Temat interpretacji

W odpowiedzi na Pani pismo z dnia 04.11.2004 r. (data stempla pocztowego) o udzielenie pisemnej informacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie stosownie do zapisu art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) wyjaśnia: na gruncie ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 z 2000 r. z późn. zm.) obowiązuje zasada, że u podatników podatku od towarów i usług podatek ten nie stanowi przychodu ani kosztów uzyskania przychodów. Jest to konsekwencją zapisu art. 14 ust. 1 oraz art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a ustawy, stanowiących odpowiednio, że:
#61623; u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych tym podatkiem - za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług,
#61623; nie uważa się za koszt uzyskania przychodu podatku od towarów i usług, z tym, że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:
- jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odsprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
- w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego.

W świetle powyższego, za koszt uzyskania przychodów uważa się wydatek pomniejszony o podatek VAT naliczony. Jest to ogólna zasada, od której ustawodawca przewidział dwa odstępstwa, w ramach których za koszt uzyskania przychodów można przyjąć wydatek w jego wartości brutto (łącznie z podatkiem VAT). W tym jedno z nich dotyczy przypadku, gdy podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług.

Powyższe oznacza, że jeżeli przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie wprowadzają ograniczenia w rozliczaniu podatku VAT naliczonego z podatkiem VAT należnym, wówczas dla celów podatku dochodowego podatek VAT naliczony przy danym zakupie nie stanowi kosztu uzyskania przychodu. Bez znaczenia w takiej sytuacji pozostaje czy podatnik skorzysta z prawa obniżania podatku VAT, czy też z niego zrezygnuje. Jedynie brak prawa na gruncie podatku VAT w zakresie jego rozliczenia może być przesłanką do uznania go za koszt podatkowy.

Zatem jeżeli nabywca produktów rolnych od rolnika ryczałtowego w myśl przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535) nie spełnia warunków do zryczałtowanego zwrotu podatku naliczonego potwierdzonego wystawioną fakturą VAT-RR to ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę należności ogółem wraz z kwotą zryczałtowanego podatku wykazanego w fakturze VAT-RR.

Jednakże aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, powinien w myśl art. 22 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym, spełniać łącznie następujące warunki:
- pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu uzyskania przychodu,
- nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.