Temat interpretacji

POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Trzebnicy stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 22.02.2005 r., który wpłynął 25.02.2005 r., o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej uznania przez przewoźnika za koszt uzyskania przychodów wydatku określonego notą obciążeniową zleceniodawcy z tytułu uszkodzenia towaru w trakcie jego przewozu wskutek wypadku środka transportowego, jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 25 lutego 2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Trzebnicy wpłynął wniosek z dnia 22 lutego 2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Przedstawiając we wniosku stan faktyczny, podatnik informuje, że w 2003 roku, podczas świadczenia usługi transportowej, wypadkowi uległ w Anglii ciągnik siodłowy z naczepą przewożący towar. Sprawca wypadku nie został ustalony. Pojazdy były ubezpieczone pełnym pakietem OC, AC, NW. Towar podlegał ubezpieczeniu od odpowiedzialności cywilnej przewoźnika na mocy polisy zawartej z ubezpieczycielem. Składki ubezpieczeniowe z tytułu polisy podatnik zaliczał do kosztów uzyskania przychodów jako bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Firma zlecająca wykonanie przewozu obciążyła podatnika wartością uszkodzonego w transporcie towaru oraz kosztami jego kontroli, wystawiając w 2003 roku notę obciążeniową. Uznanie noty przez podatnika oraz kompensata z jego wierzytelnościami nastąpiły w 2004 roku. Również przyznanie i wypłata dla podatnika odszkodowania przez ubezpieczyciela miały miejsce w 2004 roku. Podatnik nadmienia, że w 2003 roku prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów, stosując zasadę rozliczania kosztów udokumentowanych i odnoszących się do przychodów danego roku podatkowego, a w 2004 roku prowadził księgi rachunkowe.
Pytanie sformułowane we wniosku dotyczy kwestii, czy nota obciążeniowa wystawiona przez zleceniodawcę usługi transportowej z tytułu uszkodzenia towaru w wyniku wypadku drogowego stanowi koszt uzyskania przychodu wykonawcy usługi transportowej.
Podatnik uważa za zasadne zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów noty obciążeniowej za uszkodzenie towaru w transporcie w trakcie wypadku samochodowego. Swoje stanowisko uzasadnia tym, że jest to koszt ściśle związany z przychodem z działalności gospodarczej, a w szczególności:
- wykonywanie usług transportowych jest obciążone ryzykiem uszkodzenia, utraty towaru, dlatego też ubezpiecza firmę od tego rodzaju zdarzeń,
- ponosi odpowiedzialność wobec swoich klientów za powierzony towar, jednocześnie cedując niejako tę odpowiedzialność na firmę ubezpieczeniową,
- posiadanie polisy odpowiedzialności cywilnej przewoźnika jest warunkiem koniecznym funkcjonowania firmy na rynku usług transportowych,
- zapłata kwot wynikających z noty obciążeniowej stanowi warunek dalszej współpracy i zapewnienia kolejnych zleceń, a tym samym powstawania przychodów z działalności gospodarczej.
W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zatem podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów takie wydatki, które miały związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie miało bądź mogło mieć wpływ na wysokość osiągniętego przychodu, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ustawy. Wśród wydatków wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, znajdują się m. in. określone w pkt 19 kary umowne i odszkodowania z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych usług.
Ponieważ uszkodzenia ładunku na skutek katastrofy drogowej nie można uznać za wadę usługi, nie ma tutaj zastosowania przepis art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatnik wykazał ponadto związek poniesionego na rzecz zleceniodawcy wydatku z osiąganiem przychodów z działalności gospodarczej w zakresie usług transportowych.
Biorąc powyższe pod uwagę, postanowiono jak na wstępie.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej.