Temat interpretacji

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, po rozpatrzeniu wniosku wniesionego w dniu 6.05.2005 r. w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej kosztów uzyskania przychodu, działając na podstawie art. 14a § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z art. 22 ust. 1, art. 22g ust. 17, art. 22h ust. 1pkt 1, ust. 2, art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy o podatku dochodowym (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), postanawia uznać stanowisko przedstawione przez wnioskodawcę za prawidłowe.

Wnioskiem z dnia 6.05.2005 r. państwo Maria i Wiesław U. zwrócili się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie o udzielenie wyjaśnień dotyczących zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego w następującej sprawie:

Podatnicy są małżeństwem, posiadają nieruchomość - budynek, który wynajmują na prowadzenie działalności gospodarczej. Z tego tytułu są podatnikami podatku VAT oraz podatku dochodowego od osób fizycznych. W koszty zaliczają podatek od nieruchomości, inne opłaty oraz dokonywali amortyzacji budynku. Ponieważ dokonują wynajmu od ponad 10 lat budynek został zamortyzowany całkowicie. Z tego tytułu, że budynek był używany, dokonywali amortyzacji w oparciu o indywidualne stawki - 10 %. Obecnie trwa rozbudowa budynku polegająca na dobudowaniu części pomieszczeń oraz zmianie dachu. Poza powyższym podatnicy dokonują zmiany położenia przyłącza elektrycznego, które biegło pod budynkiem w ten sposób, aby budynek omijało. Przesunięcie przyłącza wynika z faktu, że budynek wzniesiono pod warunkiem - w razie awarii energetycznej budynek zostanie rozebrany albo naprawa będzie dokonana na koszt własny. Przesunięcie kabli energetycznych jest bez względu na rozbudowę budynku, gdyż w razie awarii poniesiono by wysokie koszty, jednak kable będą przesunięte w taki sposób, by ominęły budynek. Na tle powyższego stanu faktycznego podatnicy pytają:

• czy inwestycje w postaci rozbudowy budynku, który wynajmują mogą być zaliczone poprzez odpisy amortyzacyjne w koszty uzyskania przychodów i w jakim momencie;

Podatnicy uważają, że skoro z wynajmu powstaje przychód do opodatkowania, to mają prawo zaliczenia w koszty rozbudowę budynku, gdyż jest to wydatek poniesiony w celu uzyskania wyższych przychodów. Inwestycja netto wyniesie około 150.000,00 zł, więc znacznie przewyższy 3.500,00 zł netto, które uprawniają do zaliczenia wydatków bezpośrednio w koszty. Ich zdaniem wartość inwestycji stanowi ulepszenie środka trwałego, zatem po odebraniu i przeznaczeniu rozbudowanego budynku do użytkowania będą mogli dokonywać amortyzacji budynku począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu rozpoczęcia użytkowania rozbudowanego budynku. Przy tym nadmieniają, że dobudowana część budynku to około 20 % jego całkowitej powierzchni, dachu nie można było przyporządkować do starej i nowej części, zostanie całkowicie przebudowany.

• czy koszty przeniesienia instalacji energetycznej(kabla), które musiały być wykonane bez związku z rozbudową budynku, mogą być zaliczone bezpośrednio w koszty uzyskania przychodu bez zwiększenia wartości inwestycji;

Zdaniem podatników przesunięcie kabla energetycznego stanowi wydatek w celu osiągnięcia przychodu, a raczej w celu uniknięcia straty i wydatku, co także wyczerpuje znamiona kosztu uzyskania przychodu. Wydatki te należy zaliczyć bezpośrednio w koszty uzyskania przychodu, bez względu na koszt dokonania tego przesunięcia. Nie stanowi to ani ulepszenia, ani modernizacji. Jest to wydatek bieżący niepowodujący zwiększenia wartości budynku. Kabel nie jest środkiem trwałym i jego przesunięcie nie będzie zwiększać wartości budynku.

• czy indywidualna stawka amortyzacyjna w wysokości 10 % będzie im przysługiwała dla rozbudowanej części nieruchomości, zważywszy ze budynek był amortyzowany stawką 10-procentową.

Zdaniem podatników mają prawo do zastosowania stawki 10-procentowej ze względu na to, że jako budynek używany był do tej pory amortyzowany stawką 10-procentową.

Oceniając powyższy stan rzeczy stwierdza się, co następuje:

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 26.07.19991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków, które zgodnie z art. 22g ust. 17 ww. ustawy powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych. Natomiast zgodnie z art. 22g ust. 17 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. Powyższe wskazuje, że ulepszenie ma miejsce wtedy, gdy są spełnione jednocześnie dwa warunki:

• suma wydatków poniesionych na ulepszenie w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł,
• wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania.

Z treści pytania wynika, że dokonano rozbudowy budynku przeznaczonego na wynajem, a wydatki związane z rozbudową wyniosą około 150.000,00 zł netto. Zatem bez wątpienia pierwszy z ww. warunków jest spełniony. Natomiast drugi warunek będzie spełniony, jeżeli w wyniku rozbudowy nastąpi wzrost wartości użytkowej budynku w porównaniu do wartości użytkowej, jaką posiadał w dniu oddania do używania. Z treści wniosku wynika, że dobudowana część budynku to około 20 % całości powierzchni budynku, co wraz z całkowitą przebudową dachu ze względu na niemożność przyporządkowania go do starej i nowej części budynku spowoduje wzrost wartości użytkowej w porównaniu do wartości użytkowej, jaką budynek posiadał w dniu oddania do używania. Przedstawiony stan rzeczy spełnia i drugi z warunków ulepszenia środka trwałego. Zatem podatnicy mogą zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środka trwałego, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek trwały - w wyniku jego ulepszenia - wprowadzono do ewidencji. Należy zaznaczyć, że dla podwyższenia wartości początkowej, w wyniku ulepszenia środka trwałego nie ma znaczenia, czy ulepszany środek trwały jest nadal amortyzowany, czy też jego amortyzacja została już zakończona. Ulepszenie składnika majątku, który został już w całości zamortyzowany powoduje dalsze naliczanie odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej powiększonej o kwotę dokonanego ulepszenia. W omawianym przypadku zwiększenie wartości środka trwałego w wyniku ulepszenia powoduje ponowne naliczanie odpisów amortyzacyjnych od miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia ulepszonego środka trwałego do ewidencji.

Podatnicy ponieśli również wydatki przeniesienia instalacji energetycznej (kabla), które musiało być wykonane bez związku z rozbudową budynku. Przesunięcie przyłącza wynika z faktu, że budynek wzniesiono pod warunkiem, że w razie awarii energetycznej albo budynek zostanie rozebrany albo naprawa będzie dokonana na koszt własny, a więc poniesiono je w celu uniknięcia straty w postaci nieoczekiwanych dodatkowych kosztów, co wpłynęłoby na wysokość przychodów osiąganych z najmu tego budynku. Przesunięcie kabla nie jest ulepszeniem ani modernizacją wynajmowanego budynku, nie zwiększa również jego wartości. Zatem zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy wydatki poniesione na przesunięcie linii energetycznej jako związane z wysokością osiąganych przychodów mogą być zaliczone bezpośrednio w koszty uzyskania przychodu.

Przedmiotowy budynek został zamortyzowany całkowicie. Z tego tytułu, że budynek był używany, dokonywano amortyzacji w oparciu o indywidualną stawkę, tj. 10 %. Zgodnie z zapisem art. 22h ust. 2 ww. ustawy podatnicy dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i - 22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji: wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania środka trwałego. W związku z powyższym w omawianym przypadku należy dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środka powiększonej o kwotę dokonanego ulepszenia stosując stawkę 10-procentową.