Temat interpretacji
Podatnicy wskazali, iż jako małżonkowie uzyskują dochody z działalności rolniczej z wyłączeniem działów specjalnych produkcji rolnej. Ponadto małżonkowie uzyskują przychody z najmu niestanowiącego działalności gospodarczej, którego przedmiotem jest grunt, na którym ustawione są tablice reklamowe. W zawartej umowie najmu przychody określane są jako kwoty czynszu. Dochody uzyskiwane z najmu podatnicy rozliczają po połowie. Część przychodów przypadająca na podatnika podatku od towarów i usług- męża, opodatkowana jest
podatkiem od towarów i usług, druga część przypadająca na współmałżonkę, nie jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Kwoty czynszu otrzymywane przez męża są ujmowane w ewidencji sprzedaży VAT, udokumentowane fakturą VAT. Kwoty czynszu otrzymywane przez żonę nie są objęte podatkiem VAT.
Podatnicy przedstawili następujący przykład wyliczenia przychodu z najmu:
kwota czynszu wynikająca z umowy:
kwartalnie - 225 zł
dzielimy 225 zł przez 2 = 112,50 zł z tego przychód dla potrzeb podatku dochodowego:
żona- 112,50 zł
mąż - 92, 21 zł + VAT 20, 29 zł
Podatnicy wskazali dodatkowo, iż przyjęli zasadę, że po dniu 1 marca 2005r. (z tą data mąż stał się czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług) kwoty czynszu wynikające z umów i podlegające ujęciu w ewidencji i deklaracji VAT przez męża są traktowane jako należności brutto zarówno dla potrzeb podatku od towarów i usług jak i dla potrzeb ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zdaniem podatników od dnia 1 marca 2005r. kwoty czynszu dla potrzeb ustalenia przychodu z tytułu najmu w części przypadającej na męża należy pomniejszyć o podatek VAT, zawarty w kwocie czynszu z tytułu najmu.
Podatnicy twierdzą, iż kwota 92,21 zł jest podstawą opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodu męża.Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu informuje, iż zgadza się ze stanowiskiem zajętym przez podatników o ile stan faktyczny przedstawiony we wniosku jest zgodny ze stanem rzeczywistym.
Stosownie do postanowień art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 z późniejszymi zmianami.) źródło przychodów stanowi najem, podnajem dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo
na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
W przedmiotowej sprawie wynajmowane powierzchnie przeznaczone są na ustawienie tablic reklamowych co bezspornie nie jest działalnością rolniczą, gdyż wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych są przychody z dzierżawy lub poddzierżawy całego gospodarstwa rolnego tj. całości gruntów wchodzących w jego skład, podlegających opodatkowaniu podatkiem rolnym, a także przychodów z dzierżawy, poddzierżawy składników tego gospodarstwa, tj. poszczególnych gruntów opodatkowanych podatkiem rolnym. Wysokość przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy, tj. najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy określać na podstawie art. 11 ust. 1 w/w ustawy. Zgodnie z tym przepisem przychodem są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości
pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Obok przychodu z najmu, została wymieniona jako odrębne źródło przychodów pozarolnicza działalność gospodarcza. Do przychodów z najmu, dzierżawy itp. zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt. 3 w/w ustawy) mają zastosowanie przepisy art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 14 powyższej ustawy, za przychód z tej działalności uważa się przychód należny, pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Analogicznego zapisu nie zawiera przywołany art. 11 ust. 1 w/w ustawy. Jednakże definicja przychodów zawarta w art. 11 ustawy nie zawiera regulacji prawnej wyłączającej z podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym podatku od towarów i usług, jak również regulacji przeciwstawnej, zabraniającej pomniejszania podstawy opodatkowania o podatek od towarów i
usług.
Stosując więc wyłącznie wykładnię językową można przyjąć zasadę, iż w przypadku gdy wynajmujący, który jest podatnikiem podatku od towarów i usług osiąga przychody z najmu niestanowiącego działalności gospodarczej powinien obliczać kwotę przychodu bez uwzględnienia należnego podatku od towarów i usług.
Przyjęcie takich zasady prowadziłoby do sytuacji, że podatnicy znajdujący sie w takiej samej sytuacji faktycznej i prawnej podlegaliby różnym ciężarom podatkowym. Inaczej ustalałyby przychód z najmu te osoby, które prowadzą najem w ramach działalności gospodarczej i są podatnikami podatku od towarów i usług, a odmiennie osoby, które osiągają przychody z najmu niestanowiącego przedmiotu pozarolniczej działalności gospodarczej. Zdaniem tutejszego organu podatkowego wobec konstytutywnej zasady równości obywateli wobec prawa jak również zasady sprawiedliwości podatkowej, sytuacja powyższa jest niedopuszczalna.Powyższe wskazuje, że stosowanie wyłącznie wykładni językowej w
przedmiotowej sprawie jest niewłaściwe.
Zarówno orzecznictwo Sądu Najwyższego jak i Trybunału Konstytucyjnego uznaje dopuszczalność odrzucenia wykładni językowej i zastosowanie innej wykładni, szczególnie gdy wykładnia językowa nie jest jednoznaczna.
Biorąc zatem pod uwagę dyrektywy systemowe, które opierają się na założeniu, że poszczególne normy prawne stanowią składnik spójnego systemu prawnego w sytuacji, gdy wynajmujący, który jest podatnikiem podatku od towarów i usług, osiąga przychody z najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, powinien obliczać kwotę przychodu bez uwzględnienia należnego podatku od towarów i usług, czyli w sposób analogiczny jak w przypadku przychodów osiąganych z pozarolniczej działalności gospodarczej.
W niniejszej sprawie podatnicy prowadzą gospodarstwo rolne wspólnie, wszystkie grunty wchodzące w skład gospodarstwa rolnego należą do majątku wspólnego, a w ich małżeństwie panuje ustrój wspólności majątkowej
małżeńskiej. Zatem zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody ze wspólnej własności określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz łączy z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W świetle powyższego kwota czynszu wynikająca z umowy najmu powinna być podzielona pomiędzy współwłaścicieli, proporcjonalnie do wysokości udziałów.
W związku z powyższym dla potrzeb opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wynajmujący, który jest podatnikiem podatku od towarów i usług, powinien wykazywać przychody z najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej w kwocie umniejszonej o należny podatek od towarów i usługWspółmałżonek nie będący podatnikiem podatku od towarów i usług jako podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wykazuje przypadającą na niego część
przychodu wynikającą z umów najmu.
Reasumując, wg przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż podstawą opodatkowania podatkiem dochodowych jest:
- w przypadku żony jest kwota 112, 50 zł.
- w przypadku męża jest kwota 92,21 zł.
Interpretacja jest aktualna według stanu prawnego na dzień jej dokonania i do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego.