Temat interpretacji

Przyznane przez Rektora świadczenia za wybitne wyniki w sporcie w postaci zwolnienia Wnioskodawcy z opłat za zamieszkiwanie w domu studenckim oraz z opłat czesnego stanowią dla Wnioskodawcy przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże, w sytuacji gdy świadczenia dla Wnioskodawcy zostały przyznane stosownie do przepisów ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, to jako pomoc materialna dla studentów na mocy art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dachowym od osób fizycznych korzystają ze zwolnienia od opodatkowania.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2018 r. (data wpływu 6 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwolnienia z opłat za zamieszkiwanie w domu studenckim oraz czesnego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwolnienia z opłat za zamieszkiwanie w domu studenckim oraz czesnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w latach 2012-2016 był studentem Uniwersytetu. Realizował on studia w trybie niestacjonarnym. W tym okresie Wnioskodawca zamieszkiwał w jednym z domów studenckich tego Uniwersytetu. W podanym okresie Wnioskodawca był członkiem uniwersyteckiej drużyny siatkarskiej. Z uwagi na osiągane wyniki sportowe w roku akademickim 2013/2014 oraz 2014/2015 Rektor zwolnił całkowicie Wnioskodawcę z opłaty za akademik, a w roku akademickim 2015/2016 udzielił mu bonifikaty (zniżki) do kwoty 100 złotych miesięcznie. Rektor zwolnił także Wnioskodawcę w tym okresie z opłaty za studia w trybie niestacjonarnym, tzw. czesnego z uwagi na uzyskanie przez Wnioskodawcę wybitnych wyników w sporcie. Możliwość taka była przewidziana regulaminem opłat za świadczone usługi edukacyjne w Uniwersytecie (Uchwała Senatu). Na początku 2014 r. Uczelnia wystawiła Wnioskodawcy dwie informacje podatkowe na formularzu PIT-8C. W pierwszym z nich w części D formularza wskazała, że Wnioskodawca osiągnął w roku 2013 przychód z tytułu zwolnienia z odpłatności za zamieszkiwanie w domu studenckim. W drugiej informacji PIT-8C wystawionej przez Uczelnię wskazano, że Wnioskodawca osiągnął w 2013 r. przychód z tytułu zwolnienie z obowiązku wniesienia opłaty za studia. Na początku 2015 r. Uczelnia wystawiła Wnioskodawcy jedną informację podatkową na formularzu PIT-8C, w której wskazała, że Wnioskodawca w roku 2014 uzyskał przychód z tytułu zwolnienie z odpłatności. Na początku 2016 r. Uczelnia wystawiła Wnioskodawcy jedną informację podatkową na formularzu PIT-8C, w której wskazała, że Wnioskodawca w roku 2015 uzyskał przychód z tytułu zwolnienie z opłaty za studia i akademik. Kwoty wskazane przez Uczelnie w informacji PIT-8C odpowiadały wysokości opłat za akademik oraz czesnego za studia w trybie niestacjonarnym, których Wnioskodawca z uwagi na decyzje Rektora nie był zobowiązany ponosić we wskazanym w informacji roku kalendarzowym. Wnioskodawca w rocznych deklaracjach PIT-36 za lata 2013-2015 uwzględnił powyższe informacje i wprowadził je jako kwoty uzyskanego przez niego przychodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy kwota wynikająca ze zwolnienia z odpłatności za zamieszkiwanie w domu studenckim jest zwolniona z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako świadczenie pomocy materialnej dla studentów?
2. Czy kwota wynikająca ze zwolnienia z opłaty czesnego jest zwolniona z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako świadczenie pomocy materialnej dla studentów?

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 przywołanej ustawy, źródłami przychodów są inne źródła.

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17 (art. 20 ust. 1 ww. ustawy).

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń w myśl art. 11 ust. 2a ww. ustawy ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym świadczenia w naturze i nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

W myśl art. 14 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym uczelnia może prowadzić domy studenckie i stołówki studenckie.

Na podstawie art. 66 ust. 2 ww. ustawy, rektor uczelni publicznej podejmuje decyzje we wszystkich sprawach dotyczących uczelni, z wyjątkiem spraw zastrzeżonych przez ustawę lub statut do kompetencji innych organów uczelni lub kanclerza, w szczególności:

1. podejmuje decyzje dotyczące mienia i gospodarki uczelni, w tym w zakresie zbycia lub obciążenia mienia, do wysokości określonej w art. 90 ust. 4;
2. (uchylony);
3. sprawuje nadzór nad działalnością dydaktyczną i badawczą uczelni;
4. sprawuje nadzór nad wdrożeniem i doskonaleniem uczelnianego systemu zapewnienia jakości kształcenia;
5. sprawuje nadzór nad administracją i gospodarką uczelni:
6. dba o przestrzeganie prawa oraz zapewnienie bezpieczeństwa na terenie uczelni:
7. określa zakres obowiązków prorektorów.

Jak wynika z opisanego we wniosku stanu faktycznego, studenci uczelni mają obowiązek uiszczania opłat za pobyt w domu studenckim według określonych stawek wynikających z obowiązującego w tym zakresie cennika. Tym samym, zwolnienie uznaniowo przez Rektora Wnioskodawcy z odpłatności za miejsce w domu studenckim skutkowało zwolnienie Wnioskodawcy z zobowiązania z tytułu opłat za pobyt w domu studenckim, a tym samym powstaniem po jego stronie przysporzenia majątkowego, mającego konkretny wymiar finansowy.

Mając na uwadze powyższe, należy zatem stwierdzić, że zwolnienie z opłaty za miejsce w domu studenckim oraz zwolnienie z opłaty za czesne stanowi dla Wnioskodawcy przychód w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie jednak, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia pomocy materialnej dla uczniów, studentów, uczestników studiów doktoranckich i osób uczestniczących w innych formach kształcenia, pochodzące z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz ze środków własnych szkól i uczelni przyznane na podstawie przepisów o systemie oświaty oraz Prawo o szkolnictwie wyższym.

Na mocy tego przepisu zwolnieniem objęto zatem świadczenia mające charakter pomocy materialnej przyznane na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty oraz ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym.

Poza tym możliwość zastosowania omawianego zwolnienia z opodatkowania uzależniona jest od spełnienia następujących warunków:

1. beneficjentem pomocy może być wyłącznie uczeń, student, uczestnik studiów doktoranckich i osoba uczestnicząca w innych formach kształcenia,
2. źródłem pochodzenia świadczenia może być tylko: budżet państwa, budżety jednostek samorządu terytorialnego oraz środki własne szkół i uczelni.

Formy pomocy materialnej reguluje art. 173 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym.

W myśl art. 173 ust. 1 tejże ustawy, student może ubiegać się o pomoc materialną ze środków przeznaczonych na ten cel w budżecie państwa w formie:

1. stypendium socjalnego;
2. stypendium specjalnego dla osób niepełnosprawnych;
3. stypendium rektora dla najlepszych studentów;
4. stypendium ministra za wybitne osiągnięcia:
5. (uchylony);
6. (uchylony);
7. (uchylony);
8. zapomogi.

Na podstawie art. 173 ust. 2 ww. ustawy, student może ubiegać się o zakwaterowanie w domu studenckim uczelni lub wyżywienie w stołówce studenckiej uczelni.

Stosownie do art. 103 ust. 1 ww. ustawy, uczelnia tworzy fundusz pomocy materialnej dla studentów i doktorantów.

Zgodnie z art. 103 ust. 2 ww. ustawy fundusz o którym mowa w ust. 1 tworzy się z:

1. dotacji, o której mowa w art. 94 ust. 1 pkt 7 i ust. 4 z wyłączeniem środków na stypendia ministra, o których mowa w art. 173 ust. 1 pkt 4;
2. opłat za korzystanie z domu studenckiego;
3. opłat za korzystanie ze stołówki studenckiej;
4. innych przychodów, w tym z opłat za wynajem pomieszczeń w domach i stołówkach studenckich.

Fundusz pomocy maturalnej dla studentów i doktorantów w części, o której mowa w ust. 2 pkt 1, przeznacza się na wypłaty stypendiów i zapomóg, a w przypadku uczelni publicznej także na remonty domów oraz stołówek studenckich. Dotacja przeznaczona na pomoc materialną dla doktorantów nie może być mniejsza niż wynika to z proporcji liczby doktorantów do liczby studentów oraz nie większa niż 6% wysokości dotacji określonej w ust. 2 pkt 1 (art. 103 ust. 3 ww. ustawy). Fundusz pomocy materialnej dla studentów i doktorantów w części, o której mowa w ust. 2 pkt 2-4, przeznacza się na pokrycie kosztów utrzymania domów i stołówek studenckich, w tym na wynagrodzenia pracowników zatrudnionych w tych domach i stołówkach studenckich, oraz na odpis na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych dla tych pracowników (art. 103 ust. 4 ww. ustawy).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że świadczenie w postaci różnicy w opłacie za pobyt w domu studenckim, o której mowa we wniosku, przyznane Wnioskodawcy przez Rektora stosownie do przepisów ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, stanowi pomoc materialną dla studentów w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko takie potwierdza indywidualna interpretacja z dnia 31 maja 2017 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL3-1.4011.104.2017.1.KF.

W zakresie przychodu związanego ze zwolnieniem z odpłatności za czesne wskazać należy następujące uzasadnienie.

W myśl art. 99 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym uczelnia publiczna może pobierać opłaty za świadczone usługi edukacyjne związane z kształceniem studentów na studiach niestacjonarnych oraz uczestników niestacjonarnych studiów doktoranckich.

Senat uczelni publicznej określa zasady pobierania opłat wiążące rektora przy zawieraniu umowy, o której mowa w art. 160a ust. 1 oraz tryb i warunki zwalniania w całości lub części z tych opłat studentów lub doktorantów, w szczególności tych, którzy osiągają wybitne wyniki w nauce lub uczestniczyli w międzynarodowych programach stypendialnych, a także tych, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji materialnej (art. 99 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym).

Wnioskodawca na mocy uznaniowej decyzji Rektora został zwolniony z odpłatności za odbywane studia niestacjonarne w roku akademicki 2012/2013. Powodem zwolnienia były dobre wyniki sportowe osiągane przez Wnioskodawcę oraz wsparcie jego sytuacji materialnej.

Z wyżej cytowanych przepisów o szkolnictwie wyższym wynika, że uczelnia publiczna może pobierać opłaty za świadczone usługi edukacyjne związane m.in. z kształceniem studentów na studiach niestacjonarnych. Jednak student może zostać zwolniony w całości lub części z tych opłat na mocy decyzji Rektora, który kieruje się w tym zakresie wytycznymi Senatu.

Zatem zwolnienie z odpłatności za czesne ma charakter świadczenia pomocy materialnej i spełnia pozostałe warunki przewidziane w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to tego rodzaju świadczenie korzysta jako mieszczące się w dyspozycji przywołanego przepisu ze zwolnienia od podatku.

Spełnione są bowiem wspomniane wcześniej warunki określające możliwość zastosowania omawianego zwolnienia z opodatkowania:

1. beneficjentem pomocy może być wyłącznie, uczeń, student, uczestnik studiów doktoranckich i osoba uczestnicząca w innych formach kształcenia.
2. źródłem pochodzenia świadczenia może być tytko: budżet państwa, budżety jednostek samorządu terytorialnego oraz środki własne szkół i uczelni.

Stanowisko takie potwierdza indywidualna interpretacja z dnia 13 października 2017 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0112- KDIL3-2.4011.254.2017.1.TR

Ww. stanowisko w tożsamym do przedstawionego stanie faktycznym w pełnym zakresie potwierdził także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 29 maja 2018 r. nr 0115-KDIT2-2.4011.176.2018.1.HD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 przywołanej ustawy źródłami przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym w latach 2013-2015 za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyty w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot w szczególności dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w tym przepisie. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy bowiem mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Jednocześnie, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia pomocy materialnej dla uczniów, studentów, uczestników studiów doktoranckich i osób uczestniczących w innych formach kształcenia, pochodzące z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz ze środków własnych szkół i uczelni przyznane na podstawie przepisów o systemie oświaty oraz Prawo o szkolnictwie wyższym.

Możliwość zastosowania omawianego zwolnienia z opodatkowania uzależniona jest od spełnienia następujących warunków:

• beneficjentem pomocy materialnej może być wyłącznie: uczeń, student, uczestnik studiów doktoranckich i osoba uczestnicząca w innych formach kształcenia,
• źródłem pochodzenia świadczenia może być tylko: budżet państwa, budżety jednostek samorządu terytorialnego oraz środki własne szkół i uczelni;
• świadczenie przyznane jest na podstawie przepisów o systemie oświaty oraz Prawo o szkolnictwie wyższym.

Uczelnia na mocy art. 103 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2017 r., poz. 2183, z późn. zm.) tworzy fundusz pomocy materialnej dla studentów i doktorantów.

Zgodnie z art. 103 ust. 2 ww. ustawy fundusz, o którym mowa w ust. 1, tworzy się z:

1. dotacji, o której mowa w art. 94 ust. 1 pkt 7 i ust. 4, z wyłączeniem środków na stypendia ministra, o których mowa w art. 173 ust. 1 pkt 4;
2. opłat za korzystanie z domu studenckiego;
3. opłat za korzystanie ze stołówki studenckiej;
4. innych przychodów, w tym z opłat za wynajem pomieszczeń w domach i stołówkach studenckich.

Z kolejnych ustępów tego artykułu wynika, że fundusz pomocy materialnej dla studentów i doktorantów przeznacza się m.in. na pokrycie kosztów utrzymania domów i stołówek studenckich.

W myśl art. 173 ust. 1 ww. ustawy student może ubiegać się o pomoc materialną ze środków przeznaczonych na ten cel w budżecie państwa w formie:

1) stypendium socjalnego;

2) stypendium specjalnego dla osób niepełnosprawnych;

3) stypendium rektora dla najlepszych studentów;

4) stypendium ministra za wybitne osiągnięcia;

5-7) (uchylony);

8) zapomogi.

Na mocy art. 173 ust. 2 ww. ustawy student może ubiegać się o zakwaterowanie w domu studenckim uczelni lub wyżywienie w stołówce studenckiej uczelni.

Z kolei zgodnie z art. 186 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 października 2014 r. szczegółowy regulamin ustalania wysokości, przyznawania i wypłacania świadczeń pomocy materialnej dla studentów, o których mowa w art. 173 ust. 1 pkt 1-3 i 8, w tym szczegółowe kryteria i tryb udzielania świadczeń pomocy materialnej dla studentów, wzory wniosków o przyznanie świadczeń pomocy materialnej, wzór oświadczenia o niepobieraniu świadczeń na innym kierunku studiów oraz sposób udokumentowania sytuacji materialnej studenta ustala rektor w porozumieniu z uczelnianym organem samorządu studenckiego. Natomiast stosownie do art. 186 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2014 r. szczegółowy regulamin ustalania wysokości, przyznawania i wypłacania świadczeń pomocy materialnej dla studentów, o których mowa w art. 173 ust. 1 pkt 1-3 i 8, w tym szczegółowe kryteria i tryb udzielania świadczeń pomocy materialnej dla studentów, sposób wyłaniania studentów mogących otrzymać stypendium rektora dla najlepszych studentów, wzory wniosków o przyznanie świadczeń pomocy materialnej, wzór oświadczenia o niepobieraniu świadczeń na innym kierunku studiów oraz sposób udokumentowania sytuacji materialnej studenta ustala rektor w porozumieniu z uczelnianym organem samorządu studenckiego.

Na mocy art. 99 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 października 2014 r. senat uczelni publicznej określa zasady pobierania opłat, wiążące rektora przy zawieraniu umów ze studentem, o których mowa w art. 160 ust. 3, oraz tryb i warunki zwalniania w całości lub części z tych opłat studentów lub doktorantów, w szczególności osiągających wybitne wyniki w nauce, a także tych, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji materialnej.

Natomiast ww. przepis w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2014 r. stanowi, że senat uczelni publicznej określa zasady pobierania opłat, wiążące rektora przy zawieraniu, umowy, o której mowa w art. 160a ust. 1, oraz tryb i warunki zwalniania w całości lub części z tych opłat studentów lub doktorantów, w szczególności tych, którzy osiągają wybitne wyniki w nauce lub uczestniczyli w międzynarodowych programach stypendialnych, a także tych, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji materialnej.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca w latach 2012-2016 był studentem Uniwersytetu. Realizował on studia w trybie niestacjonarnym. W tym okresie Wnioskodawca zamieszkiwał w jednym z domów studenckich tego Uniwersytetu. W podanym okresie Wnioskodawca był członkiem uniwersyteckiej drużyny siatkarskiej. Z uwagi na osiągane wyniki sportowe w roku akademickim 2013/2014 oraz 2014/2015 Rektor zwolnił całkowicie Wnioskodawcę z opłaty za akademik, a w roku akademickim 2015/2016 udzielił mu bonifikaty (zniżki) do kwoty 100 złotych miesięcznie. Rektor zwolnił także Wnioskodawcę w tym okresie z opłaty za studia w trybie niestacjonarnym tzw. czesnego z uwagi na uzyskanie przez Wnioskodawcę wybitnych wyników w sporcie. Możliwość taka była przewidziana regulaminem opłat za świadczone usługi edukacyjne w Uniwersytecie (Uchwała Senatu). Na początku 2014 r. Uczelnia wystawiła Wnioskodawcy dwie informacje podatkowe na formularzu PIT-8C. W pierwszym z nich w części D formularza wskazała, że Wnioskodawca osiągnął w roku 2013 przychód z tytułu zwolnienia z odpłatności za zamieszkiwanie w domu studencki. W drugiej informacji PIT-8C wystawionej przez Uczelnię wskazano, że Wnioskodawca osiągnął w 2013 r. przychód z tytułu zwolnienie z obowiązku wniesienia opłaty za studia. Na początku 2015 r. Uczelnia wystawiła Wnioskodawcy jedną informację podatkową na formularzu PIT-8C, w której wskazała, że Wnioskodawca w roku 2014 uzyskał przychód z tytułu zwolnienie z odpłatności. Na początku 2016 r. Uczelnia wystawiła Wnioskodawcy jedną informację podatkową na formularzu PIT-8C, w której wskazała, że Wnioskodawca w roku 2015 uzyskał przychód z tytułu zwolnienie z opłaty za studia i akademik. Kwoty wskazane przez Uczelnie w informacji PIT-8C odpowiadały wysokości opłat za akademik oraz czesnego za studia w trybie niestacjonarnym, których Wnioskodawca z uwagi na decyzje Rektora nie był zobowiązany ponosić we wskazanym w informacji roku kalendarzowym. Wnioskodawca w rocznych deklaracjach PIT-36 za lata 2013-2015 uwzględnił powyższe informacje i wprowadził je jako kwoty uzyskanego przez niego przychodu.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przyznane przez Rektora świadczenia za wybitne wyniki w sporcie w postaci zwolnienia Wnioskodawcy z opłat za zamieszkiwanie w domu studenckim oraz z opłat czesnego stanowią dla Wnioskodawcy przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże, w sytuacji gdy świadczenia dla Wnioskodawcy zostały przyznane stosownie do przepisów ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, to jako pomoc materialna dla studentów na mocy art. 21 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dachowym od osób fizycznych korzystają ze zwolnienia od opodatkowania.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej