Temat interpretacji

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14b § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), dokonuje zmiany informacji udzielonej przez Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie pismem z dnia 10.02.2004 r. (znak: PUS-I/423/6/2004):

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28 - 30, 30a - 30c oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów.

Artykuł 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Oznacza to, że do przychodów pracownika zaliczyć należy wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, wynikające bezpośrednio lub pośrednio ze stosunku pracy w tym również wartość przyznanej ulgi w opłacie za energię elektryczną.

Z treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przychód uzyskany przez pracownika powstaje w momencie (miesiącu) wykorzystania ulgi w opłacie należności za energię elektryczną. Ponieważ przedmiotowe świadczenie należy do przychodów ze stosunku pracy i nie jest wyszczególnione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w art. 21, 52 i 52a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym tak jak inne przychody uzyskane z tego źródła w danym miesiącu.

Jak wynika z zapisu art. 31 cytowanej ustawy, zakład pracy jest zobowiązany, jako płatnik, obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacone przez zakład pracy. W przypadku przyznania pracownikowi ulgi w opłacie należności za energię elektryczną sposób wyliczenia zaliczki zawiera z art. 32 ust. 2 wspomnianej na wstępie ustawy, zgodnie z którym za dochód, o którym mowa w art. 32 ust. 1 i 1a ww. ustawy, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu jej art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacone przez płatnika, po odliczeniu kosztów w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3, oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli świadczenia w naturze, świadczenia ponoszone za podatnika lub inne nieodpłatne świadczenia przysługują podatnikowi za okres dłuższy niż miesiąc, przy obliczaniu zaliczek za poszczególne miesiące przyjmuje się ich wartość w wysokości przypadającej na jeden miesiąc. Jeżeli jednak nie jest możliwe określenie, jaka część tych świadczeń przypada na jeden miesiąc, a doliczenie całej wartości w miesiącu ich uzyskania spowodowałoby niewspółmiernie wysoką zaliczkę w stosunku do wypłaty pieniężnej, zakład pracy, na wniosek podatnika, ograniczy pobór zaliczki za dany miesiąc i pobierze pozostałą cześć zaliczki w następnych miesiącach roku podatkowego.

(...)

W przypadku zastosowania ulg w opłacie za energię elektryczną wobec osób niebędących pracownikami R. S.A. , stanowią one u tych osób przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 powołanej wyżej ustawy. W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12 - 14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Podmioty przyznające świadczenia o charakterze pieniężnym i niepieniężnym, w tym również ulgi w opłacie za energię elektryczną, na rzecz podatników, którzy nie są ich pracownikami ani emerytami i rencistami, są obowiązani do sporządzenia zgodnie z art. 42a ww. ustawy imiennych informacji PIT-8C, o ile dokonane świadczenia lub wypłaty adresowane są do konkretnych osób i nie stanowią przychodów określonych w art. 12 - 14 i 17 ustawy oraz nie zostały wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych i w stosunku do których nie zaniechano poboru podatku na podstawie przepisów ordynacji podatkowej.