Temat interpretacji

Zgodnie z treścią przepisów art.22a ust.2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają również niezależnie od przewidywanego okresu używania, przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych.

Kosztem dla celów podatkowych są odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej środków trwałych jakimi są inwestycje w obcych środkach trwałych.

Warto podkreślić, że w odróżnieniu od innych środków trwałych inwestycje w obcych środkach trwałych podlegają amortyzacji, nawet gdyby przewidywany okres ich używania był krótszy niż rok.

Z przedstawionego przez wspólników spółki w piśmie stanu faktycznego wynika, że zobowiązuje się ona do wykonywania cyfrowych systemów domofonowych w zasobach spółdzielni, jak również ich konserwacji i modernizacji.Natomiast instalacje domofonowe w nich wykonane i modernizowane stanowią własność spółki.

W świetle powyższego należy zatem uznać, że wydatki/koszty związane z instalacją systemu domofonowego za inwestycję w obcych środkach trwałych, która podlega amortyzacji.

Inwestycje w obcych środkach trwałych muszą być ujęte przez s.c. w prowadzonej przez nią ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a ich wartość początkowa winna być ustalana zgodnie z zasadami zawartymi w art.22g, czyli według ceny nabycia lub kosztu wytworzenia.

Za koszt wytworzenia uważa się wydatki pozostające w bezpośrednim związku z wytworzeniem środka trwałego, a mianowicie w przedmiotowej sprawie będą to faktury na materiały zużyte do instalacji i modernizacji systemu domofonowego w obcym budynku oraz dowody wewnętrzne.

Od wartości początkowej inwestycji w obcym środku trwałym ujętej w ewidencji i przyjętej do użytkowania dokonuje się odpisów amortyzacyjnych począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek trwały wprowadzono do ewidencji, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z jego wartością początkową lub w którym postawiono go w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono jego niedobór - art.22h ust.1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym ww. suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Aby jednak odpisy amortyzacyjne mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, musi istnieć związek pomiędzy ich dokonaniem w ciężar kosztów w przychodami podatnika - zgodnie z art.22 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem oddana do używania inwestycja musi służyć prowadzonej działalności gospodarczej.

Inwestycje w obcych środkach trwałych mogą być amortyzowane wg indywidualnych stawek, przy czym górne granice wyznaczają przepisy ustawy poprzez określenie minimalnego okresu ich amortyzacji.

Minimalne okresy amortyzacji inwestycji w obcych środkach trwałych zostały ustalone na tym samym poziomie, co minimalne okresy amortyzacji własnych środków trwałych.

Tak więc spółka może indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych, z tym że zgodnie z art.22j ust.4 pkt 1 dla inwestycji w obcych budynkach ( lokalach ) lub budowlach okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.

Posiadając inwestycje w obcych środkach trwałych, których wartość początkowa w dniu przyjęcia do użytkowania jest wyższa niż 3.500,00 zł, spółka powinna dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z zasadami wyrażonymi w art.22h - 22m ww. ustawy.

Jeżeli zaś spółka posiada inwestycje w obcych środkach trwałych o niskiej wartości ( nie więcej niż 3.500,00 zł ) ma prawo dokonać wyboru sposobu zaliczenia związanych z ich nabyciem wydatków do kosztów uzyskania przychodu. Wyboru tego może dokonać spośród przedstawionych poniżej wariantów:

• zaliczenie wydatków związanych z ich nabyciem bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów ( art.22d ust.1 ),
• dokonanie jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w miesiącu oddania powyższego składnika do używania lub w miesiącu następnym ( art.22f ust.3 ).

Należy dodać, iż poprawne ustalenie wartości początkowej inwestycji w obcym środku trwałym, gwarantuje dokonanie odpisów amortyzacyjnych w wysokości pozwalającej na zaliczenie tych odpisów do kosztów uzyskania przychodu.