaciągniętego na sfinansowanie zakupu domu. Nie mieszczą się natomiast w zakresie analizowanej ulgi odsetki od części kredytu udzielonego na nabycie gruntu oraz na wykończenie domu. Odliczeniu podlegają odsetki od ww. części kredytu ustalonej w takiej proporcji, w jakiej pozostają one w stosunku do całości udzielonego kredytu.

    Ponadto, w związku z tym, iż Wnioskodawczyni wskazała, że zaciągnięty wspólnie z konkubentem kredyt faktycznie spłaca sama, a w umowie kredytowej nie wskazano części kredytu obciążającej każdego ze współkredytobiorców, przy rozliczeniu ulgi Wnioskodawczyni może uwzględnić całość kredytu, a nie tylko 50%.

    Jednocześnie tut. organ nie potwierdza prawidłowości przykładu liczbowego przedstawionego przez Zainteresowaną w przedmiotowej sprawie, z uwagi na fakt, iż przepis art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) nakłada na organ podatkowy obowiązek udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Z uwagi na powyższe nie podlegają urzędowej interpretacji zasady rachunkowego określania (wyliczenia) wysokości kwot w ramach rozliczenia tzw. ulgi odsetkowej.

    Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

    Należy dodać, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

    Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

    Wniosek ORD-IN

    Treść w pliku PDF 850 kB

    Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu