Temat interpretacji
Stan faktyczny:
Podatniczka prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie tłumaczeń - z i na - język francuski, opodatkowaną na zasadach ogólnych, wykonuje (będąc w Polsce) także tłumaczenia dla Komisji Europejskiej z siedzibą w Luksemburgu. Z tego tytułu ponosi koszty rozmów telefonicznych oraz opłaty wysyłki pocztowej rachunku i faksu. Wynagrodzenie za wykonane tłumaczenie otrzymuje w euro (na rachunek bankowy) po upływie ok. 60 dni po otrzymaniu przez Komisję wystawionego rachunku.
Ocena prawna stanu faktycznego:
Art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz.176 ze zm.) stanowi, iż źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Za przychód z działalności gospodarczej uważa się zgodnie z art. 14 ust. 1 tej ustawy kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Z treści art. 14 ust. 1a tej ustawy wynika, że przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich z dnia uzyskania przychodu ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski. Jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu.
Moment powstania przychodu określa art. 14 ust. 1c ustawy z dnia 26 lipca 1991r. Zgodnie z jego treścią za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1d - 1f, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym nastąpiło: wydanie rzeczy, zbycie praw majątkowych oraz dostarczenie wszelkiej postaci energii lub wykonanie usługi, lub otrzymanie zapłaty za wykonanie świadczenia - w pozostałych przypadkach.
Poza tym jak wynika z treści § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152 poz. 1475 z późn. zm.) zapisy w księdze dokonywane są w języku polskimi w walucie polskiej w sposób staranny, czytelny i trwały, na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów.
Z treści §12 ust. 4 wskazanego rozporządzenia wynika z kolei, że dowód księgowy powinien być sporządzony w języku polskim. Treść dowodu musi być pełna i zrozumiała; dopuszczalne jest stosowanie skrótów ogólnie przyjętych. Jeżeli w dowodzie podane jest wartościowe określenie operacji gospodarczej tylko w walucie obcej, podatnik posiadający ten dowód jest obowiązany przeliczyć walutę obcą na złote, po obowiązującym w dniu dokonania operacji kursie, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o podatku dochodowym. Wynik przeliczenia należy zamieścić w wolnych polach dowodu lub w załączniku do dowodu sporządzonego w walucie obcej.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż podatniczka wystawia rachunki dla kontrahenta zagranicznego, którym jest Komisja Europejska. Zasady wystawiania rachunków regulują przepisy (art. 87 - 90) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz.926 z późn. zm.). Z treści art. 87 §1 powołanej ustawy wynika, iż podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.
Skoro wymagane przez Komisję Europejską rachunki potwierdzające wykonanie usługi muszą być sporządzone w języku francuskim to Podatniczka - zgodnie z powołanym §12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. - winna przetłumaczyć je na język polski.
Przychód należny powstaje w dacie wystawienia rachunku a jego wartość przelicza się na złote wg średniego kursu NBP z tego dnia. Jeżeli pomiędzy dniem uzyskania przychodu (wystawienia rachunku), a dniem faktycznego jego otrzymania (wpływem należności na konto Podatniczki) wystąpią wahania kursów walut w księdze podatkowej (w kolumnie 7 "Wartość sprzedanych towarów i usług") należy wykazać powstałe różnice kursowe, tj. odpowiednio pomniejszyć przychód gdy kurs będzie niższy lub zwiększyć gdy kurs wzrośnie. Powyższe należy ustalić stosując kurs kupna walut ustalony przez bank z którego usług podatnik korzysta.
Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.
Sformułowana w tym przepisie definicja oznacza w praktyce, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r.. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego bezpośredni związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Zatem warunkiem zaliczenia wydatku na poczet kosztów uzyskania przychodu jest istnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a uzyskanym przychodem.
Nie ulega wątpliwości, że podatniczka w związku z dokonywanymi tłumaczeniami ponosi koszty rozmów telefonicznych oraz opłaty wysyłki pocztowej rachunku i faksu.
Zatem wydatki te mają wpływ na powstanie przychodu i są poniesione w celu jego osiągnięcia to wobec tego można je uznać za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu powołanego art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r.