Temat interpretacji

stosownie do przepisu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. (...)

Art. 22 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) stanowi, iż u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów objęte tymi księgami są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że zarachowanie ich nie było możliwe; w tym wypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 pkt 16 a cyt. wyżej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodu dodatkowej opłaty produktowej, o której mowa w art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej (Dz. U. Nr 63, poz. 639 i Dz. U. z 2002 r. Nr 113, poz. 984), z tym że kosztem uzyskania przychodów jest poniesiona opłata produktowa, o której mowa w art. 12 ust. 2 tej ustawy.

Regulacja art. 23 ust. 1 pkt 16a ustawy modyfikuje ogólną zasadę uznania wydatku za koszt, uznając za koszt uzyskania przychodu - "koszt podatkowy" - tylko poniesioną opłatę produktową.

Reasumując, w opisanym przez Pana przypadku, podstawowa opłata produktowa stanowi koszt podatkowy w momencie jej zapłacenia, natomiast dla celów bilansowych stanowi ona koszt roku którego dotyczy.