Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 poz. 60 z 2005 roku) po rozpatrzeniu wniosku ... z dnia 31 marca 2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie odliczeń od dochodu.

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

W dniu 04 kwietnia 2005r. ... zwrócili się z wnioskiem o wydanie pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że ... orzeczeniem... Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej M.S.W. I A. w Gdańsku z dnia 07.07.2004r. Została uznana za inwalidkę i zaliczona do II grupy inwalidzkiej ( poprzednio od 18 maja 2001 roku posiadała III grupę inwalidzką ). ... jest właścicielem samochodu osobowego marki ... o numerze rejestracyjnym ... W złożonym zeznaniu podatkowym PIT-37 za 2004r. ... dokonała odliczenia na używanie samochodu osobowego, podając podstawę do odliczenia od dochodu art. 26 ust.7a ustawy z dnia 26.07.1991r.

Pytanie brzmi :czy ... spełnia wymogi do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej?

Państwo ... zajmując własne stanowisko w sprawie podają, że w związku z art.26 uat.7a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ... spełnia wymogi do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Malborku po rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku informuje jak niżej:

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt.6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn.zm.) /w brzmieniu obowiązującym w 2004r./ podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu m. innymi wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Natomiast rodzaje wydatków na cele określone w ww. przepisie prawnym zostały określone w ust.7a ww. ustawy, który stanowi, że za wydatki poniesione na powyższe cele, uważa się m. innymi wydatki na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność ( współwłasność ) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne- w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280,00zł.

Ponadto w ust.7d określono, iż warunkiem odliczenia wydatków jest posiadanie przez osobę, której wydatek dotyczy orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach lub decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową lub rentę socjalną.

Zgodnie z art. 26 ust. 7f powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez

I grupę inwalidztwa ? należy rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono :

1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
2. znaczny stopień niepełnosprawności,

II grupę inwalidztwa ? należy rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono :

1. całkowitą niezdolność do pracy albo
2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Powołane odrębne przepisy określone są:

• w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( Dz.U. z 1998 r. Nr 137, poz.887 z późn.zm.),
• w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych ( Dz.U. z 1997 r. Nr 123, poz.776 z późn. zm.),
• w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz.U. z 1998 r. Nr 162, poz.1118 z późn.zm)

I tak, art. 3 ust.1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych ustala trzy stopnie niepełnosprawności, które stosuje się do realizacji celów określonych ustawą : znaczny, umiarkowany, lekki. W ust.2 ww. artykułu stwierdza się , iż orzeczenie ustalające stopień niepełnosprawności stanowi podstawę do przyznania ulg i uprawnień na podstawie odrębnych przepisów.

W oparciu o art.6 ust.1 wyżej cytowanej ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych powołuje się zespoły orzekające o stopniu niepełnosprawności:

1. powiatowe zespoły do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności przy powiatowym centrum pomocy rodzinie działającym na podstawie odrębnych przepisów- jako pierwsza instancja,
2. wojewódzkie zespoły do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności-jako druga instancja.

Natomiast w art.5 tej samej ustawy stwierdza się, iż orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o:

1. całkowitej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art.12 ust.2, i niezdolności do samodzielnej egzystencji, ustalone na podstawie art.13 ust.5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych traktowane jest na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,
2. całkowitej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art.12 ust.2 ustawy wymienionej w pkt.1, jest traktowane na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
3. częściowej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 12 ust.3, oraz celowości przekwalifikowania, o którym mowa w art.119 ust.2 i 3 ustawy wymienionej w pkt.1, jest traktowane na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.

Powołany art.12 ust 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych stwierdza, iż całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a w ust.3 ? częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Kolejna ustawa tj. ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( Dz.U. z 1998r. Nr 137, poz.887 z późn.zm) w art. 68 pkt.1 lit.f) stanowi, iż do zakresu działania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych należy między innymi realizacja przepisów o ubezpieczeniach społecznych, a w szczególności orzekanie przez lekarzy orzeczników Zakładu dla potrzeb ustalania uprawnień do świadczeń z ubezpieczeń społecznych.

Reasumując powyższe stwierdzono, że Strona przedłożyła wypis orzeczenia Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej M.S.W. I A. w Gdańsku z dnia 07.07.2004, z którego wynika , iż ... należy uznać za inwalidkę i zaliczyć do drugiej grupy inwalidów oraz uznano, iż inwalidztwo pozostaje w związku ze służbą w SW.

Ponadto ustalono : wskazania ? praca lekka, przeciwwskazania ? praca ciężka.

W uzasadnieniu orzeczenia określono, że ?stwierdzone schorzenia czynią badaną niezdolną do służby w SW, ograniczającą zdolność do pracy poza resortem i pozwalają na zaliczenie do drugiej grupy inwalidzkiej w związku ze służbą w SW inwalidztwo czasowe, termin badania kontrolnego - lipiec 2009r.?

Z powyższego orzeczenia wynika, że posiada Pani przyznaną II grupę inwalidzką w związku ze służbą w SW oraz, że stwierdzone schorzenia ograniczają zdolność do pracy poza resortem ? przeciwwskazania - praca ciężka.

W ocenie tutejszego organu podatkowego przedstawione dokumenty nie potwierdzają, że spełnia Pani warunki określone w cyt. art.26 ust.7f będące podstawą odliczenia od dochodów wydatków określonych w ww. art.26 ust.1 pkt 6 z tytułu używania samochodu osobowego stanowiącego własność ( współwłasność ) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa ponieważ nie orzeczono w stosunku do Pani :

• całkowitej niezdolności do pracy albo,
• umiarkowanego stopienia niepełnosprawności.