Temat interpretacji

Czy w razie przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę komandytowo-akcyjną lub inną spółkę osobową, środki finansowe niewypłacone wspólnikom spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w formie dywidendy, a przeznaczone na podstawie uchwały Zgromadzenia Wspólników na inne cele (np. na kapitał zapasowy, kapitał rezerwowy) będą z chwilą przekształcenia stanowić dochód akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej lub wspólnika innej spółki osobowej (Wnioskodawcy) z udziału w zyskach osób prawnych w rozumieniu art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej u.p.d.o.f), podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z póżn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z póżn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. akt III SA/Wa 413/13 (data wpływu 25 marca 2015 r.), stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2012 r. (data wpływu 19 września 2012 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z przekształceniem spółki z o.o. posiadającej niepodzielone zyski zgromadzone na kapitałach zapasowym i rezerwowym w spółkę komandytowo akcyjną bądź inną spółkę osobową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z przekształceniem spółki z o.o. posiadającej niepodzielone zyski zgromadzone na kapitałach zapasowym i rezerwowym w spółkę komandytowo akcyjną bądź inną spółkę osobową.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Rozważane jest przekształcenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę komandytowo - akcyjną bądź inną spółkę osobową. Z dniem przekształcenia Wnioskodawca stanie się akcjonariuszem spółki komandytowo - akcyjnej bądź wspólnikiem innej spółki osobowej. W poprzednich latach część zysków Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - na podstawie uchwał podejmowanych przez Zgromadzenie Wspólników - nie była wypłacana wspólnikom, a przeznaczano ją na inne cele (np. na kapitał zapasowy lub rezerwowy).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w razie przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę komandytowo-akcyjną lub inną spółkę osobową, środki finansowe niewypłacone wspólnikom spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w formie dywidendy, a przeznaczone na podstawie uchwały Zgromadzenia Wspólników na inne cele (np. na kapitał zapasowy, kapitał rezerwowy) będą z chwilą przekształcenia stanowić dochód akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej lub wspólnika innej spółki osobowej (Wnioskodawcy) z udziału w zyskach osób prawnych w rozumieniu art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej u.p.d.o.f), podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, w razie przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę komandytowo - akcyjną lub inną spółkę osobową, gdzie Wnioskodawca będzie akcjonariuszem, bądź wspólnikiem, środki finansowe które nie zostały i nie zostaną wypłacone wspólnikom spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w formie dywidendy, a przeznaczono je na inne cele (np. na kapitał zapasowy lub rezerwowy) nie będą stanowić dochodu Wnioskodawcy z udziału w zyskach osób prawnych w rozumieniu art. 24 ust. 5 pkt 8 u.p.d.o.f., w związku z czym nie będzie mowy o opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 24 ust. 5 pkt 8 u.p.d.o.f. dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także wartość niepodzielonych zysków w spółkach kapitałowych w przypadku przekształcenia tych spółek w spółki osobowe; przychód określa się na dzień przekształcenia.

W u.o.p.d.o.f. nie zdefiniowano pojęcia niepodzielonych zysków. Zakres tego pojęcia należy natomiast określić w oparciu o odpowiednie przepisy k.s.h. Zgodnie z art. 191 § 1 i 2 k.s.h. podział zysku należy odnosić zarówno do podziału zysku pomiędzy wspólników, jak też podziału go w inny sposób, określony w umowie spółki (np. przeznaczenie zysku na kapitał zapasowy lub rezerwowy, jak też przeznaczenie go na pokrycie strat z lat ubiegłych). W doktrynie wskazuje się, iż należy odróżnić podział zysku między wspólników od podziału w inny sposób (zob. R. Pabis, Zasady rozporządzania zyskiem spółki z o.o., Pr.Sp. 2009, Nr 5, s. 51 i n). Podział w inny sposób może służyć przede wszystkim wzmocnieniu sytuacji majątkowej spółki kosztem wspólników. (por. Kidyba A., Komentarz do art. 191, w: Komentarz aktualizowany do art. 1-300 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. 00. 94. 1037), LEX/el., 2012). Niemniej jednak nie ulega wątpliwości, że zarówno podział zysku pomiędzy wspólników, jak też w inny sposób (np. poprzez przeznaczenie zysku na pokrycie strat z lat ubiegłych, czy na kapitał zapasowy lub rezerwowy) stanowią formę podziału zysku. Jeżeli zysk został na mocy stosownej uchwały Zgromadzenia Wspólników rozdysponowany w jakikolwiek ze wskazanych sposobów, to nie można mówić o niepodzielonym zysku.

W tym miejscu należy zgodzić się ze stanowiskiem wyrażonym przez Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 8 grudnia 2011 r. (sygn. II FSK 1050/10), zgodnie z którym uprawniony jest więc pogląd, że każda uchwała podjęta przez zgromadzenie wspólników w trybie 231 § 2 pkt 2 k.s.h. jest uchwalą o podziale zysku, a o zysku niepodzielonym można mówić wyłącznie wówczas, gdy właściwy organ stanowiący spółki nie podejmie uchwały co do sposobu przeznaczenia zysku za określony rok obrotowy. Pogląd przeciwny, według którego podział zysku oznacza tylko podział pomiędzy wspólników, prowadziłby do wykładni ignorującej zasadę lege non distinguente, ponieważ wprowadzałby rozróżnienie tam, gdzie nie wprowadził go ustawodawca. Skoro zatem pojęcie podział zysku niekoniecznie oznacza podział tego zysku pomiędzy wspólników, uchwałę zgromadzenia wspólników o przeznaczeniu zysku w całości lub w części na inne cele, w tym na kapitał zapasowy, należy również uznać za uchwałę o podziale zysku. W konsekwencji podjęcia takiej uchwały oraz przekształcenia spółki kapitałowej w spółkę osobową nie powstanie dochód (przychód), o jakim stanowi art. 24 ust. 5 pkt 8 u.p.d.o.f., ponieważ - skoro zysk został podzielony - nie wystąpi wartość niepodzielonych zysków w rozumieniu tego przepisu. Nie wystąpi więc również przychód z kapitałów pieniężnych, o jakim mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i pkt 9 u.p.d.o.f.. Podobny pogląd został wyrażony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 10 grudnia 2009 r. (sygn. III SA/Wa 1059/09), w którym stwierdzono, że każdy dozwolony podział zysku wyklucza zastosowanie art. 24 ust. 5 pkt 8 u.p.d.o.f. w przypadku przekształcenia spółki kapitałowej w spółkę osobową. Przedstawiane stanowisko zostało także zaaprobowane przez Ministra Finansów, działającego przez upoważnionego Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (por. interpretacji indywidualna przepisów prawa podatkowego z dnia 29.12.2010 r., sygn. IPPB1/415-915/10-3/EC).

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy brak jest podstaw do uznania, że ustawodawca pojęciem niepodzielonych zysków objął wyłącznie zyski, które nie zostały podzielone bezpośrednio pomiędzy wspólników (gdyby taki był zamiar ustawodawcy, to w omawianym przepisie użyłoby zapewne pojęcia zysków niepodzielonych pomiędzy wspólników). W konsekwencji należy uznać, że w omawianym zdarzeniu przyszłym u akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej lub wspólnika innej spółki osobowej (Wnioskodawcy) nie powstanie dochód (przychód), o którym mowa w art. 24 ust. 5 pkt 8 u.o.p.d.o.f.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów wydał na podstawie ww. wniosku interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Nr IPPB2/415-830/12-2/AS z dnia 13 listopada 2012 r., w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W powyższej interpretacji stwierdzono, że w przedmiotowej sprawie wypracowany w poprzednich latach zysk spółki z o.o. przekazany na kapitał zapasowy lub rezerwowy Spółki odpowiada pojęciu niepodzielone zyski użytemu w art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak więc w przypadku przekształcenia spółki z o.o. w spółkę komandytowo-akcyjną bądź inną spółkę osobową, równowartość niepodzielonych zysków spowoduje u Wnioskodawcy powstanie zobowiązania, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4. Tym samym spółka komandytowa-akcyjna lub inna spółka osobowa będzie zobowiązana, jako płatnik do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych stosownie do art. 41 ust. 4c ww. ustawy.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem pismem z dnia 28 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.) Wnioskodawca wezwał tut. Organ do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe tut. Organ pismem z dnia 20 grudnia 2012 r. Nr IPPB2/415-830/12-4/AS (skutecznie doręczonym w dniu 27 grudnia 2012 r.) stwierdził brak podstaw do zmiany indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, podtrzymując argumentację zawartą w interpretacji.

Pismem z dnia 23 stycznia 2013 r. (data wpływu 28 stycznia 2013 r.) Strona złożyła za pośrednictwem tut. Organu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na wydaną interpretację indywidualną Nr IPPB2/415-830/12-2/AS z dnia 13 listopada 2012 r.

Zaskarżonej interpretacji Strona Skarżąca zarzuca naruszenie:

1. naruszenie prawa materialnego, tj.:

Art. 24 ust. 5 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012, poz. 361 j. t.) poprzez jego błędną wykładnię, tj. stwierdzenie, że z przepisu wynika, iż ustawodawca zdecydował, że na dzień przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę osobową wartość niepodzielonych zysków w spółce kapitałowej, a zatem także zysków zgromadzonych na kapitale zapasowym (funduszach rezerwowych) będzie stanowić przychód wspólników spółki z tytułu udziału w zyskach osób prawnych podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

1. naruszenie przepisów postępowania, tj.:

Art. 121 w zw. z art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (dalej jako O.p.) poprzez zaniechanie prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych, tj. niedokonanie przez organ wydający interpretację w niniejszej sprawie analizy dorobku orzeczniczego sądów administracyjnych wypracowanego na tle przepisów będących przedmiotem interpretacji.

Wyrokiem z dnia 11 lipca 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 413/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Nr IPPB2/415-830/12-2/AS z dnia 13 listopada 2012 r.

W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, że skarga okazała się zasadna.

We wniosku o udzielenie interpretacji Skarżący wskazał, że jest rozważana przez udziałowców spółki z ograniczoną odpowiedzialnością decyzja o jej przekształceniu w spółkę osobową (komandytową lub komandytowo-akcyjną). W bilansie sporządzanym na potrzeby przekształcenia spółka przekształcana wykaże m.in. kapitał (fundusz) zapasowy. Strona zadała pytanie, czy po stronie udziałowca powstanie zobowiązanie podatkowe do zapłaty podatku od tzw. niepodzielonych zysków na moment przekształcenia spółki z o.o. w spółkę osobową.

W wydanej interpretacji Minister Finansów stwierdził, że wartość niepodzielonych zysków spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w tym przekazanych na kapitał zapasowy, będzie podlegała u wspólników opodatkowaniu jako przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych i spółka powstała w wyniku przekształcenia będzie płatnikiem tego podatku.

Przedstawione zagadnienie prawne zostało sformułowane na gruncie art. 24 ust. 5 pkt 8 u.p.d.f. Przepis ten stanowi, że dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także wartość niepodzielonych zysków w spółkach kapitałowych, w przypadku przekształcenia tych spółek w spółki osobowe; przychód określa się na dzień przekształcenia. Z uwagi na brak stosownej definicji w ustawie podatkowej, znaczenia użytego w art. 24 ust. 5 pkt 8 u.p.d.f. zwrotu niepodzielonego zysku należy odwołać się do przepisów prawa handlowego, merytorycznie właściwych w tej materii. W nauce prawa handlowego podkreśla się, że o osiągnięciu zysku w spółce z o.o. można mówić wówczas, jeżeli bilans sporządzony zgodnie z przepisami regulującymi prowadzenie ksiąg rachunkowych wykaże nadwyżkę aktywów nad pasywami spółki. Zysk ten jest następnie przedmiotem rozporządzeń zgodnie z przepisami K.s.h. (por. A. Szwajkowski A. Sołtysiński, A. Szwajkowski, A. Szumański, J. Szwaja, Kodeks spółek handlowych, t. II, Warszawa 2002, s. 300).

W pierwszej kolejności jest on przeznaczany na dywidendy. W myśl art. 191 § 1 K.s.h. wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników, z uwzględnieniem art. 195 § 1 K.s.h. Umowa spółki może jednak przewidywać inny sposób podziału zysku, z uwzględnieniem przepisów art. 192-197 (art. 191 § 2). Jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, zysk przypadający wspólnikom dzieli się w stosunku do udziałów (art. 191 § 3). Ponadto, w myśl art . 231 § 2 pkt 2 K.s.h., przedmiotem obrad zwyczajnego zgromadzenia wspólników powinno być powzięcie uchwały o podziale zysku albo pokryciu straty, jeżeli zgodnie z art. 191 § 2 Ks.h. sprawy te nie zostały wyłączone spod kompetencji zgromadzenia wspólników.

Treść art. 191 § 2 K.s.h. wskazuje, że podzielenie zysku może nastąpić nie tylko między wspólników. Z wyroku Sądu Najwyższego z dnia 6 marca 2009 r., sygn. akt II CSK 522/08 wynika, że wspólnicy w drodze uchwały mogą wyłączyć prawo do dywidendy i przeznaczyć zysk roczny na cele związane z działalnością spółki i dalszym jej rozwojem. Przeznaczenie zysku nie między wspólników może też wiązać się z wypłatą na rzecz zarządu bądź rady nadzorczej (tantiemy), utworzeniem funduszu rezerwowego, zapasowego, amortyzacyjnego, inwestycyjnego (por. A. Kidyba, Komentarz do art. 191 Kodeksu spółek handlowych, dostępny w systemie Lex).

Z powyższego wynika, że dysponowanie zyskiem może się odbywać na rzecz wspólników albo zysk może zostać podzielony w inny sposób, jeżeli umowa spółki przewiduje inny sposób podziału zysku. Zysk zatem nie musi być rozdzielony między wspólników, lecz przeznaczony na pewne cele, np. inwestycyjne, utworzenie odrębnych funduszów (por. M. Allerhand, Kodeks handlowy. Komentarz. Reprint pierwszego wydania, Lwów 1935, s. 317-318).

Przenosząc poczynione konstatacje na grunt prawa podatkowego należy stwierdzić, że skoro przepisy K.s.h. dopuszczają podział zysku nie tylko między wspólników, zysk ten, prawidłowo rozdysponowany np. na kapitał zapasowy, nie jest już zyskiem niepodzielonym w rozumieniu art. 24 ust. 5 pkt 8 u.p.d.f.

W konsekwencji, przychodem podlegającym opodatkowaniu w dniu przekształcenia spółki kapitałowej w spółkę osobową będzie wyłącznie zysk, co do którego nie podjęto decyzji o podziale. Pogląd ten prezentowany jest także w piśmiennictwie (por. Jowita Pustuł, Skutki podatkowe przekształcenia spółki kapitałowej w osobową a interpretacja pojęcia niepodzielonego zysku - Glosa do wyroku WSA z dnia 10 grudnia 2009 r., III SA/Wa 1059/09 i z dnia 18 stycznia 2010 r., sygn. I SA/Wr 1616/09, Przegląd Podatkowy nr 2/2011, s. 44-47).

Podsumowując należy stwierdzić, że prawodawca nie zawęził stosowania art. 24 ust. 5 pkt 8 u.p.d.f wyłącznie do zysków niepodzielonych między wspólników, a tylko w przypadku takiego zakresu stosowania tego przepisu należałoby zgodzić się z merytorycznym stanowiskiem organu interpretującego.

W ocenie Sądu każdy dozwolony przepisami K.s.h. podział zysku wyklucza zastosowanie powołanego przepisu, w przypadku przekształcenia spółki kapitałowej w spółkę osobową. Odmienne stanowisko byłoby sprzeczne z literalnym brzmieniem art. 24 ust. 5 pkt 8 u.p.d.o.f. Ograniczenie stosowania tego przepisu wyłącznie do zysków niepodzielonych między wspólników prowadziłoby do rozszerzenia obowiązku podatkowego, co jest niedopuszczalne przez wzgląd na treść art. 217 Konstytucji RP, który przewiduje, że nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy. Podnieść należy, że ujęty w ustawie podatkowoprawny stan faktyczny zakreśla granice ingerencji państwa w sferę majątkową podmiotu opodatkowanego. Nie może być on w trakcie stosowania prawa rozszerzany poza granice wynikające z ustawy podatkowej. Niedopuszczalne jest bowiem opodatkowanie na podstawie fikcyjnego stanu rzeczy, wychodzenie poza te cechy stanu faktycznego, które określa ustawa. Milczenie ustawodawcy co do opodatkowania danego stanu faktycznego, niezależnie od tego czy zamierzone, czy wynikające z błędu, stanowi obszar wolny od opodatkowania (por. R. Mastalski, Prawo podatkowe I - część ogólna, Warszawa 1998, s. 52).

Z powyższych względów należało uznać za nieuzasadnione powołanie się przez organ interpretacyjny na cel nowelizacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i dodanie pkt 8 w ust. 5 art. 24 u.p.d.f. W brzmieniu nadanym temu przepisowi nie spowodowało to objęcia opodatkowaniem prawidłowo rozdysponowanego zysku spółki kapitałowej np. na kapitał zapasowy, gdyż nie jest to już zysk niepodzielony w rozumieniu art. 24 ust. 5 pkt 8 u.p.d.f., a zastosowana przez organ wykładnia celowościowa nie może mieć korzystać z pierwszeństwa przed wykładnia literalną przepisów.

Należy zauważyć, że powyższe stanowisko dominuje w orzecznictwie sądów administracyjnych, por.: wyrok NSA z dnia 29 listopada 2011 r., II FSK 930/10; wyrok NSA z dnia 29 listopada 2011 r., II FSK 931/10; wyrok NSA z dnia 19 kwietnia 2012 r., II FSK 1935/10; wyrok NSA z dnia 8 grudnia 2011 r., II FSK 1050/10; wyrok WSA z dnia 1 lutego 2012 r., I SA/Po 835/11; wyrok WSA z dnia 7 sierpnia 2012 r., I SA/Gd 718/12; wyrok WSA z dnia 18 maja 2012 r., I SA/Wr 208/12; wyrok WSA z dnia 7 marca 2012 r., I SA/Łd 1269/11.

W konsekwencji, uznając, że wartość zysków w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, przekazanych na kapitał zapasowy, będzie podlegać opodatkowaniu od przychodów z tytułu udziału Skarżącego w zyskach osób prawnych oraz że spółka powstała w wyniku przekształcenia będzie z tego tytułu płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, organ podatkowy naruszył przepisy materialnego prawa podatkowego, tj. art. 24 ust. 5 pkt 8, art. 30a ust. 1 pkt 4 oraz art. 41 ust. 1c u.p.d.f.

Jednocześnie Sąd nie stwierdził naruszeń przepisów postępowania mogących mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w uzasadnieniu wydanego wyroku wydał dyspozycję, że ponownie rozpatrując wniosek Skarżącego o wydanie interpretacji indywidualnej Minister Finansów uwzględni przedstawioną wyżej ocenę prawną.

Pismem z dnia 8 października 2013 r. Nr IO-007-491/13 Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów złożył skargę kasacyjną od ww. wyroku.

W złożonej skardze kasacyjnej, wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie sprawy do ponownego rozpatrzenia.

Natomiast pismem z dnia 21 stycznia 2015 r. Nr IO-007-491/13 Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów wycofał wniesioną w niniejszej sprawie skargę kasacyjną i wniósł o umorzenie postępowania w sprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 17 lutego 2015 r. sygn. akt II FSK 3451/13 umorzył postępowania kasacyjne.

W dniu 25 marca 2015 r. do tut. organu wpłynął odpis prawomocnego wyroku z dnia 11 lipca 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 413/13.

W świetle obowiązującego stanu prawnego biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 lipca 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 413/13 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego, Wojewódzkich Sądów Administracyjnych oraz interpretacji przepisów prawa podatkowego organów podatkowych, które zdaniem wnioskodawcy przemawiają za słusznością stanowiska przedstawionego we wniosku podkreślić należy, iż jakkolwiek orzeczenia kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie faktycznym. Orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji zaskarżonej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 343 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie