Temat interpretacji
W dniu 30.05.2005r. płatnik pismem z dnia 30.05.2005r. uzupełnionym pismem z dnia 8.06.2005r. wystąpił do tut. organu o udzielenie pisemnej interpretacji o stosowaniu przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.
Z opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku wynika, że pracodawca zorganizował dla swoich pracowników za pośrednictwem biura turystycznego wycieczkę oraz odrębną imprezę integracyjną w formie ogniska. Ponadto we wniosku oraz uzupełnieniu do wniosku płatnik zawarł swoje stanowisko w tej sprawie, z którego wynika, że według wnioskodawcy koszty obu imprez należy podzielić na uczestników aby w ten sposób uczestnikom przypisać przychód z tego tytułu i poddać go opodatkowaniu.
Oceniając przedstawioną sytuację organ podatkowy stwierdza, że przychody ze stosunku pracy określa art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem przychodem ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. Ustawodawca jednak w art. 21 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawarł katalog zwolnień przedmiotowych pośród których w punkcie 67 znajduje się wartość rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym 380 zł.
W związku z tym, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje rzeczy ani świadczenia rzeczowego, należy odwołać się do znaczenia tych pojęć w języku potocznym lub definicji stosowanych w innych dziedzinach prawa. Definicję rzeczy wprowadza ustawa z dnia 23.04.1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Z definicji zawartej w przepisie art. 45 ustawy Kodeks cywilny wynika, iż rzeczami są tylko przedmioty materialne. Świadczenia według znaczenia ze słownika języka polskiego to przedmiot zobowiązania lub uprawnienia. Świadczenie rzeczowe można więc otrzymać lub ponosić. Jak wynika z powyższego, ze zwolnienia w limitowanej części korzystają jedynie świadczenia o charakterze rzeczowym.
Wobec powyższego zorganizowanie przez pracodawcę dla pracowników imprezy (ogniska) i zakup dla nich żywności - napojów, kiełbasy i pieczywa nie adresowanych imiennie do pracowników stanowi świadczenie rzeczowe. Jeśli przychód z tego tytułu można przypisać określonej osobie będzie on podlegał zwolnieniu do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym 380 zł na podstawie art. 21 ust. 1 pkt. 67 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Inaczej przedstawia się natomiast sytuacja z wycieczką dla pracowników. W przypadku wykupu takiej imprezy przez biuro turystyczne mamy do czynienia ze świadczeniem usługi a nie rzeczy. Pracownicy nie uzyskują świadczenia rzeczowego ani nie otrzymują ekwiwalentu pieniężnego w zamian takiego świadczenia. Mają natomiast prawo do skorzystania z usługi turystycznej zakupionej przez pracodawcę to znaczy uczestniczenia w wycieczce bez ponoszenia kosztów zakupu takiej usługi. W tym przypadku przychód pracownika ustala się według ceny zakupu usługi ( art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Nie korzysta on ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 cytowanej ustawy.
Powyższa interpretacja została wydana w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz stan prawny obowiązujący w dniu jej wydania.