Temat interpretacji
Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze działając na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. nr 137 poz. 926 ze zm.) w odpowiedzi na pismo z dnia 25.02.2004 r. (uzupełnienie z dnia 25.03.2004 r.) informuje jak niżej:
Ad. 1, ad. 4
Jeżeli chodzi o ustalenie wysokości przychodu pracownika na podstawie umowy o pracę, sprawy te są regulowane w Kodeksie Pracy. Zatem Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze nie
jest właściwy do udzielenia informacji w tym zakresie. Zgodnie z art. 14 a § 1 Naczelnik Urzędu Skarbowego ma obowiązek udzielić pisemnej informacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, natomiast nie prowadzi szkoleń w tym zakresie. Jednocześnie informuje się, iż zmiany z ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202 poz. 1956 z 2003 r.) nie spowodowały uchylenia art. 21 ust. 1 pkt 3 a jedynie jego nowelizację.
Ad. 2
Dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 20 nie ujmuje się w informacji o uzyskanych dochodach podatnika (PIT-11). Kwoty otrzymane przez pracowników z tytułu kosztów używania pojazdów samochodowych dla potrzeb zakładu pracy w celu odbycia podróży służbowej od 1 stycznia 2004 r. stanowią przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu a zatem należy wykazać w PIT-4 w poz. 20 (suma wypłat):
Ad. 3
Na
podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14 poz. 176 ze zm.) zwolnione są z opodatkowania diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w odrębnych przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej pracownika na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. Zagadnienie diet reguluje rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce strefy budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1991).
Zgodnie z § 2 tego rozporządzenia z tytułu podróży, odbywanej w terminie i w państwie określonym przez pracodawcę, pracownikowi
przyśługują:
1) diety,
2) zwrot kosztów: przejazdów, dojazdów, noclegów, innych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb. Środek transportu właściwy do odbycia podróży służbowej określa pracodawca.
W opisanym stanie faktycznym dotyczącym pracowników odbywajacych podróż służbową poza granicami kraju wyżej przytoczony przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie.
Odpowiedzi udzielono na podstawie obowiązujących w 2004 r. przepisów prawa podatkowego.