Temat interpretacji
Podatnik zawarł ze Starostą Powiatu Białostockiego umowę o przyznanie z Funduszu Pracy jednorazowo środków finansowych na podjęcie działalności gospodarczej przez osobę bezrobotną. Podatnik rozpoczął działalność gospodarczą, a z przyznanych funduszy dokonał zakupów środków trwałych oraz wyposażenia i materiałów niestanowiących środków trwałych.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ustawy. W świetle art. 23 ust. 1 pkt. 1 lit. b) przywołanej ustawy zasadniczo nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W tym bowiem przypadku, stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym kosztem uzyskania przychodów będą odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 omawianej ustawy. Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt. 45 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconych podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Zatem w przedstawionym przez Podatnika stanie faktycznym wydatki na nabycie materiałów i wyposażenia, tj. składników majątku niepodlegających wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych, sfinansowane ze środków przyznanych osobie bezrobotnej z Funduszu Pracy, będą stanowiły koszt uzyskania przychodów z podjętej przez Podatnika działalności gospodarczej. Wydatki te zostały bowiem poniesione w celu osiągnięcia przychodów i nie mieszczą się wśród wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym.
Jednakże za koszt uzyskania przychodów nie można uznać odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, których zakup sfinansowany został z pieniędzy otrzymanych przez Podatnika z Funduszu Pracy. Zastosowanie w tym przypadku mieć będzie przepis art. 23 ust. 1 pkt 45 przywołanej ustawy. W omawianym stanie faktycznym Podatnik otrzymał środki finansowe na zakup środków trwałych, co jest formą zwrotu Podatnikowi wydatków poniesionych na ich nabycie. Bez znaczenia jest fakt, iż Podatnik otrzymał środki finansowe uprzednio tj. przed dokonaniem wydatku, należy bowiem uwzględnić jednoznaczne intencje przyznania środków z Funduszu Pracy, miały one przecież służyć między innymi sfinansowaniu "za Podatnika" zakupu środków trwałych, przede wszystkim zaś trzeba mieć na uwadze ostateczny rezultat, jakim jest rzeczywista refundacja poniesionych przez Podatnika wydatków. Z uwagi na powyższe należy uznać, iż swoisty zwrot uprzedni mieści się w pojęciu "zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie".
Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym kosztami uzyskania przychodów mogą być wydatki na nabycie materiałów i wyposażenia, tj. składników majątku niepodlegających wprowadzeniu do ewidencji środków trwałych, zaś kosztów uzyskania przychodów nie będą stanowiły odpisy amortyzacyjne od zakupionych przez Stronę środków trwałych.