Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jaworze stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 04.05.2005 r., który wpłynął w dniu 24.05.2005 r., o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych otrzymanej zapomogi jest nieprawidłowe.
U Z
A S A D N I E N I E
W dniu 24.05.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Jaworze wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Pismem Nr PD/415/6/W/05/LS z dnia 31.05.2005 r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały uzupełnione w dniu 06.06.2005 r.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania
prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Wnosząca zapytanie zwróciła się z prośbą o interpretację art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), który brzmi: "Wolne od podatku są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci - do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł".
Wnioskodawczyni przedstawiła stan faktyczny, z którego wynika iż : w miesiącu marcu zwróciła się z prośba do zakładu pracy o przyznanie jednorazowej zapomogi na leczenie ortodontystyczne dziecka i taką zapomogę otrzymała w kwocie 1.500 zł. Jednocześnie płatnik kazał zapłacić podatek od tej zapomogi, co też uczyniła. W miesiącu kwietniu, po przedstawieniu bardziej szczegółowego zaświadczenia lekarskiego o stanie zdrowia dziecka, zwróciła się ustanie do księgowego
zakładu pracy z prośbą o zwrot nadpłaconego podatku opierając się na ww. artykule ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prośba została odrzucona.
Według wnioskodawczyni ww. artykuł ustawy zwalnia od płacenia podatku w przypadku długotrwałej choroby. Na zaświadczeniu lekarskim z dnia 11.04.2005 r. (zaświadczeni dołączone zostało do wniosku z dnia 04.05.2005 r.) jest wyraźnie napisane, że leczenie jest ze względu na zatrzymanie zęba i do tego celu jest potrzebny zabieg chirurgiczny i aparat ortodontystyczny, który będzie ściągał zęba w odpowiednie miejsce. Nie jest to zabieg czysto kosmetyczny, a więc choroba. Czas trwania leczenia przewidywany jest na okres 2,5 - 3 lat, a więc jest to długotrwała choroba. Zdaniem wnioskodawczyni, ma tutaj zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i należy się zwrot nadpłaconego podatku.
W przedstawionym stanie faktycznym tutejszy organ podatkowy stwierdza, że stosownie do postanowień art. 21 ust.
1 pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są m. in. zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł, z zastrzeżeniem pkt 40 i 79.
Cechą charakterystyczną zapomogi jest fakt, że jest to świadczenie jednorazowe, mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z ważnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej. Zwolnienie z podatku dochodowego przewidziane w wyżej cytowanym przepisie obejmuje świadczenia wypłacone wskutek zaistnienia zdarzeń w nim wymienionych, przy czym prawa do zwolnienia nie wolno interpretować rozszerzająco. W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest definicji indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby, należy zatem przyjąć słownikowe znaczenie tych wyrażeń, a zatem
przez:
indywidualne zdarzenie losowe - należy rozumieć wszelkie zdarzenia, które są nieprzewidywalne, niemożliwe do uniknięcia nawet przy zachowaniu należytej staranności jak, np. nieszczęśliwe wypadki powodujące uszczerbek na zdrowiu, kradzieże, włamania itp.,
klęski żywiołowe - czyli zdarzenia spowodowane niszczycielskim działaniem sił przyrody, jak powodzie, huragany, ulewne deszcze, uderzenia piorunów, gradobicia itp.,
długotrwałej choroby - czyli choroby, która z medycznego punktu widzenia określana jest jako choroba ciężka, przewlekła,
śmierci.
W świetle powyższego, należy stwierdzić, że otrzymana zapomoga na leczenie ortodontyczne wad zębowych nie może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 wyżej wymienionej ustawy i płatnik prawidłowo postąpił pobierając podatek od jej wypłaty.
Zgodnie z art. 14a § 2 Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez
wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, tj. na dzień wydania niniejszej interpretacji.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowego we Wrocławiu Ośrodek Zamiejscowy w Legnicy w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.
Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej.