Temat interpretacji

Skutki podatkowe sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionym na nim budynkiem

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2018 r. (data wpływu 7 lutego 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 marca 2018 r. (data wpływu 21 marca 2018 r.) oraz pismem z dnia 20 kwietnia 2018 r. (data wpływu 2 maja 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionym na nim budynkiem jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2018 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionym na nim budynkiem.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800), w związku z powyższym pismem z dnia 5 marca 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.77.2018.1.KR, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 6 marca 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 12 marca 2018 r.). W dniu 21 marca 2018 r. (nadano w dniu 19 marca 2018 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

Z uwagi na to, że złożony wniosek i jego uzupełnienie nie spełniało wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, Organ podatkowy na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 11 kwietnia 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.77.2018.3.KR, ponownie wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Ponowne wezwanie wysłano w dniu 12 kwietnia 2018 r., (doręczono dnia 17 kwietnia 2018 r.). Pismem z dnia 20 kwietnia 2018 r. (data wpływu 2 maja 2018 r.) Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek (data nadania 23 kwietnia 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Na mocy umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste i umowy sprzedaży zawartej w dniu 3 czerwca 1997 r. Wnioskodawca nabył od Gminy L. na zasadzie współużytkowania wieczystego w częściach równych, na 99 lat, działkę nr 55/3 o powierzchni 0,4414 ha. Na podstawie umowy współużytkownicy wieczyści zobowiązani zostali do zabudowania działki nr 55/3 budynkami z przeznaczeniem pod administrację, z możliwością zabudowania pawilonami produkcyjno-usługowymi branży budowlanej. Pozwolenie na budowę wydane zostało w dniu 9 kwietnia 1999 r., w następstwie czego rozpoczęto na przedmiotowej działce budowę (realizowaną tzw. systemem gospodarczym) budynku socjalno-technicznego. Roboty zostały rozpoczęte w dniu 20 marca 2000 r., natomiast ostatnie roboty zostały wykonane w dniu 18 maja 2007 r. (świadczą o tym stosowne wpisy w dzienniku budowy).

W dniu 7 czerwca 2008 r. Wnioskodawca wystąpił do Urzędu Miasta L. z wnioskiem o zatwierdzenie podziału działki nr 55/3, bowiem planowana była sprzedaż części gruntu wraz z budynkiem. Decyzją z dnia 22 października 2008 r. Prezydent Miasta L. zatwierdził podział działki nr 55/3 o pow. 0,4467 ha na działki: nr 55/5 o pow. 0,3004 ha i nr 55/6 o pow. 0,1463 ha. W następstwie podziału działki nr 55/3 w dniu 30 grudnia 2008 r. dokonano sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiącej działkę nr 55/5 o pow. 0,3004 ha wraz z wzniesionym na jego gruncie budynkiem w stanie surowym otwartym.

W dniu 10 lutego 2010 r. Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem w sprawie wydania decyzji o pozwoleniu na budowę polegającej na przebudowie i rozbudowie magazynu materiałów budowlanych na działce nr 55/6. Decyzją z dnia 9 marca 2010 r. zatwierdzono projekt budowlany i udzielono pozwolenia na przebudowę i rozbudowę magazynu materiałów budowlanych na działce nr 55/6. W dniu 6 kwietnia 2010 r. zawiadomiono Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego o zamiarze rozpoczęcia robót budowlanych z dniem 14 kwietnia 2010 r. Współużytkownicy wieczyści rozpoczęli systemem gospodarczym realizację inwestycji. Roboty budowlane rozpoczęto w dniu 14 kwietnia 2010 r. Ostatnie zaś roboty budowlane wykonane zostały w dniu 20 października 2010 r. Na dzień złożenia wniosku budynek znajdował się w stanie surowym zamkniętym.

W marcu 2018 r. Wnioskodawca zamierza sprzedać prawo użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego działkę nr 55/6 wraz wzniesionym na tym gruncie budynkiem, którego stan określa się na surowy zamknięty.

Zdarzenie nie ma związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 17 marca 2018 r. (data wpływu 21 marca 2018 r.) Wnioskodawca wskazał, że w dniu 8 marca 2018 r. zbył udział w prawie użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego działkę nr 55/6 oraz udział w prawie własności znajdującego się na tej działce budynku, będącego odrębnym od gruntu przedmiotem własności.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że na podstawie umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste i umowy sprzedaży z dnia 3 czerwca 1997 r. nabył udział w wysokości 1/2 (jedna druga) w prawie użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego działkę nr 55/3. Nie dokonano przekształcenia prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego działkę nr 55/6 w prawo własności. Wnioskodawca w działce nr 55/6 posiadał udział w wysokości 1/2 (jedna druga). Budynek w stanie surowym zamkniętym posadowiony na działce nr 55/6, został wybudowany na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym. Wnioskodawcy przysługuje udział w prawie własności budynku znajdującego się na działce nr 55/6 w wysokości 1/2 (jedna druga). Budynek znajdujący się na działce nr 55/6 jest murowanym budynkiem w stanie surowym zamkniętym, z wykonaną elewacją i zamontowaną stolarką okienną i drzwiową, stanowiącym częściowo parterową halę magazynową i częściowo dwukondygnacyjną część o funkcji biurowo-administracyjnej. Ww. budynek jest trwale z gruntem związany. Budowa budynku znajdującego się na działce nr 55/6 została zakończona w dniu 21 października 2010 r., co zostało potwierdzone odpowiednim wpisem do dziennika budowy. Przy czym, zakończenie budowy nie zostało zgłoszone do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego miasta L.. Nie dokonano zawiadomienia o zakończeniu budowy. Wnioskodawca nie występował o pozwolenie na użytkowanie budynku znajdującego się na działce 55/6.

Wnioskodawca prowadzi od dnia 1 stycznia 1989 r. indywidualną działalność gospodarczą pod firmą: ZAKŁAD ROBÓT REMONTOWO-BUDOWLANYCH mgr inż. W ramach działalności gospodarczej wykonuje roboty ogólnobudowlane i specjalistyczne w zakresie budownictwa i prac inżynierii lądowej i wodnej, które polegają na budowie oraz obejmują prace polegające na przebudowie, remoncie, rozbiórce lub montażu obiektów budowlanych. Przychody z działalności gospodarczej opodatkowane są na zasadach ogólnych, a Wnioskodawca dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów. Budynek znajdujący się na działce nr 55/6 nie był wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a tym samym nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Nie był również amortyzowany. Ww. budynek nie był wykorzystywany dla celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Sprzedaż w dniu 8 marca 2018 r. udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego działkę nr 55/6 wraz z udziałem w prawie własności budynku znajdującego się na tej działce nie została dokonana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku złożonym w dniu 2 maja 2018 r. Wnioskodawca wskazał, że siedziba prowadzonej przez Niego od dnia 1 stycznia 1989 r. indywidualnej działalności gospodarczej pod firmą: ZAKŁAD ROBÓT REMONTOWO-BUDOWLANYCH mgr inżnie znajdowała się w budynku będącym przedmiotem sprzedaży w dniu 8 marca 2018 r., znajdującym się na działce nr 55/6. Przedmiotowy budynek nie był w jakikolwiek sposób wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Stan surowy zamknięty budynku będącego przedmiotem sprzedaży obejmował:

1. wykonanie murowanych ścian konstrukcyjnych wewnętrznych i zewnętrznych budynku wraz z murowanymi ściankami działowymi;
2. obsadzenie stolarki okiennej i drzwiowej;
3. wykonanie podłoża betonowego;
4. wykonanie przyłącza wodnego, kanalizacyjnego i gazowego;
5. wykonanie elewacji metodą BSO wraz z obsadzeniem bram wjazdowych;
6. wykonanie opaski betonowej wokół budynku;
7. wykonanie dachu, który pokryty został panelami z płyt warstwowych wraz z obróbkami blacharskimi i zamontowanym systemem rur spustowych i rynien dachowych;
8. rozprowadzenie instalacji elektrycznej wewnętrznej i zewnętrznej.

W dniu 21 października 2010 r. wykonano ostatnie prace budowlane (roboty budowlano-instalacyjne) tj. wykonano wewnętrzne instalacje elektryczne wraz uzbrojeniem tablicy TB. W dniu 21 października 2010 r. przedmiotowy budynek zawierał wykonane wszystkie elementy wynikające z projektu technicznego budynku. W dniu 21 października 2010 r. przedmiotowy budynek spełniał wszystkie wymagania dotyczące obiektów budowlanych, które przewidziano w projekcie budowlanym i w wydanej decyzji o pozwoleniu na budowę. W dniu 21 października 2010 r. budynek mógł być zgłoszony do właściwego organu budowlanego w celu jego odbioru.

Budynek nie został zgłoszony organowi podatkowemu do opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

W okresie od dnia zakończenia prac budowlanych przedmiotowy budynek nie był wykorzystywany ani użytkowany.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):
Czy dokonane w dniu 8 marca 2018 r. odpłatne zbycie udziału we własności budynku, posadowionego na działce nr 55/6 będącej w użytkowaniu wieczystym, stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności, którego budowa została zakończona w dniu 21 października 2010 r. wpisem do dziennika budowy, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, dokonane w dniu 8 marca 2018 r. odpłatne zbycie udziału we własności budynku, posadowionego na działce nr 55/6 będącej w użytkowaniu wieczystym, stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności, którego budowa została zakończona w dniu 21 października 2010 r. wpisem do dziennika budowy, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lal, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, a także prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W stanie faktycznym opisanym przez Wnioskodawcę nie mamy do czynienia ze zbyciem następującym w wykonywaniu działalności gospodarczej oraz ze zbyciem przed upływem 5 letniego terminu wskazanego w tym przepisie. Przedmiotem umowy sprzedaży w dniu 8 marca 2018 r. był udział w prawie użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego działkę nr 55/6 oraz udział w prawie własności budynku (stan surowy zamknięty), z wykonaną elewacją i zamontowaną stolarką okienną i drzwiową, którego budowa została zakończona w dniu 21 października 2010 r.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, zdaniem Wnioskodawcy konieczne jest odniesienie się do przepisów art. 46 § 1, art. 232 i art. 235 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. W prawie polskim wyróżnia się zatem cztery rodzaje nieruchomości tj. gruntowe, budynkowe, lokalowe i rolne.

Zgodnie zaś z art. 232 § 1 Kodeksu cywilnego, grunty stanowiące własność Skarbu Państwa a położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym. Natomiast w myśl art. 235 § 2 Kodeksu cywilnego przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że:

1. użytkowanie wieczyste dotyczy gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa lub gmin i ich związków, oddanych w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym lub prawnym,
2. odrębną własność stanowią budynki wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gminy przez wieczystego użytkownika,
3. prawo własności budynku wybudowanego na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste jest ściśle związane z tym prawem, jednakże oba te prawa stanowią oddzielny przedmiot władania.

Odrębna własność budynków powstaje w razie wzniesienia budynku przez użytkownika wieczystego na użytkowanym przez niego gruncie. Mianem zaś budynku określa się taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Stosując wykładnię gramatyczną tego pojęcia, można stwierdzić, że budynkiem jest budowla ograniczona ścianami i dachem. Ponadto za budynek należy uważać budowlę mogącą uchodzić za poważny obiekt gospodarczy, a więc taki, którego budowa jest znacznie zaawansowana, chociażby nawet nie był wykończony z zewnątrz i wewnątrz. Zasadniczo powinien to być co najmniej budynek w stanie surowym, jednakże nie musi to być stan surowy zamknięty.

Zdaniem Wnioskodawcy, źródłem przychodu określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może być budynek wybudowany na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym, stanowiący odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stąd okres pięcioletni określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu i budynku trwale z tym gruntem związanego jest odrębnie liczony od daty nabycia prawa do gruntu i od daty wybudowania budynku na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym (vide: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 maja 2000 r., sygn. akt I SA/Lu 238/99).

Aby móc ustalić źródło przychodów wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w postaci odpłatnego zbycia nieruchomości budynkowej usytuowanej na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym należy zatem określić dwie daty: datę sprzedaży i datę wybudowania tej nieruchomości.

Ustawodawca w cytowanym przepisie, określając moment, od którego liczy się bieg pięcioletniego terminu, po którym dochód ze sprzedaży nieruchomości nie podlega opodatkowaniu użył sformułowania wybudowanie. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji wybudowanie budynku. Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 nie odwołuje się również do innej gałęzi prawa (np. prawa budowlanego). Tym samym, nie ma podstaw do automatycznego utożsamiania daty wybudowania budynku w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z zawiadomieniem właściwego organu o zakończeniu budowy budynku i przystąpieniu do jego użytkowania. W praktyce wybudowanie budynku w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zgłoszenie o zakończeniu budowy obiektu budowlanego mogą wystąpić w różnych terminach. Wybudowanie to wzniesienie, postawienie, a zatem okres 5-letni powinien być liczony od zakończenia prac budowlanych, które w stanie opisanym przez Wnioskodawcę nastąpiły w dniu 21 października 2010 r.

Użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych słowo wybudowanie rozumieć należy w myśl sensu, jaki nadaje temu słowu Słownik Języka Polskiego, czyli postawienie, wzniesienie domu. Stanowisko Wnioskodawcy jest zgodne ze stanowiskiem sądów administracyjnych. Sądy administracyjne zgodnie wskazują w swoich orzeczeniach, że pojęcie wybudowania należy rozumieć zgodnie z sensem, jaki nadaje temu słowu słownik języka polskiego, czyli postawienie, wzniesienie budynku.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego przeważa także pogląd, zgodnie z którym okoliczność niesprecyzowania w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znaczenia słowa wybudowanie, nie uprawnia do odwoływania się przy wykładni do przepisów prawa budowlanego, a w szczególności do instytucji pozwolenia na budowę bądź pozwolenia na użytkowanie budynku i przenoszenia ich na grunt ustawy podatkowej. Skoro ww. przepis zawiera potoczne słowa języka polskiego, to należy użyte w tym przepisie słowo wybudowanie tłumaczyć w myśl sensu, jaki nadaje temu słowu słownik języka polskiego, czyli postawienie, wzniesienie domu. Jeżeli słowu wybudowanie przypisać czas przeszły dokonany, to musi ono oznaczać budynek, który został wybudowany w takim stanie, że nadaje się on do zamieszkania, natomiast czy będzie zamieszkany stanowi odrębną kwestię (wyrok NSA z dnia 26 lutego 1999 r., sygn. akt I SA/Gd 352/97, Lex 36820; wyrok NSA z dnia 19 maja 2000 r., sygn. akt I SA/Lu 238/99, Lex 46996; wyrok NSA z dnia 6 grudnia 2000 r., sygn. akt 1301/99, Lex 53181).

W świetle powyższego, wskazać należy, że dokonana w dniu 8 marca 2018 r. przez Wnioskodawcę sprzedaż udziału w prawie własności budynku nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło wybudowanie, tj. od dnia 21 października 2010 r.

Wnioskodawca wybudował budynek w dniu 21 października 2010 r., bowiem tego dnia nastąpił ostatni wpis do dziennika budowy. Za datę wybudowania budynku należy przyjąć ostatnią z dat robót budowlanych wykonanych na przedmiotowym budynku, prowadzących do faktycznego wybudowania tj. 21 października 2010 r. Wnioskodawca z tym dniem nabył udział we własności budynku poprzez jego wybudowanie.

Biorąc pod uwagę szereg przytoczonych powyżej okoliczności, należy uznać, że dokonane w dniu 8 marca 2018 r. odpłatne zbycie udziału w prawie własności budynku znajdującego się na działce nr 55/6, stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności, nastąpiło po upływie pięciu lat od daty jego nabycia, wobec czego nie będzie stanowiło dla Wnioskodawcy źródła przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie będzie podlegało opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej