Możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 31.12.2018, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.516.2018.2.MK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2018 r. (data wpływu 19 października 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 listopada 2018 r. (data wpływu 19 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2018 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 6 listopada 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.516.2018.1.MK, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 6 listopada 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 7 listopada 2018 r.). W dniu 19 listopada 2018 r. (nadano w dniu 14 listopada 2017 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenia przyszłe:

W dniu 15 czerwca 2009 r. Wnioskodawczyni zawarła (będąc jeszcze osobą niezamężną) razem z w banku S A. z siedzibą w umowę o kredyt hipoteczny. Celem kredytu, określonym w umowie z bankiem, był zakup działki budowlanej o powierzchni 1884 m². Nieruchomość ta jest położona w miejscowości , gmina , powiat , województwo . Nieruchomość stanowi działkę o nr ewidencyjnym 216/26 (obręb ewidencyjny ). W momencie zakupu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego była ona oznaczona jednostkami: 94MN (teren o podstawowym przeznaczeniu dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej) i RP (teren o podstawowym przeznaczeniu jako uprawy polowe). Działka została zakupiona w celu budowy domu, jednak Wnioskodawczyni nie realizowała własnych celów mieszkaniowych na zakupionej nieruchomości.

Kredyt na zakup działki został udzielony w złotych polskich, wobec tego kwota kapitału głównego kredytu na zakup działki w momencie darowizny oraz sprzedaży nie była większa od kwoty kredytu, zaciągniętego na zakup działki wskutek wzrostu kosztu waluty, w której kredyt został udzielony. Spłaty rat kredytu w trakcie trwania związku małżeńskiego były dokonywane ze środków objętych wspólnością majątkową małżeńską.

W dniu 30 czerwca 2009 r. Wnioskodawczyni, będąc jeszcze osobą niezamężną, zawarła razem z przyszłym mężem umowę przeniesienia własności działki, na podstawie której stała się jej współwłaścicielem w 1/2 części. Przyszły mąż także stał się współwłaścicielem działki w 1/2 części. Hipotekę na rzecz banku udzielającego kredyt ustanowiono na nieruchomości lokalowej, będącej własnością Wnioskodawczyni, a nie na zakupionej działce.

W dniu 29 sierpnia 2009 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński. Od momentu zawarcia małżeństwa między Wnioskodawczynią a Jej małżonkiem istniał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej.

W dniu 4 września 2017 r. Wnioskodawczyni zawarła z mężem umowę darowizny, na podstawie której mąż darował Wnioskodawczyni swój udział we współwłasności działki (tj. udział 1/2 części). Wnioskodawczyni przyjęła darowiznę do swojego majątku osobistego, stając się jedyną właścicielką działki.

W dniu 10 listopada 2017 r. Wnioskodawczyni sprzedała całą działkę osobie trzeciej za cenę 235 000 zł. Nieruchomość, którą Wnioskodawczyni sprzedała, była w momencie sprzedaży zabudowana drewnianą altaną o powierzchni użytkowej ok. 13 m ². Wnioskodawczyni nie poniosła żadnych wydatków w związku ze sprzedażą nieruchomości. W związku z tym, żadne wydatki nie zostały udokumentowane. Przy sprzedaży nie korzystano z ofert profesjonalnych pośredników sprzedaży nieruchomości, nie ponoszono kosztów ogłoszeń i innych wydatków. Odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.). Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W dniu 14 listopada 2017 r. Sąd Okręgowy w rozwiązał związek małżeński Wnioskodawczyni i Jej męża.

W związku z zawarciem umowy darowizny udziału w działce w dniu 4 września 2017 r. oraz rozwodem, nie został zawarty aneks do umowy kredytu udzielonego na zakup działki. Planowana spłata kredytu w kwocie 30 000 zł będzie dotyczyć części kredytu udzielonego przed darowizną z dnia 4 września 2017 r. (i przed rozwodem). Po darowiźnie i rozwodzie, do spłaty kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości zobowiązana jest solidarnie Wnioskodawczyni oraz Jej były małżonek. Jednak kredytobiorcy porozumieli się, że to Wnioskodawczyni dokona planowanej spłaty kredytu w kwocie 30 000 zł.

W dniu 9 lutego 2018 r. Wnioskodawczyni złożyła w Urzędzie Skarbowym w zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu/poniesionej straty w roku podatkowym 2017 (PIT-39). W zeznaniu wykazała dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości w wysokości 117 500 zł (tj. połowę kwoty otrzymanej z tytułu sprzedaży działki), ponieważ od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej części, nie minęło pięć lat, gdyż nabycie nastąpiło umową darowizny z dnia 4 września 2017 r. Z kolei, Wnioskodawczyni nie wykazała w zeznaniu PIT-39 drugiej połowy kwoty otrzymanej z tytułu sprzedaży działki, ponieważ od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej części minęło więcej niż pięć lat nabycie nastąpiło umową sprzedaży z dnia 30 czerwca 2009 r.

Dodatkowo, w okresie od zbycia działki do dnia złożenia wniosku, Wnioskodawczyni przeznaczyła 30 000 zł z kwoty 117 500 zł na spłatę kredytu hipotecznego, którego celem był zakup działki w 2009 r. Wydatek ten został przez Wnioskodawczynię odpowiednio udokumentowany oraz poniesiony przed upływem dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie działki. Wnioskodawczyni planuje spłacić do końca kredyt hipoteczny, czyli przeznaczyć na ten cel kolejne 30 000 zł. Wydatek ten będzie odpowiednio udokumentowany i poniesiony przed upływem dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie działki. Wnioskodawczyni zamierza dokonać spłaty kredytu w części niezaliczonej do kosztów uzyskania przychodu. Dokonane spłaty dotyczą tylko rat kredytu i odsetek.

Pozostałą kwotę 57 500 zł, Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na:

zakup przynależności (komórka lokatorska) nieruchomości lokalowej będącej Jej własnością, w którym to lokalu Wnioskodawczyni mieszka; komórka lokatorska znajduje się w tym samym budynku, co nieruchomość lokalowa,

remont nieruchomości lokalowej, w którym to lokalu Wnioskodawczyni mieszka.

Wnioskodawczyni planuje ponieść następujące wydatki na prace remontowe:

zakup armatury łazienkowej (wanna, umywalka, sanitariaty, baterie),

zakup glazury, gresu, farb, paneli, gładzi, listew przypodłogowych, profili,

zakup i montaż mebli w zabudowie wraz ze sprzętami (piekarnik, płyta indukcyjna, zmywarka, lodówka, okap kuchenny, zlew) w trwałej zabudowie w kuchni,

zakup i montaż oświetlenia LED w zabudowie sufitowej,

zakup i montaż drzwi wewnętrznych i zewnętrznych oraz ościeżnic,

zakup i montaż trwale umiejscowionej szafy wnękowej, przytwierdzonej do ściany,

wyburzenie ścian,

tynkowanie ścian, malowanie,

rolety zintegrowane z oknem.

Okap kuchenny będzie stanowił część instalacji wentylacyjnej w rozumieniu rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiada budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1422, z późn. zm.). Wykonane oświetlenie LED będzie stanowić główne źródło światła w pomieszczeniu. Powyższe wydatki zostaną przez Wnioskodawczynię odpowiednio udokumentowane oraz będą poniesione nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie działki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy wydatek kwoty 30 000 zł, który Wnioskodawczyni przeznaczyła na spłatę kredytu hipotecznego, może być uznany za wydatek na własne cele mieszkaniowe w myśl art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w związku z tym być objęty zwolnieniem z podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy?

Czy wydatek kwoty 30 000 zł, który Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na spłatę kredytu hipotecznego, może być uznany za wydatek na własne cele mieszkaniowe w myśl art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w związku z tym być objęty zwolnieniem z podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy?

Czy wydatek, który Wnioskodawczyni planuje ponieść na zakup przynależności (komórki lokatorskiej) nieruchomości lokalowej będącej Jej własnością, w którym to lokalu Wnioskodawczyni mieszka, może być uznany za wydatek na własne cele mieszkaniowe w myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w związku z tym być objęty zwolnieniem z podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy?

Czy wydatki, które Wnioskodawczyni planuje ponieść na remont nieruchomości lokalowej, w którym to lokalu Wnioskodawczyni mieszka, mogą być uznane za wydatki na własne cele mieszkaniowe w myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w związku z tym być objęte zwolnieniem z podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1, wydatek w wysokości 30 000 zł opisany w stanie faktycznym wniosku, który Wnioskodawczyni przeznaczyła na spłatę kredytu hipotecznego, może być uznany za wydatek na własne cele mieszkaniowe w myśl art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w związku z tym być objęty zwolnieniem z podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Jednakże art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, że wolne od podatku dochodowego są m.in. dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e. w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Dodatkowo, zgodnie z przepisem art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131 ww. ustawy uważa się m.in. wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1.

Do celów określonych w pkt 1 (tj. w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy) zaliczają się m.in. wydatki poniesione na nabycie gruntu lub udziału w gruncie.

W dniu 4 września 2017 r. Wnioskodawczyni zawarła z mężem umowę darowizny, na podstawie której mąż darował Wnioskodawczyni swój udział we współwłasności działki (tj. 1/2 części). Następnie, w dniu 10 listopada 2017 r. Wnioskodawczyni sprzedała ww. udział w działce osobie trzeciej za cenę 117 500 zł. Stwierdzić więc należy, że odpłatne zbycie zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Co do zasady, podatek dochodowy wyniósłby w tym przypadku 19% podstawy obliczenia podatku.

Jednakże, Wnioskodawczyni przeznaczyła kwotę 30 000 zł z kwoty 117 500 zł na spłatę kredytu hipotecznego, którego celem był zakup działki w 2009 r. Wydatek ten został przez Wnioskodawczynię odpowiednio udokumentowany oraz poniesiony przed upływem dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Nie ulega wątpliwości, że wydatek ten kwalifikuje się jako wydatek poniesiony na własne cele mieszkaniowe w myśl art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ww. ustawy (tj. wydatek poniesiony na spłatę kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawczynię przez dniem uzyskania przychodu ze zbycia działki).

W związku z powyższym, a także w świetle art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatek w wysokości 30 000 zł, który Wnioskodawczyni przeznaczyła na spłatę kredytu hipotecznego, może być uznany za wydatek na własne cele mieszkaniowe w myśl art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ww. ustawy, a w związku z tym być objęty zwolnieniem z podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2, wydatek w wysokości 30 000 zł opisany w stanie faktycznym wniosku, który Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na spłatę kredytu hipotecznego, może być uznany za wydatek na własne cele mieszkaniowe w myśl art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a związku z tym być objęty zwolnieniem z podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

W myśl art. 30e ust. 1 ww. ustawy, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są m.in. dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131 ww. ustawy uważa się m.in. wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1.

Do celów określonych w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy zaliczają się zaś m.in. wydatki poniesione na nabycie gruntu lub udziału w gruncie.

W dniu 4 września 2017 r. Wnioskodawczyni zawarła z mężem umowę darowizny, na podstawie której mąż darował Wnioskodawczyni swój udział 1/2 części we współwłasności działki. Następnie, w dniu 10 listopada 2017 r. Wnioskodawczyni sprzedała ww. udział w działce osobie trzeciej za cenę 117 500 zł. Stwierdzić więc należy, że odpłatne zbycie zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Co do zasady, podatek dochodowy wyniósłby w tym przypadku 19% podstawy obliczenia podatku.

Jednakże, Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć kwotę 30 000 zł z kwoty 117 500 zł na spłatę kredytu hipotecznego, którego celem był zakup działki w 2009 r. Wydatek ten zostanie przez Wnioskodawczynię odpowiednio udokumentowany. Wydatek ten zostanie poniesiony przed upływem dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Nie ulega wątpliwości, że wydatek ten kwalifikuje się jako wydatek poniesiony na własne cele mieszkaniowe w myśl art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako wydatek poniesiony na spłatę kredytu zaciągniętego przez Wnioskodawczynię przez dniem uzyskania przychodu ze zbycia działki.

W związku z powyższym, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wydatek w wysokości 30 000 zł opisany w stanie faktycznym wniosku, który Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na spłatę kredytu hipotecznego, może być uznany za wydatek na własne cele mieszkaniowe w myśl art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a związku z tym być objęty zwolnieniem z podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 3, wydatek, który Wnioskodawczyni planuje ponieść na zakup przynależności (komórki lokatorskiej) nieruchomości lokalowej będącej Jej własnością, w którym to lokalu Wnioskodawczyni mieszka, może być uznany za wydatek na własne cele mieszkaniowe w myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a związku z tym być objęty zwolnieniem z podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

W myśl art. 30e ust. 1 ww. ustawy, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są m.in. dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Dodatkowo, zgodnie z przepisem art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu.

Wnioskodawczyni planuje przeznaczyć część kwoty uzyskanej ze sprzedaży działki na zakup przynależności (komórki lokatorskiej) nieruchomości lokalowej będącej Jej własnością, w którym to lokalu Wnioskodawczyni mieszka; komórka lokatorska znajduje się w tym samym budynku co nieruchomość lokalowa. Powyższy wydatek zostanie przez Wnioskodawczynię odpowiednio udokumentowany oraz zostanie poniesiony nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie działki. Nie ulega wątpliwości, że wydatek ten kwalifikuje się jako wydatek poniesiony na własne cele mieszkaniowe w myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. wydatek poniesiony na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu).

W związku z powyższym, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, wydatek, który Wnioskodawczyni planuje ponieść na zakup przynależności (komórki lokatorskiej) nieruchomości lokalowej będącej Jej własnością, w którym to lokalu Wnioskodawczyni mieszka, może być uznany za wydatek na własne cele mieszkaniowe w myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a związku z tym być objęty zwolnieniem z podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 4, wydatki, które Wnioskodawczyni planuje ponieść na remont lokalu, w którym to lokalu Wnioskodawczyni mieszka, mogą być uznane za wydatki na własne cele mieszkaniowe w myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a związku z tym być objęte zwolnieniem z podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

W myśl art. 30e ust. 1 ww. ustawy, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego.

Wnioskodawczyni planuje przeznaczyć część kwoty, uzyskanej ze sprzedaży działki, na remont nieruchomości lokalowej, w której mieszka. Wnioskodawczyni planuje ponieść następujące wydatki na prace remontowe:

zakup armatury łazienkowej (wanna, umywalka, sanitariaty, baterie),

zakup glazury, gresu, farb, paneli, gładzi, listew przypodłogowych, profili,

zakup i montaż mebli w zabudowie wraz ze sprzętami (piekarnik, płyta indukcyjna, zmywarka, lodówka, okap kuchenny, zlew) w trwałej zabudowie w kuchni,

zakup i montaż oświetlenia LED w zabudowie sufitowej,

zakup i montaż drzwi wewnętrznych i zewnętrznych oraz ościeżnic,

zakup i montaż trwale umiejscowionej szafy wnękowej, przytwierdzonej do ściany,

wyburzenie ścian,

tynkowanie ścian, malowanie,

rolety zintegrowane z oknem.

Powyższe wydatki zostaną przez Wnioskodawczynię odpowiednio udokumentowane. Zostaną one poniesione nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie działki. Nie ulega wątpliwości, że wydatki te kwalifikują się jako wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe w myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. wydatki poniesione na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego).

W związku z powyższym, w świetle art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wydatki, które Wnioskodawczyni planuje ponieść na remont nieruchomości lokalowej, w której Wnioskodawczyni mieszka, mogą być uznane za wydatki na własne cele mieszkaniowe w myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z tym być objęte zwolnieniem z podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzeń przyszłych jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Tym samym, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment i sposób nabycia tej nieruchomości.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 15 czerwca 2009 r. Wnioskodawczyni, będąc jeszcze osobą niezamężną, zawarła w banku, razem z przyszłym mężem umowę o kredyt hipoteczny. Celem kredytu określonym w umowie z bankiem, był zakup działki budowlanej o powierzchni 1884 m². Kredyt na zakup działki został udzielony w złotych polskich, wobec tego kwota kapitału głównego kredytu na zakup działki w momencie późniejszej darowizny oraz sprzedaży nie była większa od kwoty kredytu, zaciągniętego na zakup działki wskutek wzrostu kosztu waluty, w której kredyt został udzielony. Spłaty rat kredytu w trakcie trwania związku małżeńskiego były dokonywane ze środków objętych wspólnością majątkową małżeńską.

Działka została zakupiona w celu budowy domu. W momencie zakupu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego była ona oznaczona jednostkami: 94MN (teren o podstawowym przeznaczeniu dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej) i RP (teren o podstawowym przeznaczeniu jako uprawy polowe). Na zakupionej nieruchomości Wnioskodawczyni nie realizowała własnych celów mieszkaniowych.

W dniu 30 czerwca 2009 r. Wnioskodawczyni, będąc jeszcze osobą niezamężną, zawarła razem z przyszłym mężem umowę przeniesienia własności działki, na podstawie której stała się jej współwłaścicielem w 1/2 części. Hipotekę na rzecz banku udzielającego kredyt ustanowiono na nieruchomości lokalowej będącej własnością Wnioskodawczyni, a nie na zakupionej działce.

W dniu 29 sierpnia 2009 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński i od tego momentu między Wnioskodawczynią a Jej małżonkiem istniał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. W dniu 14 listopada 2017 r. Sąd Okręgowy rozwiązał związek małżeński Wnioskodawczyni i Jej męża.

W dniu 4 września 2017 r. Wnioskodawczyni zawarła z mężem umowę darowizny, na podstawie której mąż darował Wnioskodawczyni swój udział 1/2 części we współwłasności działki. Wnioskodawczyni przyjęła darowiznę do swojego majątku osobistego. W związku z tym, Wnioskodawczyni stała się jedyną właścicielką działki.

W dniu 10 listopada 2017 r Wnioskodawczyni sprzedała całą działkę osobie trzeciej za cenę 235 000 zł. Odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.). Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, nie jest także czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia nabycie, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Interpretacja pojęcia nabycie została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie nabycie użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Jak wskazano wyżej, moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.), umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Przy czym, umowa zobowiązująca do przeniesienia prawa własności nieruchomości powinna być dla jej ważności zawarta w formie aktu notarialnego, zgodnie z art. 158 ww. Kodeksu.

Stosownie do treści art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Z powyżej zacytowanego przepisu wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Należy również wskazać, że stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Stosownie do treści art. 33 ust. 2 ww. Kodeksu, do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.

Zatem, nabycie przez Wnioskodawczynię udziałów w nieruchomości będącej przedmiotem odpłatnego zbycia następowało w następujących datach:

w dniu 30 czerwca 2009 r. w drodze zakupu udziału 1/2 części przed zawarciem związku małżeńskiego,

w dniu 4 września 2017 r. w drodze darowizny od męża udziału 1/2 części.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że dokonane w dniu 10 listopada 2017 r. odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię działki, w części nabytej w 2009 r. w drodze zakupu udziału 1/2 we współwłasności przed zawarciem związku małżeńskiego, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego prawa.

Natomiast, ww. odpłatne zbycie przez Wnioskodawczynię działki w części nabytej w 2017 r. w drodze umowy darowizny, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego prawa.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Kosztów odpłatnego zbycia nie należy utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu. Ustalenie kosztów uzyskania przychodu odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie. Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadku i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

Stosownie do art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D - dochód ze sprzedaży,

W - wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P - przychód ze sprzedaży.

Katalog wydatków na własne cele mieszkaniowe określa art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

wydatki poniesione na:
nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;

wydatki poniesione na:
spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Katalog wydatków wymienionych w art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy ma charakter zamknięty, jest to wyliczenie enumeratywne. Niezbędnym zatem warunkiem do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest wydatkowanie otrzymanego przychodu na cele mieszkaniowe określone w ww. ustawie. Przepis ww. artykułu wiąże też skutek prawny w postaci zwolnienia określonego przychodu od podatku dochodowego od osób fizycznych z terminem wydatkowania środków pieniężnych.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

W myśl art. 21 ust. 30 ww. ustawy przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Innymi słowy, przepis ten zapobiega sytuacji, kiedy podatnik dwukrotnie odliczałby ten sam wydatek - raz jako poniesiony np. na wybudowanie domu mieszkalnego w ramach zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodu, za drugim zaś razem jako wydatek na spłatę kredytu, który finansowałby budowę domu jednorodzinnego. W przepisie tym ustanowiono zatem, zakaz dwukrotnego odliczania i korzystania z ulg w odniesieniu do tych samych wydatków.

Ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie sprecyzował warunki, od spełnienia których uzależnione jest prawo podatnika do skorzystania z ulgi podatkowej. W pierwszej kolejności istotny jest zapis, z którego wynika, że zwolnienie może obejmować jedynie ten konkretny przychód z odpłatnego zbycia, który będzie wydatkowany począwszy od dnia odpłatnego zbycia. To oznacza, że dla obliczenia dochodu zwolnionego z opodatkowania uwzględnione mogą być jedynie wydatki poniesione najwcześniej w dniu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw. Zwrot począwszy od wyraża w swoim znaczeniu pierwszy moment od jakiego można dokonać określonych czynności lub podjąć określone działanie. W powyższym przepisie ograniczeniem nie jest zatem moment uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, ograniczeniem jest moment wydatkowania tego przychodu.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania (począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika. Poprzedzenie wyrażenia cele mieszkaniowe przymiotnikiem własne świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Powołany art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zwolnienie ze względu na własne cele mieszkaniowe. Jest to cel nadrzędny, przez pryzmat którego należy interpretować ww. przepis. Ustawodawca nie definiuje jednak użytego zwrotu własne cele mieszkaniowe. Odnosząc się do powyższej kwestii Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 20 października 2015 r., sygn. akt I SA/Bd 791/15 stwierdził, że pojęcie celu związane jest z wewnętrzną postawą człowieka, określaną najczęściej mianem chęci, woli, dążenia, zamiaru, postawy motywującej (powodującej) ludzkie działanie. Zatem wydatek poniesiony na własne cele mieszkaniowe, to wydatek dokonany w zamiarze zaspokajania własnych potrzeb mieszkaniowych. Utwierdza to w przekonaniu, że istotny jest zamiar nabycia nieruchomości na cele mieszkaniowe, który powinien prowadzić do zamieszkania w nabytej nieruchomości, chociaż ustawodawca nie uzależnił skorzystania z prawa do zwolnienia z opodatkowania od wykazania zamiaru zamieszkania w nowym budynku czy lokalu w chwili jego nabycia, czy też niezwłocznie po nabyciu.

Same subiektywne deklaracje podatników o nabyciu lokalu w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych nie są wystarczające do uzyskania zwolnienia podatkowego. Nie wystarczy zatem samo poczynienie wydatków mieszkaniowych, lecz konieczne jest, aby nastąpiło to jednocześnie w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych. Organy podatkowe mają prawo do własnej oceny artykułowanych przez podatników subiektywnych motywów zakupu nieruchomości mieszkalnych i późniejszych decyzji co do dalszych losów tych nieruchomości. Weryfikacji takiej dokonuje się poprzez porównanie obiektywnych faktów związanych z zakupem i późniejszym wykorzystaniem nieruchomości do deklarowanych motywów działania podatnika. Przy czym motywy te muszą być potwierdzone obiektywnymi faktami.

Organ podatkowy podkreśla, że zgodnie z zasadą przyjętą w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa podatkowego, zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia jest możliwe tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni zamierza wydatkować przychód ze sprzedaży na własne cele mieszkaniowe.

W dniu 9 lutego 2018 r. Wnioskodawczyni złożyła w Urzędzie Skarbowym zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu/poniesionej straty w roku podatkowym 2017 (PIT-39). W zeznaniu wykazała dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości w wysokości 117 500 zł (tj. połowę kwoty otrzymanej z tytułu sprzedaży działki), ponieważ od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej części, nie minęło pięć lat, gdyż nabycie nastąpiło umową darowizny dnia z 4 września 2017 r. Z kolei, Wnioskodawczyni nie wykazała w zeznaniu PIT-39 drugiej połowy kwoty otrzymanej z tytułu sprzedaży działki, ponieważ od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej części minęło więcej niż pięć lat nabycie nastąpiło umową sprzedaży z dnia 30 czerwca 2009 r.

W okresie od zbycia działki do dnia złożenia wniosku, Wnioskodawczyni przeznaczyła 30 000 zł z kwoty 117 500 zł na spłatę kredytu hipotecznego, którego celem był zakup działki w 2009 r. Wydatek ten został przez Wnioskodawczynię odpowiednio udokumentowany oraz poniesiony przed upływem dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie działki. Planowana spłata kredytu w kwocie 30 000 zł będzie dotyczyć części kredytu udzielonego przed darowizną z dnia 4 września 2017 r. (i przed rozwodem). Po darowiźnie i rozwodzie, do spłaty kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości zobowiązana jest solidarnie Wnioskodawczyni oraz Jej były małżonek. Jednak kredytobiorcy porozumieli się, że to Wnioskodawczyni dokona planowanej spłaty kredytu w kwocie 30 000 zł. Wnioskodawczyni planuje spłacić do końca kredyt hipoteczny, czyli przeznaczyć na ten cel kolejne 30 000 zł. Wydatek ten będzie odpowiednio udokumentowany i poniesiony przed upływem dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie działki. Wnioskodawczyni zamierza dokonać spłaty kredytu w części niezaliczonej do kosztów uzyskania przychodu. Dokonane spłaty dotyczą tylko rat kredytu i odsetek.

Pozostałą kwotę 57 500 zł, Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na:

zakup przynależności (komórka lokatorska) nieruchomości lokalowej będącej Jej własnością, w którym to lokalu Wnioskodawczyni mieszka; komórka lokatorska znajduje się w tym samym budynku, co nieruchomość lokalowa,

remont nieruchomości lokalowej, w którym to lokalu Wnioskodawczyni mieszka.

Wnioskodawczyni planuje ponieść następujące wydatki na prace remontowe:

zakup armatury łazienkowej (wanna, umywalka, sanitariaty, baterie),

zakup glazury, gresu, farb, paneli, gładzi, listew przypodłogowych, profili,

zakup i montaż mebli w zabudowie wraz ze sprzętami (piekarnik, płyta indukcyjna, zmywarka, lodówka, okap kuchenny, zlew) w trwałej zabudowie w kuchni,

zakup i montaż oświetlenia LED w zabudowie sufitowej,

zakup i montaż drzwi wewnętrznych i zewnętrznych oraz ościeżnic,

zakup i montaż trwale umiejscowionej szafy wnękowej, przytwierdzonej do ściany,

wyburzenie ścian,

tynkowanie ścian, malowanie,

rolety zintegrowane z oknem.

Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość, czy spłata kredytu bankowego zaciągniętego na zbywaną nieruchomość może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego jako wydatek poniesiony na własne cele mieszkaniowe.

Jak podano we wniosku, Wnioskodawczyni spłaciła część i zamierza dokonać spłaty kolejnej części kredytu na zakup działki budowlanej. Działka została zakupiona w celu budowy domu, jednak na zakupionej nieruchomości Wnioskodawczyni nie realizowała własnych celów mieszkaniowych.

Spłata kredytu zaciągniętego na zakup działki budowlanej z przychodu z odpłatnego zbycia tej nieruchomości, w tej części kredytu, którą sfinansowano wydatki nieuwzględnione w kosztach uzyskania przychodów w postaci nakładów na zbywaną nieruchomość, może być potraktowana jako wydatek na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) ww. ustawy. Zatem, przeznaczenie uzyskanego przychodu ze sprzedaży nieruchomości, począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie na ten właśnie cel będzie uprawniać do zwolnienia od podatku dochodowego dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości. Jednakże, zwolniony od podatku będzie dochód w proporcji odpowiadającej iloczynowi dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Intencją ustawodawcy tworzącego zwolnienie przedmiotowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zachęcanie podatników do nabywania w miejsce zbywanych nieruchomości czy praw majątkowych, innych nieruchomości lub praw przeznaczonych do zaspokajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych, a nie realizacja jakichkolwiek i czyichkolwiek celów mieszkaniowych. Potwierdza to poprzedzenie wyrażenia cele mieszkaniowe przymiotnikiem własne. Zwolnienie dotyczy zatem, realizowania przez podatnika swoich celów mieszkaniowych, czyli własnych potrzeb mieszkaniowych. Jednakże, w niniejszej sprawie Wnioskodawczyni wskazała, że na zakupionej nieruchomości nie realizowała własnych celów mieszkaniowych. W takim przypadku nie ma możliwości skorzystania ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawczyni, w którym stwierdza, że spłata z przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości części kredytu bankowego wraz z odsetkami zaciągniętego na zakup działki budowlanej stanowi wydatek na własne cele mieszkaniowe i korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomimo braku jej wykorzystania w ramach realizacji własnych celów mieszkaniowych, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do przeznaczenia środków ze sprzedaży nieruchomości na nabycie komórki lokatorskiej, należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in. wydatki poniesione na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym lokalem. Oznacza to, że podatnik, który dokonał sprzedaży nieruchomości i uzyskał z tego tytułu dochód może skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych przeznaczając uzyskane środki na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu. Wydatek taki stanowić może bowiem jeden z własnych celów mieszkaniowych enumeratywnie wymienionych w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy. Przepis ten wymienia jednak wyłącznie lokal mieszkalny oraz grunt lub prawo wieczystego użytkowania gruntu związane z tym lokalem. W przepisie nie ma mowy o innych pomieszczeniach lub miejscach, nawet jeśli znajdują się w tym samym budynku co lokal mieszkalny. Miejsce ich położenia nie czyni z nich lokalu mieszkalnego, a tylko ten wymienił w katalogu wydatków ustawodawca.

Zatem, nie będzie stanowić wydatku na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatek poniesiony na zakup komórki lokatorskiej jako przynależności do lokalu mieszkalnego, w sytuacji gdy następuje na podstawie odrębnej czynności prawnej aniżeli nabycie lokalu mieszkalnego, do którego Wnioskodawczyni przysługuje prawo własności. Gdyby zamiarem ustawodawcy było zwolnienie dochodu ze zbycia nieruchomości wydatkowanego na zakup komórki lokatorskiej, to dałby temu wyraz w treści ww. przepisu. W związku z nieuwzględnieniem ww. wydatku w katalogu zawartym w powyższym przepisie nie może on zostać uznany za wydatek poniesiony na własne cele mieszkaniowe. Dlatego też, przy obliczaniu omawianego zwolnienia, Wnioskodawczyni nie może uwzględnić wydatku, który zostanie przeznaczony na zakup komórki lokatorskiej.

Zakup przez Wnioskodawczynię komórki lokatorskiej nie będzie korzystał ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem katalog wydatków na cele mieszkaniowe, których poniesienie pozwala skorzystać ze zwolnienia wymienionego w art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ustawy ma charakter zamknięty. Skoro więc zakup komórki lokatorskiej, która nawet gdy przynależy do nabytego lokalu mieszkalnego (mieści się w tym budynku co lokal mieszkalny), nie ma charakteru mieszkalnego i nie mieści się w katalogu wymienionym w ww. przepisie, to wbrew twierdzeniu Wnioskodawczyni zapłata za komórkę lokatorską nie może zostać uznana jako wydatek poniesiony zgodnie z art. 21 ust. l pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będący podstawą do obliczenia dochodu zwolnionego. Podkreślenia wymaga, że komórka lokatorska w żadnym wypadku nie będzie lokalem mieszkalnym, a więc nie będzie służyć zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni. Podobnie wypowiedział się m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 15 lutego 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 618/16.

Ponadto z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni przychód z odpłatnego zbycia w kwocie 57 500 zł zamierza przeznaczyć m.in. na remont nieruchomości lokalowej, w której mieszka.

Wnioskodawczyni planuje ponieść następujące wydatki na prace remontowe:

zakup armatury łazienkowej (wanna, umywalka, sanitariaty, baterie),

zakup glazury, gresu, farb, paneli, gładzi, listew przypodłogowych, profili,

zakup i montaż mebli w zabudowie wraz ze sprzętami (piekarnik, płyta indukcyjna, zmywarka, lodówka, okap kuchenny, zlew) w trwałej zabudowie w kuchni;

zakup i montaż oświetlenia LED w zabudowie sufitowej,

zakup i montaż drzwi wewnętrznych i zewnętrznych oraz ościeżnic,

zakup i montaż trwale umiejscowionej szafy wnękowej, przytwierdzonej do ściany,

wyburzenie ścian,

tynkowanie ścian, malowanie,

rolety zintegrowane z oknem.

Powyższe wydatki zostaną przez Wnioskodawczynię odpowiednio udokumentowane oraz będą poniesione nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie działki. Okap kuchenny będzie stanowił część instalacji wentylacyjnej, w rozumieniu rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiada budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1422, z późn. zm.). Wykonane oświetlenie LED będzie stanowić główne źródło światła w pomieszczeniu.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia remont. W związku z powyższym właściwym jest odwołanie się w tej kwestii do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r., poz. 1202, z późn. zm.), w szczególności zaś do art. 3 pkt 8, który stanowi, że przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Za remont uważa się w szczególności wykonanie robót budowlanych w istniejącym budynku mieszkalnym lub lokalu mieszkalnym wraz z wymianą dotychczas użytkowanych, zużytych składników wyposażenia technicznego budynku lub lokalu (np. dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji).

Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 marca 1998 r., sygn. akt I SA/Gd 886/96, stwierdzając: za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji.

Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa przyjmuje się, że wyposażenie lokalu mieszkalnego w komplet mebli stanowiących stałą zabudowę, nie jest wydatkiem związanym z remontem (czy modernizacją) lokalu mieszkalnego tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 lutego 1999 r., sygn. akt I SA/Gd 250/97. Umeblowanie (nawet to w trwałej zabudowie) i zakup niektórych sprzętów AGD nie może być podstawą do zastosowania ulgi w odniesieniu do tych wydatków, bowiem jest to jedynie element wyposażenia mieszkania, zatem nie ma charakteru prac budowlanych. Stanowisko takie potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 kwietnia 2006 r., sygn. akt II FSK 639/05.

Wobec powyższego nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, że wydatki poniesione na zakup szafy wnękowej trwale przytwierdzonej do ściany oraz mebli w zabudowie wraz ze sprzętami, spełniają wymogi dyspozycji zawartej w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 25 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem jest to wydatek na zakup wyposażenia mieszkania i nie może być zaliczony do wydatków poniesionych na remont lokalu mieszkalnego. Tym samym wydatki na zakup szafy wnękowej trwale przytwierdzonej do ściany i wymianę mebli wraz ze sprzętami, nie podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Natomiast, do wydatków poniesionych na remont lokalu mieszkalnego, które stanowią wydatki na własne cele mieszkaniowe w myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni może zaliczyć wskazane we wniosku: zakup armatury łazienkowej (wanna, umywalka, sanitariaty, baterie), glazury, gresu, farb, paneli, gładzi, listew przypodłogowych, profili, zakup i montaż oświetlenia LED w zabudowie sufitowej, zakup i montaż drzwi wewnętrznych i zewnętrznych oraz ościeżnic, wyburzenie ścian, tynkowanie ścian, malowanie, zakup rolet zintegrowanych z oknem. Wydatki poniesione na montaż okapu kuchennego, będą stanowić wydatki na remont budynku lub lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji, gdy okap będzie częścią instalacji wentylacyjnej w rozumieniu rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1422, z późn. zm.), przy czym nie należy zrównywać pojęcia podłączenie do instalacji z pojęciem stanowiącym część instalacji. Samo podłączenie okapu do instalacji nie jest tożsame z tym, czy okap stanowi część instalacji wentylacyjnej, ponieważ mimo fizycznego podłączenia okapu do przewodów wentylacyjnych, takie działanie może być wbrew warunkom technicznym, o którym mowa w ww. rozporządzeniu.

Ww. wydatki, jako poniesione na remont lokalu mieszkalnego, w którym Wnioskodawczyni mieszka, poczynione przed upływem dwóch lat od dnia zbycia działki, będą stanowić wydatki na własne cele mieszkaniowe w myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ww. ustawy. Tym samym, dochód wydatkowany na te prace może podlegać zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki na zakup szafy wnękowej trwale przytwierdzonej do ściany i wymianę mebli wraz ze sprzętami, nie podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Reasumując, przychód z tytułu dokonanej przez Wnioskodawczynię w dniu 10 listopada 2017 r. sprzedaży nieruchomości (działki) w odniesieniu do udziału nabytego w 2009 r., w drodze zakupu, nie będzie podlegał w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości w odniesieniu do udziału nabytego w 2017 r., w drodze darowizny od męża, stanowi źródło przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, z którego dochód będzie podlegał opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy. Wydatkowanie przychodu Wnioskodawczyni przypadającego ze sprzedaży tego udziału na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup zbywanej nieruchomości, nie będzie uprawniało Wnioskodawczyni do skorzystania ze zwolnienia dochodu od podatku, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, że Wnioskodawczyni nie realizowała na przedmiotowej nieruchomości własnych celów mieszkaniowych, co wynika z przedstawionego stanu faktycznego. W świetle powołanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dla zastosowania tego zwolnienia istotne jest zarówno wydatkowanie przychodu z odpłatnego zbycia w ustawowo określonym dwuletnim terminie, jak i realizowanie własnych celów mieszkaniowych na nieruchomości zakupionej za środki z kredytu.

Podobnie, środki finansowe pochodzące ze sprzedaży działki wydatkowane na nabycie komórki lokatorskiej przynależnej do lokalu mieszkalnego, będącego własnością Wnioskodawczyni, nie mogą stanowić wydatku na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym, gdyż komórka lokatorska w żadnym wypadku nie będzie lokalem mieszkalnym, a więc nie będzie służyć zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni.

Do wydatków poniesionych na remont mieszkania, które stanowią wydatki na własne cele mieszkaniowe w myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni może zaliczyć wskazane we wniosku: zakup armatury łazienkowej (wanna, umywalka, sanitariaty, baterie), glazury, gresu, farb, paneli, gładzi, listew przypodłogowych, profili, zakup i montaż oświetlenia LED w zabudowie sufitowej, zakup i montaż drzwi wewnętrznych i zewnętrznych oraz ościeżnic, wyburzenie ścian, tynkowanie ścian, malowanie, zakup rolet zintegrowanych z oknem. Wydatki poniesione na montaż okapu kuchennego, będącego częścią instalacji wentylacyjnej, będą stanowić wydatki na remont budynku lub lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki na zakup szafy wnękowej trwale przytwierdzonej do ściany i wymianę mebli wraz ze sprzętami, nie podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe, gdyż we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego stwierdziła, że spłata kredytu zaciągniętego na nieruchomość, na której Wnioskodawczyni nie realizowała własnych celów mieszkaniowych oraz zakup komórki lokatorskiej i wydatkowanie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na wymianę mebli w trwałej zabudowie i szafy wnękowej na stałe przymocowanej do ściany, stanowią wydatki na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) oraz pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawczynię oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie