Temat interpretacji

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), za koszty uzyskania przychoduz poszczególnego źródła uważa się wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy (katalog negatywny kosztów).
Natomiast, stosownie do art. 22g ust. 1 tej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia.Zaś, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związanez zakupem, naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej do używania, a w szczególności koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, prowizji oraz pomniejszona o podatek od towarów i usług,z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (ust. 3 tego artykułu).
Definicja środka trwałego została zawarta w art. 22a pkt 1 wskazanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą za środki trwałe uznaje się kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania m.in. maszyny, urządzenia i środki transportuo przewidywanym okresie używania dłuższym niż jeden rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Z treści zapytania wynika, że nabyty w miesiącu styczniu 2005 r. samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w dniu 28 stycznia 2005 roku i będzie amortyzowany począwszy od miesiąca lutego 2005 roku. Wydatek poniesiony na zakup opon zimowych został poniesiony później, tj. w dniu 31 stycznia 2005 r., czyli po dacie, kiedy ów samochód został uznany za środek trwały firmy. Zatem, jak wynika z regulacji zawartej w art. 22g ust. 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przedmiotowy wydatek nie będzie składnikiem ceny nabycia, toteż nie powiększy - dla celów amortyzacji - wartości początkowej tego środka trwałego (samochodu). Przesądza o tym data poniesienia tego wydatku, a mianowicie; wydatek ten został poniesiony po dniu przekazania środka trwałego do używania. A skoro nie powiększy wartości początkowej środka trwałego, wydatek ten może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów na ogólnych zasadach określonych w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Należy podkreślić, iż niewątpliwie przedmiotowy wydatek gwarantuje, przede wszystkim, bezpieczeństwo na drodze uczestnikom nauki jazdy i nie tylko, również pozostałym uczestnikom ruchu drogowego. Poniesienie tego wydatku było zatem w pełni uzasadnione. Zakup opon zimowych do samochodu, jest typowym wydatkiem związanym z jego bieżącą eksploatacją. Z uwagi na fakt, iż samochód, z którym ten wydatek jest związany, wykorzystywany jest do celów prowadzonej działalności gospodarczej, należy go uznać za koszt uzyskania przychodu z działalności gospodarczej.
Dodatkowo nadmienia się, iż do kosztów uzyskania przychodu można zaliczyć tylko faktycznie poniesione i udokumentowane zgodnie z przepisami wydatki związane z używaniem do działalności gospodarczej samochodu osobowego, a w szczególności wydatki na paliwo, wymianę części zamiennych, bieżące remonty i naprawy. Wydatki związane z eksploatacją samochodu osobowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej stanowią koszt uzyskania przychodów na ogólnych zasadach określonych w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W świetle przytoczonej regulacji prawnej za bezsporne należy uznać, iż poniesione przez Panią wydatki na zakup opon zimowych (wydatki związane z bieżącą eksploatacją samochodu) mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej.
Zatem, stanowisko Pani zawarte w piśmie z dnia 8 lutego 2005 r., tut. organ podatkowy uznaje za prawidłowe.