Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art.14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. -Ordynacja podatkowa / tekst jednolity Dz. U. Nr 8 poz. 60 z 04 stycznia 2005 r./ po rozpatrzeniu wniosku z dnia 14.01.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodów uzyskanych z pracy za granicą,

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego

U z a s a d n i e n i e

Podatnik posiada dwa obywatelstwa; polskie i niemieckie. Miejscem zamieszkania podatnika jest Rzeczpospolita Polska.

W 2004 roku / podatnik nie podał dokładnego okresu zatrudnienia /pracował w Holandii jako obywatel Niemiec, na holenderskim kontrakcie, również od stycznia do połowy marca 2004 r. pracował w Holandii także jako obywatel Niemiec ale na tzw. polskim kontrakcie / czyli od uzyskanego przychodu pracodawca odprowadził składki na ubezpieczenie społeczne w Polsce.

Pytanie

Czy w Polsce trzeba rozliczyć się z dochodów uzyskanych w Holandii na "polskim kontrakcie " łącznie z dochodami uzyskanymi na "holenderskim kontrakcie "

Podatnik uważa, że nie powinien płacić podatku w Polsce, gdyż dochód jest uzyskany w Holandii na paszporcie niemieckim.

W związku z powyższym Organ podatkowy stwierdza co następuje:

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych / Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zmianami /osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

W myśl art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powołany przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Podstawowe znaczenie dla określenia jaki obowiązek podatkowy ciąży na osobach fizycznych, ma ich miejsce zamieszkania.

Zgodnie z definicją zawartą w art.25 Kodeksu cywilnego, miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Nie można jednak utożsamiać miejsca zamieszkania z miejscem zameldowania na pobyt stały, gdyż zameldowanie na pobyt stały może mieć jedynie charakter formalny.

Obowiązek podatkowy nie ma związku z obywatelstwem danej osoby fizycznej, lecz decydujące znaczenie ma miejsce zamieszkania.

Jeżeli dana osoba przebywa za granicą w przejściowych celach, po osiągnięciu których ma zamiar powrócić do kraju, to wówczas przyjąć należy czasowy charakter jej pobytu za granicą.

A zatem, jeżeli przebywał Pan czasowo w Holandii w związku z zatrudnieniem, należy przyjąć, że ma Pan miejsce zamieszkania w Polsce i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów w Polsce.

Do przychodów osiągniętych w 2004 r. w Holandii ma zastosowanie konwencja podpisana w Warszawie dnia 13 lutego 2002 r. między Rzeczpospolita Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu / Dz. U. z 2003 r. nr 216, poz. 2120 /

Z zapisu Konwencji wynika, ze osoby mieszkające w Polsce, ale zatrudnione w Holandii przez zagranicznego pracodawcę podlegają z tego tytułu opodatkowaniu w Holandii.

Jednakże w art.23 ust.5 tej konwencji postanowiono, iż osoba mająca miejsce zamieszkania w Polsce, która osiąga dochód opodatkowany w Niderlandach może zapłacony za granicą podatek odliczyć od podatku należnego w Polsce, ale tylko do wysokości podatku przypadającego na dochód uzyskany za granicą.

Przyjęcie w konwencji tej metody unikania podwójnego opodatkowania oznacza, że dochód osiągnięty za granicą nie podlega zwolnieniu od opodatkowania w Polsce niezależnie od tego, czy podatnik osiągnął tu dochód, czy też nie.

W związku z powyższym, podatek dochodowy oblicza się zgodnie z zasadą wyrażoną w art.27 ust.9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższy artykuł stanowi, iż jeżeli podatnik, o którym mowa w art.3 ust.1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Polski, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi zastosowaniu metody określonej w aut.8 dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

W przypadku podatnika, o którym mowa w art.3 ust.1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, zasadę omówioną powyżej stosuje się odpowiednio / art.9a/.

Reasumując, jeżeli w 2004 roku uzyskał Pan dochody z dwóch źródeł przychodu, obowiązany jest Pan złożyć zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu PIT-36 i wykazać wszystkie dochody osiągnięte za granicą / Holandia /

Podatnik uzyskujący dochody za granica, przed ustaleniem podstawy opodatkowania, ma prawo odliczyć od dochodu uzyskanego za granicą kwoty objęte zwolnieniem od podatku, przewidzianym w art.21 ust.1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl cytowanego przepisu wolna od podatku dochodowego jest część dochodów osób przebywających czasowo za granicą i uzyskujących dochody ze stosunku pracy w wysokości równowartości diety z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju.

Od 1 stycznia 2004 r. zwolnienie dotyczy dochodów nie przekraczających rocznie równowartości trzydziestu diet.