Temat interpretacji
1 Czy pracodawca powinien przesłać Wnioskodawcy PIT-11 i odszkodowanie wpisać do rubryki źródła przychodów w pozycji 12 inne źródła2. Czy otrzymane odszkodowanie w świetle obowiązujących przepisów jest wolne od podatku?3.Jakie czynności powinien wykonać pracodawca a jakie podatnik?4.Czy należy złożyć korektę zeznania PIT-37 i występować o zwrot podatku?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 15.07.2008 r. (data wpływu 18.07.2008 r.) oraz w piśmie z dnia 15.10.2008 r. (data nadania 15.10.2008 r., data wpływu 20.10.2008 r.) uzupełniające wezwanie Nr IPPB2/415-1070/08-2/JK z dnia 08.10.2008 r. (data nadania 08.10.2008 r., data dostarczenia 10.10.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania wypłaconego pracownikowi na podstawie ugody sądowej - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 18.07.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania wypłaconego pracownikowi na podstawie ugody sądowej.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące stan faktyczny:
W 2006 r. Wnioskodawca był zatrudniony w A T Sp. z o.o. w M (Pracodawca) na podstawie umowy menedżerskiej rozumianej jako umowa o pracę zawartej na czas nieokreślony. Ze względu na wadliwy sposób wypowiedzenia (brak przyczyny rozwiązania umowy o pracę) Wnioskodawca wystąpił do Sądu Rejonowego Wydział VIII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z pozwem o odszkodowanie.
09 lutego 2007 r. po rozpatrzeniu sprawy z powództwa Wnioskodawcy przeciwko byłemu Pracodawcy o odszkodowanie przez ww. Sąd, doszło do ugody pomiędzy stronami. Pracodawca zobowiązał się wypłacić Wnioskodawcy kwotę w wysokości 20 000,00 zł tytułem odszkodowania. Strony też oświadczyły, że treść ugody jest jasna i nie budzi zastrzeżeń. Były Pracodawca wypłacił Wnioskodawcy wspomniane w ugodzie odszkodowanie i jednocześnie przesłał Wnioskodawcy PIT-11, zaliczając tą kwotę do innych źródeł przychodów, odprowadzając od niej podatek.
Ze względu na otrzymany PIT-11 wspomniane odszkodowanie Wnioskodawca wpisał również do osiągniętych w 2007 r. przychodów w zeznaniu PIT-37 o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2007, powiększając w ten sposób wielkość podatku, który odprowadził do Urzędu Skarbowego.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
3.Czy pracodawca powinien przesłać Wnioskodawcy PIT-11 i odszkodowanie wpisać do rubryki źródła przychodów w pozycji 12 inne źródła
4.Czy otrzymane odszkodowanie w świetle obowiązujących przepisów jest wolne od podatku...
5.Jakie czynności powinien wykonać pracodawca a jakie podatnik...
6.Czy należy złożyć korektę zeznania PIT-37 i występować o zwrot podatku...
Zdaniem Wnioskodawcy pracodawca popełnił błąd wystawiając PIT-11, ponieważ zgodnie z ustawą z dnia 26 lipca 1991 r., Rozdział 3 , art. 21 ust. 1 pkt 3 wypłacone Wnioskodawcy odszkodowanie wolne jest od podatku dochodowego. Nie było to bowiem odszkodowanie z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę, ponieważ Wnioskodawca otrzymywał ustalone pobory podczas 3 miesięcznego wypowiedzenia. Odszkodowanie Wnioskodawcy nie było też odprawą wypłaconą na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Gdyby wspomniane odszkodowanie było wolne od podatku to Wnioskodawca mógłby wystąpić o zwrot nadpłaconego podatku.
Pismem z dnia 08.10.2008 r. Nr IPPB2/415-1070/08-2/JK tut. Organ wezwał Wnioskodawcę o uzupełnienie tego wniosku poprzez przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego odnośnie pytań nr 3 i 4, dotyczących czynności jakie powinien wykonać pracodawca a jakiej pracownik oraz możliwości złożenia korekty zeznania PIT-37.
W odpowiedzi na powyższe, pismem z dnia 15.10.2008 r. (data wpływu 20.10.2008 r.) Wnioskodawca wyjaśnił, że pytanie dotyczące czynności jakie powinien wykonać pracodawca a jakie pracownik jest de facto zawartym we wniosku ORD-IN przeformułowanym pytaniem pierwszym o treści czy pracodawca powinien przesłać Wnioskodawcy PIT-11 i odszkodowanie zaliczać do innych źródeł przychodów. Pracodawca nie powinien przesyłać PIT-11 i zaliczać wypłaconego odszkodowania do innych źródeł. Zgodnie z ustawą z dnia 26 lipca 1991 r., Rozdział 3, Art. 21.1.3b) Wolne od podatku dochodowego są: inne odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, a co za tym idzie wypłacone Wnioskodawcy odszkodowanie powinno być wolne od podatku dochodowego.
Odnosząc się do kolejnego pytania dotyczącego możliwości złożenia korekty zeznania PIT-37, w przypadku, gdyby przedstawione wyżej stanowisko w tej sprawie było słuszne, Wnioskodawca uważa, iż powinien złożyć do Urzędu Skarbowego korektę PIT-37 za rok 2007, w celu odzyskania nienależnie zapłaconego podatku dochodowego.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust.1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są m.in.: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Użyty powyżej zwrot w szczególności oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Takim przychodem jest również przedmiotowe odszkodowanie wynikające z zawartej ugody sądowej z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku pracy przez pracodawcę.
Kwestie zasad i podstawy do wypłaty odszkodowania z tytułu nieuzasadnionego wypowiedzenia umowy o pracę zawarte zostały w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 Nr 21, poz. 94 ze zm.).
W myśl art. 45 § 1 Kodeks pracy w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu. Sąd pracy może nie uwzględnić żądania pracownika uznania wypowiedzenia za bezskuteczne lub przywrócenia do pracy, jeżeli ustali, że uwzględnienie takiego żądania jest niemożliwe lub niecelowe; w takim przypadku sąd pracy orzeka o odszkodowaniu (art. 45 § 2 ww. ustawy). Przepisu § 2 nie stosuje się do pracowników, o których mowa w art. 39 i 177, oraz w przepisach szczególnych dotyczących ochrony pracowników przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umowy o pracę, chyba że uwzględnienie żądania pracownika przywrócenia do pracy jest niemożliwe z przyczyn określonych w art. 411; w takim przypadku sąd pracy orzeka o odszkodowaniu (art. 45 § 3 ww. ustawy)
Zgodnie z art. 47¹ ustawy Kodeks pracy odszkodowanie, o którym mowa w art. 45, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższej jednak od wynagrodzenia za okres wypowiedzenia.
Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem odszkodowań wynikających z zawartych umów i ugód.
Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 29 listopada 2006 r. sygnatura akt SK 51/06 uznał, iż art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zakresie, w jakim wyłącza zwolnienie podatkowe w stosunku do odszkodowań uzyskanych na podstawie ugody sądowej, jest niezgodny z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej.
Konsekwencją takiego uregulowania jest naruszenie zasady równości wobec prawa, poprzez zróżnicowanie sytuacji osób, które uzyskały odszkodowanie na podstawie wyroków sądowych i ugód sądowych. Ponadto wyłączenie zwolnienia odszkodowania ustalonego ugodą sądową, stoi w sprzeczności z zasadą demokratycznego państwa prawnego i prowadzi do rażącej niespójności rozwiązań prawnych.
Powyższe orzeczenie weszło w życie z dniem ogłoszenia w Dzienniku Ustaw, t. j. 11 grudnia 2006 r., w związku z czym odszkodowania wypłacone na podstawie ugody sądowej, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w 2006 r. był zatrudniony na podstawie umowy menedżerskiej zawartej na czas nieokreślony, która była rozumiana jako umowa o pracę. Ponieważ bez podania przyczyny Pracodawca rozwiązał ww. umowę Wnioskodawca wystąpił do Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieście Wydział VIII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z pozwem o odszkodowanie. Zgodnie z ugodą zawartą przed sądem w sprawie o wypłatę odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę były pracodawca zobowiązał się wypłacić pracownikowi Wnioskodawcy odszkodowanie w wysokości 20.000,00 zł. Pracodawca wypłacił zasądzone odszkodowanie oraz przesłał Wnioskodawcy PIT-11.
Biorąc zatem powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż było to odszkodowanie, którego wysokość i zasady wynikają wprost z przepisów Kodeksu pracy. Sprawia to, iż odszkodowanie wypłacone na rzecz Wnioskodawcy przez byłego pracodawcę na podstawie ugody sądowej należy do kategorii odszkodowań, do których zastosowanie będzie miał art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże w związku z tym, iż wyłączenie od zwolnienia podatkowego w stosunku do odszkodowań o których mowa w pkt 3 lit. g) powyższego przepisu zostało uznane za niezgodne z Konstytucją, to w świetle powyższego przedmiotowe odszkodowanie korzysta ze zwolnienia od opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z faktem, iż przedmiotowe odszkodowanie wypłacone na podstawie ugody sądowej podlega zwolnieniu od podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pracodawca jako płatnik nie miał obowiązku pobrania zaliczki na podatek dochodowy od kwoty wypłaconego odszkodowania oraz wystawienia informacji PIT-11.
Stosownie do art. 75 § 1 Ordynacji podatkowej jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.
Z powyższego wynika zatem, że Wnioskodawca winien sporządzić korektę ze znania rocznego za 2007 r. oraz złożyć go we właściwym urzędzie skarbowym wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty.
Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie