Temat interpretacji

Zgodnie z brzmieniem art. 21 ust.1 pkt 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz.U. z 2000 r., Nr 14 poz 176 ze zm.) obowiązującym do dnia 31.12.2003 r. wolna od podatku dochodowego jest część dochodów osób, o których mowa w art.3 ust.1 niniejszej ustawy przebywających czasowo za granicą i uzyskujących dochody ze stosunku pracy lub stypendium, ( . . ) w wysokości odpowiadającej równowartości diet z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, określonych w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, obliczonych za okres, w którym była wykonywana praca lub było otrzymywane stypendium.

Oznacza to, że jeżeli wynagrodzenie uzyskane za pracę wykonywaną za granicą podlega opodatkowaniu w Polsce, to polski pracodawca obowiązany jest przy ustalaniu podstawy opodatkowania pomniejszyć dochód osiągnięty przez pracownika za granicą o kwoty objęte zwolnieniem od podatku, przewidzianym w art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy, którego treść przytoczono wyżej. Przy obliczaniu kwoty wolnej od podatku dochodowego należy uwzględnić wszystkie dni kalendarzowe przypadające na okres, w którym była wykonywała praca za granicą. Obowiązująca w 2003 r. wysokość diet została ogłoszona w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 19.12.2002 r w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami ( Dz.U. z 2002 r., Nr 236 poz 1991 ze zm ). Kwota przedmiotowej diety za dobę w przypadku Niemiec wynosi 42 EUR.

Zgodnie z zapisem art. 11 ust. 3 i 4 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursów z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał podatnik i mających zastosowanie przy kupnie walut. Jeżeli podatnik nie korzysta z usług banku, przychody przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych z dnia uzyskania przychodów, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z zastrzeżeniem ust. 4. Jeżeli bank, z którego usług korzysta podatnik, stosuje różne kursy walut obcych i nie jest możliwe dostosowanie kursu, o których mowa w ust. 3 zdanie pierwsze, do przeliczenia na złote przychodu uzyskanego przez podatnika stosuje się kurs średni walut obcych z dnia uzyskania przychodu, ogłaszany przez Narodowy Bank Polski.

Z pisma jak i załączonego przykładowego zestawienia wynika, że pracownik zatrudniony był za granicą przez cały rok 2003, a więc za ten okres należy sumę wypłaconych należności w walucie obcej pomniejszyć o przysługujące diety w walucie obcej, a następnie przeliczyć na złote zgodnie z przepisami wspomnianego wyżej art. 11 ust. 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.