Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, po rozpatrzeniu wniosku wniesionego w dniu 9.02.2005 r. (uzupełnionego w dniu 21.02.2005 r.) w spra... - Interpretacja - II US. PB-I-415/5/05

ShutterStock
Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 04.03.2005, sygn. II US. PB-I-415/5/05, Drugi Urząd Skarbowy w Rzeszowie

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, po rozpatrzeniu wniosku wniesionego w dniu 9.02.2005 r. (uzupełnionego w dniu 21.02.2005 r.) w sprawie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), art. 12, art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26.07.1991 o podatku dochodowy od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.), postanawia stanowisko przedstawione przez wnioskodawcę uznać za nieprawidłowe.

Wnioskiem z dnia 9.02.2005 r. (uzupełnionym 21.02.2005 r.) płatnik zwrócił się z zapytaniem czy za pomoc rzeczową finansowaną ze środków zakładowego funduszu socjalnego można uznać pomoc polegającą na upoważnieniu pracowników do zakupu w imieniu i na rachunek pracodawcy artykułów spożywczych, odzieży, leków, opału itp., a następnie zwróceniu poniesionych kosztów. Czy zwrócone wydatki mogą korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego jako świadczenia rzeczowe do wysokości 380,00 zł rocznie.

Działalność socjalną regulują przepisy ustawy z dnia 4.03.1994 r. o zakładowym funduszu socjalnym (Dz. U. Nr 70, poz. 335 ze zm.). Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, za działalność socjalną uważa się usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową. Ustawodawca nie definiuje w ustawie pojęcia pomocy rzeczowej, stanowi natomiast, że zasady przeznaczania środków funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej oraz zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z funduszu obowiązujące w zakładzie muszą być określone w regulaminie. Regulamin ustalany jest przez pracodawcę w uzgodnieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi lub w przypadku ich braku z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów. W związku z tym zakres pomocy rzeczowej dla osób uprawnionych powinien wynikać z przyjętego regulaminu.

Odrębną sprawą jest opodatkowanie takiego świadczenia. Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń rzeczowych otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 380,00 zł, z zastrzeżeniem, że świadczeniami rzeczowymi nie są bony, talony i inne znaki uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. Refundując pracownikowi w formie pieniężnej poniesiony przez niego, udokumentowany wydatek na zakup wybranych towarów handlowych - zakład pracy dokonuje wypłaty świadczenia pieniężnego a nie świadczenia rzeczowego. Wobec powyższego dokonany zwrot kwoty zapłaconej przez pracownika za zakupione towary nie korzysta ze zwolnienia w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podsumowując powyższe należy uznać, że zwrócone pracownikom kwoty za zakup artykułów spożywczych i przemysłowych są w rzeczywistości świadczeniem finansowym i stanowią dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym w myśl art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Przedstawiona interpretacja jest aktualna według stanu prawnego na dzień jej dokonania i do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę. Na podstawie art. 14b § 1 i § 2 ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, jednakże wiąże właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Organ podatkowy dokonujący interpretacji nie jest uprawniony ani zobowiązany do badania, czy przedstawione we wniosku zaszłości są zgodne ze stanem faktycznym.

Drugi Urząd Skarbowy w Rzeszowie