Temat interpretacji
Generalnie, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Natomiast ust. 8 tego artykułu stanowi, iż kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.
Zagadnienie ustalenia wartości początkowej środka trwałego regulują przepisy art. 22g, gdzie w ust. 8 określono - jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu, o których mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia.
Zatem wycena dokonana przez podatnika winna uwzględniać:
#61623; ceny rynkowe środka trwałego tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji,
#61623; stopień zużycia środka trwałego.
Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów - art. 22h ust. 1.
Odpisów dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w załączniku nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych " Wykaz Rocznych Stawek Amortyzacyjnych". Stawki określone w Wykazie /../ można podwyższać, obniżać - art. 22i oraz art. 22k, albo ustalać indywidualnie stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych - art. 22j .
Decyzję co do podwyższania, obniżania , ustalania stawek indywidualnych podejmuje w oparciu o obowiązujące przepisy, sam podatnik.
Odnośnie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych z tytułu używania samochodu osobowego / taksówka/ na podstawie ewidencji przebiegu pojazdu, wyjaśniam:
Zgodnie z art.23 ust.1 pkt 46 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.
Przepis ten wskazuje na konieczność porównywania faktycznie poniesionych, udokumentowanych wydatków związanych z używaniem tego samochodu dla potrzeb prowadzonej działalności z kwotą wynikającą z ewidencji przebiegu pojazdu, będącą iloczynem faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach obowiązujących w przedsiębiorstwach państwowych.
Zatem wydatki z tytułu używania nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu, który nie posiada homologacji producenta lub importera wymaganej dla samochodów innych niż osobowe oraz którego dopuszczalna ładowność nie przekracza 500 kg, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika, należy wpisywać po zakończeniu miesiąca na podstawie miesięcznego zestawienia poniesionych wydatków wynikających z faktur zawierających numer rejestracyjny tego pojazdu. Suma wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, w poszczególnych miesiącach, ustalona od początku roku podatkowego, nie może przekraczać kwoty wynikającej z ewidencji przebiegu pojazdu za ten sam okres, to jest kwoty wynikającej z przemnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach przez właściwego ministra - Objaśnienia do podatkowej księgi przychodów i rozchodów - rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz. U. z 2003 nr 152, poz. 1475/.
Przebieg pojazdu, o którym mowa w ust. 1 pkt 36 i 46, powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu obowiązana jest osoba używająca tego pojazdu. W razie braku tej ewidencji wydatki ponoszone przez podatnika z tytułu używania samochodów na potrzeby podatnika nie stanowią kosztu uzyskania przychodów - art. 23 ust. 5.
Ewidencja przebiegu pojazdu, o której mowa w ust. 5, powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za 1 km przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za 1 km przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane - art. 23 ust. 7.
Z powyższych przepisów wynika, że oprócz ewidencji przebiegu pojazdu musi Pan posiadać miesięczne zestawienie poniesionych wydatków, które należy sporządzić na podstawie faktur zawierających numer rejestracyjny tego pojazdu, gdyż do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki ustalone na podstawie tych dokumentów w wysokości nie przekraczającej kwoty wynikającej z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach .